çocuktur yapar

dün spordan eve gelirken parkta biraz oturalım dedik arkadaşla. 4 tane çocuk geldi yanımıza. en küçükler 11 , en büyükleri taş çatlasa 15 yaşında. Sigara var mı abi yapıyorlar, içmiyoruz güzel kardeşim kötü sen de içme diyorum, abi napıcan sen beni var mı yok mu çekiyor küçücük çocuk :D, başta azarlıcaz sandıkları için guardlarını almış gelmişler, insan yerine koyup cevap verdiğimi gördükçe konuşma tarzları düzeldi. yanımıza falan oturdular. Büyük olanlar bizden iş çıkmayınca sağa sola gitti, en küçük, ben ve arkadaşım kaldı. Yaşın kaç diyorum, 14 diyor ancak 14 olmasına imkan yok aşırı küçük çelimsiz bir çocuk. Asker misiniz abi diyor, sizi çok sevdim bilmem ne derken muhabbet uzadı baya. Merak ediyorum, bu yaşta bir çocuk niye üstü başı yırtık bir şekilde dışarda gezer. Konuştukça öğrendim ki dışarda kalıyorlarmış. Arada ötekiler gelip gelip tekrar gidiyorlar falan. Birbirlerine orospu çocuğu diye epey ağır küfürler ediyorlar, bakın yanlış bu, biz bu küfürler için adam döverdik siz arkadaşsınız birbirinize ediyorsunuz diyorum, abi o harbiden orospu çocuğu diyor. En küçükleri abi orospu anam koydu gitti bıraktı beni diyor. Öyle denmez anneye, onu da dinlemek lazım bir sebebi vardır erken karar verme diyorum. Ablalar çok açık giyiniyorlar, erkeklerde bunları sikme peşinde diyor. Abi sen kalıplısın ama kötü o polis kovalasa seni kaçamazsın, döversin belki ama asla kaçamazsın ben kaçmayı seçiyorum küçük olmak güzel falan diye yardırıyor kendi kendine. Babası bunlara bakmıyormuş, 15 gündür falan dışardalar, en son gittiğini dövmüş bunla abisini. Diğer iki çocuk da dışarda kalıyor bunlarla ama onların hikayesini duymadım, biraz da büyük oldukları için, ağır abi takılıyorlar pek laf anlatmadılar. Küçücük çocuktan çok çalışıcam zengin olucam, inşallah siz de olursunuz gibi laflar duydum. Çok tuhaf bir deneyimdi benim için. Bugün gelirken tekrar gördüm onları, abi sen niye abime verdin parayı orospu çocuğu bize kuruş vermedi tüm parayı internette yedi diyor. Dışarda ben de kaldım, ne kadar zor bir şey olduğunu bilirim, biz keyfine kalmıştık onlar zorunluluktan. Koca adam gibi konuştum küçücük çocukla, iki gündür hayatımı siktiler, bir yandan yardım etmek bol bol para vermek istiyorum öte yandan, bonzai satanların yerlerini falan bana anlatıyorlar, içlerinden biri esrar içicisi, büyük ihtimalle para oraya gidecek. Denk geldikçe yemek yiyoruz beraber ama polise haber verip, devlet korumasına alınmaları için haber etsem mi yoksa görmemezlikten mi gelsem ikileminde debelenip duruyorum. Yarın büyük ihtimalle yine karşılaçıcaz çünkü artık çıkış saatimi ve yolumu biliyorlar, beni beklerler. iki kişi bıçaklamışlar, kavga edip dayak yemişler, bir ton olayları var. Çocukluğun getirdiği çılgınlık, hayatın tekmesini yemenin getirdiği olgunlukla öyle bir yerde duruyorlar ki anlamak çok güç.
Ha bu başlığı görünce nerden esti bunları anlattın derseniz, böyle otururken içlerinden biri benim shaker'ı çalmış ahahahaaaa ne olduğunu da anlamamış ama atmış cebe. Arkadaş da çocuktur yapar dedi. Bugün görünce abi düşürmüşsün diye getirdi en küçükleri. Ya pişman oldular ya da ne yapacaklarını bilemediler bilmiyorum ama çocuktur yapar tabi.

Doğrudur, çocuktur yapar gerçekten. Ama neyi mesela?
Çocuğum bakkaldan çikolata çalarsa gider adama parasını öderim. Çocuktur yapar da derin. Ama kendime derim. Çocuğuma demem. Yaptığının yanlış olduğunu anlayana kadar da yılmam.

Çocuğunun "her yaptığı" için çocuktur yapar diyen ve bunu çocuğa da diyen / hissettiren ebeveynler yüzünden biz bu gün "ay narsist bu allah kahretmesin hayatımın içine sıçtı" falan diyoruz. Tabii ki hepsi narsist değil bir kısmı sadece bencil. Ama narsisizm de biraz buna da bağlı, her şeye hakkı olduğunu sanarak büyümekte. İnce bi ayar var ebeveynlikte. Onu tutturmak lazım.

Gençtir yapar zırvalığının yan versiyonu. Kendi beceriksiz ebeveynliğinin suçunu başkasına atan yetişkin(?) içerir. çocuklar söz dinlemez, ana baba ne yapıyorsa onu taklit eder. Suçlu ana babadır.

akıllara durgunluk veren gard. oysa bir çocuğun çocukça davranışlarını çocuk olduğunu göz önünde bulundurup çocukluğuna vermek başka, boyundan büyük haltlar yemesini sineye çekerek işin içinden sıyrılmaya çalışmak bambaşka şeydir.