Geceleri uyuyamama sebebim kendimle yüzleşmek. Geçmişi yapılan hataları düşünüp duruyorum. Bir noktadan sonra insanı geçmişi yönetiyor. Sen yeni bir sayfa açmayı defalarca denesende geçmişin adeta seni musallatlı bir ruh gibi takip etmeye her daim devam eder.
Kesinlikle öyle. Buna çok sayıda şahit olmak üzücü ama geçmiş geleceğin teminatı...
Bence hiçbir şey de takıntılı kalmamalıyız. Evet olan olmuş ve o an ki sen en doğru kararı vermiş buna üzülmek pişman olmak yerine kabul edebilmeli.
Bence bu istemsiz yapılan bir şey çevremde şahit olduğuma göre. Ben aynı şeyleri konuşmaktan, düşünmekten, bana aynı şeylerin sürekli anlatilmasindan hoşlanmam ve kendim de yapmam. Anımla, günümle ilgilenirim.
Admin kaç yaşındasın bilmiyorum ama 35 yaşından sonra hayat geçmişte kalıp yok olmak ile ileriye dönmek arasında gidip gelinen en kritik yaşmış. Dikkat et kendine