yurtdışına yerleşmek

herkesin kendince bir nedeni oluyor. benimkiler;
1-sığıntılara giden vergilerden rahatsızlık
2-pkklıları işe alan belediyelere giden vergilerden rahatsız olmak
3-40 yaşıında emekli edilenlere giden primlerden ve gerek olmadığı halde memur edilenlere giden vergiden rahatsızlık

serbest veteriner hekim olarak çalışmamın ve şahıs şirketi açmamın nedenleri bunlar vergi ve sigorta primi ödemiyorum. politikacılardan değil onları var eden toplumdan nefret ediyorum o da var.

Hayallerimden bir tanesi.

Hem 2. sınıf bir türkiye vatandaşı olmam hemde hukuksal adaletsizlikler sebebiyle yurt dışına taşınmayı düşünüyorum.

2. Sınıf dedim neden?? Doğma büyüme türkiye devleti'nin türk kökenli vatandaşıyım vergilerimide eksiksiz ödemişim.

Ancak bizler hepimiz suriyelilerin yanında 2. Sınıf vatandaşız. Şimdi çıkın acile hastaneye gidin yada bir sağlık ocağını gözlemleyin siz belki akşama kadar sıra beklersiniz ancak sizden sonra gelen suriyeli mülteci öncelikli sayılıp anında içeri girer işini görür çıkar gider.

Suriyelilerden bize oranla ya daha az vergi alınır yada hiç alınmaz. Sahi ben niye vergi veriyorum? Suriyeliler daha refah yaşasın diye acı ama gerçek bu.

Her devlet kurumunde suriyelilerin işleri bizden önce halledilir. Konu biz olunca da uğraştırabildikleri kadar uğraştırırlar.

Çoğunun da pasaportu bile yok sizi bıçaklayıp kaçsalar bulunmamaları muhtemel. Olan size olur başkasına değil.

Türkiye suriyeliler için cennet cennet... bizler içinse her geçen gün cehennem oluyor.

Kendi ülkemde 2. Sınıf vatandaş olacağıma başka ülkede 2. Sınıf vatandaş olurum.

Yerleşme kararı verilmeden önce gidip iki ay orada yaşamak gerekiyor. Kültürel farklılıklardan doğan yabancılaşma, sanılanın aksine kolayca üstümüzden atabildiğimiz ve uyum sağladığımız bir şey değil. Kendi anadilimizde ve kendi kültürümüzdeki insanların bile bizleri tam anlayamadığında şikayetçiyiz, bir de bambaşka tiplerde bu uçurum daha da açılır eminim. Örneğin sizi davet eden birisinin, sizden belli bir miktar para talep etmesi biz Türklerin kanına dokunurken, bunu yapan insanların kültüründe çok doğal bir durum. Bu ekstrim bir örnek olabilir tabi ama gurbet denilen şey gerçek ve insana çok fena vuruyor, her insan da bunu kaldıramıyor.

bir türlü boyle bir hayal kurmadim aklıma yatmadi calısmak icin gittigim donemlerde bile hep donmek istedim

asla planlarım arasında olmayan durumdur. insan için vatanı ve doğduğu, yetiştiği yer kutsaldır. yurtdışında yaşanabileceğini düşünmüyorum, hele hele bu kadar göç almışken ve göçmen karşıtlığı da bu kadar artmışken intihar gibi geliyor.

kendi ülkemizi geliştirmek için mücadele etmeliyiz. bunun için de bilinçsiz insanları uyandırmak gerekiyor.

Ekonomik sebeplerle yurt dışına gidebilmek için yaptığım üniversite tercihime rağmen yurt dışında yaşamak değil daha çok gezmek istiyorum. Yaşasam da çok uzun süre kalmam.

5 sene bile yasayamadan Geri donerim Ben

Genç olarak bende olmayan düşünce.bitirdiğim bölüm buna müsait mi, evet,uğraşsam yapar mıyım, yaparım. Peki Gerek var mı,yok çünkü daha fazla parayı bu ülkede kazanabilirim.bana bir getirisi yok yurt dışına çıkmanın.insan kalitesi de pek farklı değil.avrupanın yobazı anadolu yobazının biraz cebi para görmüş hali.

Hem mezun olduğum mesleğimden çok fazla alım yapan ülkeler olması hem de birincil derece akrabalarımın yurtdışında yaşaması ile bir çok imkanım da olsa ülkeyi terk etmek istemiyorum. Seviyorum ne yapayım.

Ülkede o kadar rezalet oluyor ki şansa yaşıyorsun.
Önceden Hiç düşünmezdim ama zamanı gelmiş. Zaten yabancı dilim var, Para biriktirip denklik sınavlarını geçince deneyeceğim olay. Avustralya, Kanada neresi olursa. Eşek gibi okuduk, emek verdik, hayata bir kez geliyoruz, yapacak bir şey yok. Bu kadar ahlaksız bir toplumun arasında hayat çürütmek mantıklı değil.

Eskiden olsa bu başlıkta milliyetçilik taslar insan ülkesini terk edermi ulan tarzı bir entry girerdim yurt dışında yapamazsınız develer derdim.

Evet eskiden bu kafada birisiydim ancak zaman her şeyi ve herkesi değiştiriyor.

Ülkem de bir suriyeliyseniz bir türk vatandaşından daha rahat yaşarsınız türkiye vatandaşıysanız en fazla bir ömür karın tokluğuna çalışırsanız suriyeliyseniz yüksek vergiler olmadan çoğu vergiden muaf devlet desteğiyle kendi dükkanınızı bile açabilirsiniz.

En azından istanbulda her yer suriyeli dükkanı vesaire vesaire.

Kendi ülkemde neden 2. Sınıf vatandaş muamelesi görüyorum? Neden zenginlerle aynı vergiyi hatta fazlasını ödüyorum? Kendi ülkemde neden suriyeli ucuz iş gücü yüzünden ben ucuza çalışmak zorunda kalıyorum? Neden mülteciler toplanıp 6 -7 kişi 30 bine ev tutuyor diye ben yüksek kiralar ödemek zorunda kalıyorum? Neden yani neden.

Arkadaşlar kendi ülkemde 2. Sınıf vatandaş gibi yaşamak zoruma gidiyor inanın ki bu sorular yüzünden bazen uyuyamıyorum.

Ben kendi ülkemde mutlu değilim arkadaş olamıyorum her gün ruhsuz duygusuz gibi geziyorum. Ben ciddi ciddi etrafımdaki insanların neden hiç gülmüyorsun sorusuna neden ölü gibisin sorusuna neredeyse her gün maruz kalan bir insanım.

Bir diğer madde de ülkemizde ifade özgürlüğü yok sikik sokuk hakaret davalarına bende maruz kaldım gereksiz bir kaç siyasiyi bir kaç ünlüyü eleştirdik diye şaka maka vatan haini gibi sabahın köründe evden alınıp tutuklandığımda oldu. Hâla da davaları devam ediyor terör ögütü mensubu muamelesi görüyoruz içeriye tıkmaya niyetliler şaka gibi. Hah bulunduğum semtte de her yer torbacı ama onların suçu bir fikir ifadesi kadar büyük değil ellam polisler elleşmiyor.

Avukatımın dediği gasp hırsızlık yapsan daha az yargılanırdın fikir özgürlüğü ne büyük suçmuş. Bilsem dilimi keserdim ellam

Bende ciddi ciddi son 1 yıldır yurt dışına çıkmayı düşünüyorum ama nereden başlayıp ne yapacağımı bilmiyorum önce ingilizce şart lisans veren bir ingilizce kursuna yazılırım dil eğitimi ve lisans veren.

Ancak sonraki adımlar yada nasıl gider yaşarım o konuda bir bilgim yok az çok bilen yazarlar bilgilendirirse sevinirim.

Annem yurtdışında yaşıyor, sağlıkçıyım Almanya deli gibi sağlıkçı alıyor, üvey annem İngiliz belki tanıdıkları vasıtası ile de gidebilirim, kuzenim Belçika'da yaşıyor “sana bir koca bulalım alalım” diyor. Yok annem ya ben valla bu coğrafyanın insanından ayrı yaşayamam. Belki de boğucu sıkıcı mülteci dolu bir yerde yaşasaydım bir de kendi işimi yapmıyor olsaydım giderdim.