ailenin ilk çocuğu olmak

ailenin köpeği olmaktan daha kötü durumdur.

ilk çocuk aşırı dengesiz ve bilinçsiz büyütüldüğü için her şey genelde ona yasaktır. yine de kuralları yıkan da bu çocuk oluyor. kardeşi daha rahat yetişir ilk çocuğa göre.

kuralları yıkmak cinsiyete ve kişiliğe göre değişebilir tabi.

en manyak çocuk da budur. diğerleri daha stabil hareket eder ve ailenin en zeki çocuğudur aynı zamanda.

Eğer değişik bir ailen varsa ilk çocuk olarak aileyi toplama görevi hep sana kalıyor. Küçücük yaşta ebeveynlerinin yapması gerekenleri üstlenmeye başlıyorsun. Abla/abi olduğun için hep olgunluk göstermen gereken sen oluyorsun. O yüzden affetmeyi, boyun eğmeyi öğreniyorsun. Ama en sonunda balataları sıyırıp deli moduna giriyorsun. Kimse sesini çıkaramıyor.

Herhangi bir anlamı olmayan olay. Bir şey atfetmenin uygun olduğunu düşünmüyorum.

Son çocuğum ama ilk çocuk gibi ne bol bol fotoğrafım var ne ilk yaş doğum günüm kutlandı ne onun ki kadar oyuncağım oldu. Avantajım ise bazı sorunlarla abimin ilgilenmesi ama zaten her şeyi ustlenmisim ilk çocuk da olsam sıkıntı yok. Hee birde bana zor zamanımda para gönderecek abilerim var ama onun yoktu. Zaten onun döneminde babam yalnızca yetebiliyordu.

Diğer çocukların suçları ve hataları da sana yüklenir aileler acaba bu çocuk neden böyle diye düşünmektense abileri olacak o herife çekmişler der geçerler