bütün kardeşlerinin sorumluluğu altında tükenerek diken üstünde bir yaşam mücadelesi verirken yetmezmiş gibi ebeveynin fıldır fıldır gözlerini sürekli üzerinde hisseden, parasal durumu tüm detaylarına kadar didik didik incelenen en büyük evlat ile şımarık yetiştirilmenin doğurmuş olduğu bütün gereklilikleri elinden geldiğince yerine getirip anne babasının gözbebeği konumundaki deli dolu, hovarda ve aman ha harçlıksız kalmaması için topyekün seferber olunan en küçük çocuk arasında zaman zaman gölgede kalmış, kah unutulup kah sevgiden, ilgiden mahrum bırakılmış ve diğerlerine kıyasla daha orta şekerli, orta direk, ortalama bir yaşam sürmeye terk edilmiş ortanca bireye özgü sendrom.
ortanca çocuk sendromu
İki kardeş olduğumuz için yaşamadığım sendrom,gerçek mi acaba merak ettim,anne babanın evlat ayırdığına inanmak istemiyorum,çok kötü bir durum.
gerçek hayatım. boşuna spoiler atmadım başlığı açarken.
Ne desem bilemiyorum, yaşamadığım için anlayamam, sabır dilerim
Abla-abi olmaktan belki daha iyidir. Sen büyüksün diye her şeyi idare eden kişisindir her zaman. Büyük olduğun için bakkala da hep sen gidersin. Büyük olduğun için bazen anne de olman gerekir kardeşine öyle bir sıkıntı
Bir de bunun orta kıdem asistan olan sendromu var
Tıpta asistanlık askeriye gibi gözüküyor, zor
Ziyadesiyle zor. Geride kalmış olsa da hatırları ben de
Hocam hangi Uzmanlık peki
Acil tıp uzmanıyım
Gerçekten çok zor iş,sabır dilerim
Aşlah razı olsun teşekkür ederim:)
Tek mesele aile. Ailen kaderindir. Ailenden uzaklaşıp çok uzağa gidersin ama yine kaderinden uzağa gidemezsin.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?