İnsanların yorucu tüketiciliklerinden uzaklaşabildiğin, kendine dönebildiğin bir zaman dilimi. Kıymetlidir. Çünkü insanın kendisine de nasılsın dostum demeye ihtiyacı vardır.
yorucu bir günün ardından iyi hissettirendir ama tercih olduğu sürece. bazen düşünmekten beynim duracakmış gibi hissediyorum o anlarda o kadar kalabalık olsun ki çevrem kafamın içindekileri duyamayayım istiyorum. o anlarda da hep yalnız oluyorum. bu da büyük ironi aslında.
Uzun zamandır devam eden bir eylem ise kendinle sohbetin koyu olduğunu gösterir. Hani bazı insanlar vardır, kendi kendine kahve içmeye çıkar, yürüyüşe çıkar, oturur, dolanır, müzik dinler, bir şeyler yazar hep yanında taşıdığı not defterine, bu insanlar aslında yalnız başına otururken de yalnız başına değildir.
T: kendi kendine şarkı mırıldanmak gibi bir şeydir. Güzeldir.