Zamanında bunu çok düşünmüş biri olarak, birkaç yaklaşımımı yazayım. Öncelikle çocukken, hayata dair büyük bir merak ve ilgimizin olmasından dolayı, bize zaman aşırı yavaş akardı çünkü yaşanılan her olayı, tüm şeyleriyle beraber deneyimleyerek anlamaya çalışırdık. Zaman geçtikçe, deneyimlerimiz aynılaşmaya, beynimiz ise, aynı şeylere çok fazla dikkat kesilmemeye başladı. Hem genç olmayıp, hem de hayatınızda bir rutin varsa eğer, beyin kendini otomatik pilota alıyor ve dikkat kesilmeden hareket ediyor. Bu da pek çok deneyimi hakkını vererek yaşamadan hızlıca geçmiş olduğunuz anlamına gelir. Daha da iyi anlayabilmek için, zaman denilen şeyin ne olduğunu da anlamak gerekiyor. Zamanı basit anlamıyla bir devinim, bir olayla, ardından başka bir olay arasındaki devinim frekansı olarak alırsak, beynimiz, aynı şeylere maruz kaldığı için yok sayıyor ve olayların yok sayılması da, bir sıçrama yaşanmış hissiyatı veriyor, böylece vakit hızlı geçmiş oluyor.
Beyin bunu sadece zaman için yapmıyor, örneğin odada aşırı uç olmayan ancak rahatsızlık veren bir koku var, zamanla o kokuya alışıyor ve hiç almıyorsunuz. Aslında alıyorsunuz hala ancak beyin artık onu dışlıyor, aynı uyaranı tekrar tekrar vermeyi manasız kılıyor. Aynı şekilde üzerimize giydiğimiz kıyafetlerde, ilk kez giydiğimizde her şeyiyle hissederken, zamanla giydiğimizi bile unutabiliyoruz ekstrim şekilde uyarı vermediği sürece.
Son olarak yaşı otuz olmuş birisi için bir yıl, hayatının otuzda biri iken, 12 yaşındaki bir çocuk için bir yıl hayatının büyük bir kısmına tekabül ediyor. Bu da zaman kavramının daha da geniş perspektifte gördüğümüzü, ve neden bize hızlı geçtiğini açıklar nitelikte.
Dolu dolu bir hayat yaşamak için ise, bize zamanı deneyimleten devinimleri arttırmak gerekiyor. Bunu da konfor alanımızdan çıkıp, yeni şeyler deneyerek, bizi otomatik pilot durumundan çıkarak farklı alanlarda bulunarak yapabiliriz. Hiç yapmadığınız bir şeyi, tanımadığınız bir insanla tanışmayı falan deneyebilirsiniz örneğin. Bir gün içinde birden çok, alışık olmadığınız şeyi yaptığınızda, günün ne kadar dolu geçtiğini fark edeceksiniz.
siyasal mezunu fasist
çok temiz bir çıkarım tebrik. ben de buna benzer düşünüyorum. Çocukken geçen dakikalar, saatler bize kendini farkettiriyordu, zamanın akışını tüm benliğimizle hissettiğimiz için çok uzun gibi geliyordu ya da gençliğin başında.
alaskan crab
Çocukken çok korkardım, saatlerce çalışan insanlar nasıl yapabiliyor diye çünkü hayat upuzun bir yol ve hiç bitmeyecek gibi gelirdi, şimdi ise durmadan saatlerce çalışıp, aaa o kadar geçmiş mi ya diyebiliyorum.
