sarılmak

bilimsel olarak oksitosin salgısını arttırıp gerginliği azaltıyormuş.
zorunlu misafir ortamındaki sarılmalarda bende tam tersi oluyor, geriliyorum ve olabildiği kadar sarılmanın kısa sürmesini sağlıyorum. nereden kalmış bu gereksiz adetler, sarıl sarıl bitmiyorlar.
oksitosin için insan anne babasına sarılır, eşine sarılır, her şeyden çok sevdiği çocuğuna, en değerli arkadaşına...
stres hormonu için diğerlerine.

uzun süredir kimseyle yapmadığım etkileşim türü. biri bana sıkıca sarılsa dünyanın tüm dertlerinden kaçarmışım da sığınacak bir dalım olurmuş gibi geliyor. bence dünyanın en güzel fiziksel temaslarından biri.

Ailem dahil hiç kimseyle yapmadığım eylem, duygusal olarak eksik insanım,ilginç biçimde sarılmak hiçbir şey ifade etmiyor, değişiklik yaratmıyor

mecburi olmadığı sürece dünyanın en güzel eylemi.