ama gelin görün ki sonunda bitiyor, evet bitmeyebilirdi belki o da bir ihtimaldi ama bitmesi gerekliymiş demek ki gibi düşünüyorum bittiyse.
ilk 3-4 ay o kadar inanılmaz geliyordu ki, son 1 ay ise o kadar çekilmez ve bayık, onsuz yapamam dedikçe hayat bana o yokken neler yaptığımı, o gidince çok temiz hatırlattı, bağlılıklar yüzünden çok acı çektim unutana kadar falan, Hatta unutamam bile diyordum, gelin görün ki 6 ay falan çok temiz unutturdu, yani unutmak şöyle kişiyi hala hatırlıyorum da bendeki yerini unuttum, ha bir de hayal meyal yaptığımız şeyleri, üstelik her günümüz beraber geçerdi düşünün yani ironik. Aşırı yorgunum valla hardcore mesai+hardcore gym haftası oldu gözümü açamıyorum bilincim yarı kapalı saçmalıyorum bir şeyler ama içimi dökesim geldi solda mutluluk mutsuzluk başlığını görünce aman beeeeeeeeee neyse hayattayız, işimiz gücümüz var, paramız var, bir 125 lik makinem var, bir de iyi bir vücudum yeter be dostum olmasın sevgilim falan çok da önemli değil, sevildiğimi hissettim bu hayatta yeterli bu kadar sevmesin kimse beni artık ona da kabul tattım en güzel duyguları falan
hatta şuan birisi evime gelip kafama silah ya da boğazıma bıçağı dayasa tek vereceğim tepki gülmek olurdu cidden çok güzel bir hayat yaşadım acısıyla tatlısıyla valla ölsem artık da gözüm arkada gitmem