Sol ve minik dövmeli omzumdan şevkle öperken, sağ omzuma küs gibi. Kendimden çok razı, ama kendi yaptıklarıma rızam yok gibi. Sanki beni deli dürtmüş, ben de deliyi değnekle sövmüşüm gibi. Andın mı kanki? Ben de anlamadım ama öyle.
Milletimizin çocuk sevme şekli. Oğlum bu oran zamanla oturuyor yaaa. Bebelerin kafası vücudun üçte biri oluyor, büyüdükçe kafa sekizde bire kadar ayarlanıyor ama işte çocukların daha bedenlerine oranlanmamış kafalarıyle yetişkinler hep koca kafa diye dalga geçiyor.
Bugün bütün perva sözlük yazarlarının kendilerine sordukları soru. Çocuklar inanın sizler ihmal etmek istemezdim ama işte pasta parası. Pasta parası ne alaka demeyin, çok zengin olduğum için ekmek parası beni kesmezdi.
Zıt kutupların birbirini çekmesiyle alakalı. Her sözlüğe her gün en az 10 tane forum başlık açılır. Yazarların kulakları, sigaraları, en sevdikleri su markaları falan diye.
Seçimle olmadı. Daha bebeden başlamış olduk. Biz büyürken öyle çocuğun yanında sigara içmiyim faln yoktu. Evde pofur pofur içerlerdi. Biz de solurken farkında olmadan bağımlı olurduk. On yaşında ilk sigara içtiğimde öksürmedim mesela. Ciğerler solumaya alışmış zaten. 13 yaşında da paket taşımaya başladım. Pedegoji çok geç gelişti lan, benim nesil hayvan gibi büyütüldü.
Ya aslında ben de biraz kırıldım. Gocu abimiz nerede bu kadar saattir, başına bir şey gelmemiştir inş falan gibi bir başlıkla karşılanırım sanmıştım ama…
Ben çok yoğundum bugün. Bir iki dakika online olup bakabildim sabah saatlerinde. Onda da kimin ne yazdığını ayrıntılı okuyamadım. Yoksa fark eder ve nerede, başına bir şey gelmiş olmasın derdim.
Bu da bilgisayar çağının hastalığı. Dolandırıcıların hepsi aynı yolu izliyor. Madur ettiniz yalanı uydurup, para iadesi falan fıstık istiyorlar, olmaz denince kötü yorum yazarım. Yazmazsan… bunlara yüz veren dijital çağın ben…