bankacı

Bankacı en sevdiğim bir kaç meslek erbabından biridir. Hani öyle seviyorum ki kelimelerle ifade edemem.

Bankalar genellikle müşteri tabanlarını genişletmek için müşteri temsilcilerine belirli sayıda yeni yıllık müşteri kazanma hedefi koyarlar. Benzer şekilde kredi kartları ve tüketici kredisi gibi ürünlerin satışını artırmak için satış hedefleri belirlerler. Ve bu hedefler performans kriteri olarak gelir çalışanın önüne. Yıl sonu hedeflerini yakalayanlar prim alır ve kariyer planlamalarında bir adım öne geçmiş olurlar.

Yani aslında telefonda kızdığımız, bağırdığımız, belki küfür ettiğimiz müşteri temsilcileri aslında üst yönetim tarafından kendilerine dikte edileni yapmaktadır. Bunlara bağırmak o an deşarj olmamızı, rahatlamamızı sağlar belki ama sorunun çözümüne katkıda bulunmaz.

zaman içinde gerek şubede gerek telefonda yaptığım kavganın haddi hesabı yok. siz yine kızın bağırın, ama asıl yılanın başının, üzerlerine biçilen rolleri oynayanlar değil bunların enselerinde boza pişiren üst düzey yöneticiler olduğunu bilin. onlar da çete zaten kendi aralarında. piyasayı ağa babalar belirliyor malum, bize de nefesimizi bunların maaşlı çalışanlarına harcamak kalıyor.

Bir zamanlar ben. En iyi niyetli bankacı bendim ve istesem hala öyle olabilirdim. Ama o strese değmiyor. Tabii bir işte çalışmak zorunda kalsam yine bankacı olurdum. Bilişimle aram iyi olduğu için güzel kotarıyorum. Üslubum da oldukça kibar ve elittir. Bu ikisi birleşince başka pek bir şeye gerek kalmıyor.