sura

Ona göre Kitap ve Sünnet'i bilmeyen ve tarikatın inceliklerinden haberi olmayan bir kısım ehl-i tarikat değişik hatalara düşmüşlerdir. Söz konusu bu hataları şu şekilde sıralamak mümkündür:

Nübüvvetle mukayese edildiğinde çok sönük kalan velayeti nübüvvetten üstün görme.

Tarikattaki bazı evliyaları sahabeden üstün görme veya peygamberlerle eşit görme.

Sünnetin asıl itibariyle tasavvufî adap ve evrada karşı bir üstünlüğünün olmasına rağmen bir kısım tarikat müntesiplerinin taassup içerisine girerek kendi özel adap ve evradını sünnete üstün tutması.

İfrata düşen bazı tarikat ehlinin, ilhama gereğinden fazla önem atfederek vahyin çok üstün bir konuma sahip olmasına rağmen ilhamı vahiyle eş değer görmesi.

Tarikatın inceliğini kavrayamayan bazı tasavvuf ehlinin, Allah Teâlâ tarafından lütfedilen mânevî zevk ve kerametlere kendilerini kaptırıp bunları asıl görerek ibadet ve zikirleri terk etmeleri.

Tasavvufî makamların hakikatlerini tam kavrayamayan bir kısım sülûk ehlinin, peygamber ve büyük velilere ait bazı makamların gölgelerine veya numunelerine erişince kendisini o makamın gerçek sahibi zannetmekle hatâya düşmesi.

En yüksek mertebenin Allah Teâlâ'ya kul olma mertebesi olmasına rağmen bazı ehl-i sülûkun seyri esnasında naz,şatahat, fahr gibi kulluk adına noksan olan mertebeleri şükre, niyaza ve duaya tercih etmeleri.

Kendi zevkine düşkün ve aceleci bazı ehl-i tasavvufun ahirete bırakılması gereken tasavvufun mânevî meyvelerini dünyada elde etmek isteyerek tasavvufu kendi menfaatine alet etmeleri. Halbuki “Yoksa bu dünya hayatı, aldatıcı ve geçici bir zevkten başka bir şey değildir” ayetinde de ifade edildiği gibi ahiretin ebedî bir tek meyvesi dünyadaki binlerce bahçeye değiştirilmeyecek değerdedir.

"Hem bütün tarikatların gayesi ve neticesi, hakaik-ı imaniyenin inkişafı ve vuzuhudur."


Bedîüzzaman tasavvuf ve tarikatları değerlendirdiği Telvihat-ı Tis'a adındaki risalesinin son kısmını tarikatların ümmet için ne kadar faydalı ve gerekli olduğunu anlatmaya ayırmıştır. Eserinin son kısmında tarikatların faydalarını anlatarak, ona karşı çıkanlara, tarikatın ümmet için zararlı değil aksine çok faydalı olduğu mesajını veren âlimimiz söz konusu faydaları şu şekilde sıralamaktadır:

Hak tarikatlar sayesinde ebedi saadetin yegâne vesilesi olan iman hakikatleri insanlar için ayne'l-yakîn derecesinde bilinir hâle gelmiştir.

Hakiki insanlık seviyesine çıkma adına kalp ve diğer mânevî latifelerin işlerlik kazanması tarikatlar sayesinde olmaktadır.

Hayat yolculuğuna devam eden insanoğlu, bağlı olduğu tarikat silsilesindeki nûrânî zatlardan aldığı mânevî destek sayesinde yalnızlık hissetmez. Maruz kaldığı evham ve şüphelere karşı silsiledeki Allah dostu zatların icmâ ve ittifaklarını kendisi için büyük bir senet ve delil görerek aklına ve kalbine gelen şüphe ve tereddütlerden kurtulur.

Dünya-ahiret mutluluğunun yegâne vesilesi olan iman, “şecere-i tûbâ-i Cennet”'in bir çekirdeğini taşımaktadır.[35]İşte tarikat terbiyesiyle o çekirdek gelişir ve kökleşir. İmandan marifetullaha oradan da muhabbetullâha ulaşmak tarikatlar sayesinde mümkün olmaktadır.

Tarikatlardaki evrâd-ı ezkâr sayesinde kalp intibaha gelir ve dinin hükümlerinin gerçek mahiyeti anlaşılır. Bu sayede insan ibadetlerini zorlanmadan şevk ile yapmaya muvaffak olur.

İnsanın dünya-ahiret saadetine ulaşmasında çok büyük önemi haiz tevekkül, teslim ve rıza makamlarına ulaşması tarikat terbiyesiyle mümkün olmaktadır.

Sâlik, nefis tezkiyesi ve kalp tasfiyesi sayesinde ihlâs şuuruna ulaşarak şirk-i hafi, riya ve gösteriş gibi kötü vasıflardan korunur ve nefsin ve enâniyetin desiselerine de aldanmaz.

Tarikat terbiyesinin bir parçası olan kalbî zikir ve tefekkür sayesinde insan sürekli Hakk'ı düşüneceği ve Ona müteveccih olarak yaşayacağı için niyetiyle günlük yaşantısındaki davranışlarını ve adetlerini dahi rıza çerçevesinde yerine getirerek adetlerini ibadete çevirecektir.

Tarikattaki seyr-i sülûk-u kalbî, nefisle mücâhede ve mânevî terakkî ile insan, meleklerden daha üstün bir hüviyet kazanarak insan-ı kamil mertebesine çıkar.

"Allah cümlemizi gaflet uykusundan uyandırsın. "
(Manevi Bahar Mevsimi Ramazan
Mahmud Esad Coşan)

tayyip ağabey, pek dinlerdi esad coşan hocanın sohbetlerini..


merhum prof. dr. esad coşan hoca ve merhum mahmud efendi hazretleri k.s ile birlikte.

üstaddır.

"keşke ben Allah kelimesinden başka,
ağzından tek söz çıkmayan bir dilsiz olsaydım." diyen bir mücahiddir.

büyük doğu üstadının aziz fikri.

rahmetli esad coşan hz.lerinin radyosu ve televizyonu idi.. hala daha eski kayıtları barındırırlar.
https://www.akra.media/Medya/Liste/48/m-esad-cosan-sohbetleri

konya-kapı câmii'nde vaaz verirdi muhterem..

muhterem cemaat diye başlardı konuşmaya.. şimdi oğlunun vaazları pek kıymetlidir.

arapça olarak 3 cildini kendimde barındırdığım ramuz eserimizin gümüşhanevi hz. leri tarafından şerhi. türkçeye 2 cildi çevirildi..

1. cilt için 2 çeviri vardır.

tarikâtımızın fikir babası gümüşhanevi hz.lerin yazdığı, esad coşan, cevad akşit, zahid kotku, abdülaziz bekkine ve bilumum iskenderiye, halidiye üstadımın dersini yaptığı başucu eser.
şerhi,
(bkz: levami'ul ukul)

oğlu gibi kendisi de profesör olan üstâd. iskenderpaşa için bir çınar ağacı. bu aralar sohbet vermese de her sohbetine katılmaya çalışırım.
(bkz: gaye vakfı)

nurettin topçu'nun dizinin dibine oturduğu ve esâd coşan hocamın eğitim aldığı fransızca bilen günümüz profesörlerinden kat ve kat daha bilgili olan âlim.

tayyip ağabey,
özal,
erbakan ve ekseriyetle bu zâdların yetiştiği cemâat.

m. zâhid kotku hz. ve abdülâziz bekkine hz. çınar ağacımız.

fetö tarafından 2001'de cinayete kurban giden edebiyât profesörü şeyhim. allâh-ü zülcelâl rahmet eylesin