confessions

Ephemeraltime

1. nesil Yazar - Edebi koruyucu - Yazar

  1. toplam entry 1172
  2. takipçi 20
  3. puan 69409

sözlük yazarları nasıl birisi

Ephemeraltime
Tam olarak kendimden bahsedeceğim djjxjxjxjdjdj. Sabah erken uyanmam gerek ancak müsait oldum ve canım kitap okumak sabaha kadar kendimle bir şeyler yapmak istiyor. Yoğun çalıştığım için yapmamam gereken bir şey... genel olarak bunu yapmayı çok severim. Keyfime oldukça düşkünüm. Söz konusu kendi keyfim ise yapamayacağım şey yoktur. Her ne yaparsam kendimden fazlası oldukça zoruma gidiyor... Bu benim için işleri zorlaştırıyor. Sanki yalnız yaşamak için doğmuşum... gezmeyi çok çok seviyorum. İşler yoğun olmasaydı yeni girdiğim işten izin alıp tatile gitmeyi düşünüyordum djjxjxxjxjnxjx. En büyük
zevklerimden birisi saniyeler içinde tatil planı yapıp kısa sürede tatile çıkabilecek lükse sahip olmak hayalim... bazen hayalperest bazen çok gerçekçiyim. Her ne kadar yaşıma göre olgun olduğumu dusunsemde zaman zaman bunu neden böyle yaptın söyle olsa daha iyi olurdu diyorum. Münazaralar yapmayı, topluluklarda aktif olmayı çok severim. Hayata yenilmek istemiyorum. Bazen bir konuşasım gelir şimdi olduğu gibi jdjdjdjdjd. İyi geceler sözlük.

hacamat

Ephemeraltime
Hacamat hakkında düşünceleriniz nedir? Eğer yapılacaksa ben kesinlikle doktor kontrolünde yapılması gerektiğini düşünüyorum. Bana çok sağlıklı bir işlem gibi gelmiyor. Daha 2 aylık bebegine hacamat yaptiranlar bana akıl tutulması yaşatıyor özellikle...
1
pervasiz pervasiz
Güven vermiyor.

geceye bir şiir bırak

Ephemeraltime
Bir zamanlar sayamayacagim kadar çok okuyup dinlediğim o şiir;

Biraz yorgunum
Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla!
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde!
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum!
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda!
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında!
Hiç bilmiyorum! Hayat taviz vermediği hızı ve kavgasıyla akıp gidiyor!
Baharın rahiyasından akıp coşan çiçeklerle hatırlıyorum lise yıllarımızı!
Kimimize kış, kimimize bahar olup canıyla değen babalarımızı!
Bu memlekette insanlar belki de en çok baba sancısıyla inliyor, en çok baba deyince aklımıza gelir çocukluğumuz!
Mazinin araladığı perdeden sızıyor eski günler!
Onlarla kavgalı onlarla sevdalı olduğumuz!
En çok baba yokluğunun hüsranıyla kızıyormuş zaman ayrılığın yarasını!
İnsan baba olunca anlıyormuş babasını!
Şilan doğru Avcı

değersiz hissetmek

Ephemeraltime
Bu his hep benimle. Ailen kaderindir. Öldükten sonra yapılan cenaze töreni, mezar tasımın olup olmaması bile umrumda degil. Ben hayattayken değer vermeyenlerin yokluğumda da değer vermesini istemem. İlla bir mezarım olacaksa kimsesizler mezarlığına falan tercih ederim. Gerek yok kimselere.
51 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol