görmediğim fırıldak, içinden geçmediğim feleğin çemberi kalmadı. Bütün ömrünü anlat deseler 4 saatten fazla konuşamam. Yaşadığım büyük bir vakti hatırlamıyorum bile rüya gibi silik. yaşandı mı yaşanmadı mı... Cahildim dünyanın rengine kandım. Sadece bir rüyadan ibaretmiş. Sevilecek nesi var şu hayatın????? İnsanların yaşama motivasyonu çok ilginç geliyor. Gezmeye gidip resim paylaşmaları vs.
En zevk aldıkları kısım o olduğu içindir belki de ama kafa dengi insanlarla bir arada bir şeyler yapmanın tadı bir başka ya. Bazı akskliklarla geçen 2 günlük tatil yapmıştık arkadaşlarımla ama yine olsa yine o korkuları yaşamama rağmen tatil yapmak isterim 😁.
bazen çok gözümüzde büyütüyoruz gibi geliyor. öyle veya böyle dünyadayız işte, yaşıyoruz bir şekilde. zaten hayat yeterince zor değilmiş gibi ona buna dertlenerek daha da zorlaştırmanın anlamı yok. bir anlam aramaya da gerek yok zaten. şu anlam arayışından, doğru yanlış takıntılarından kurtulursak her şey daha kolay olabilir.
Hayat aslında baktığın zaman ne kadar boş bir şey. 60 yaşına kadar emeklilik hakkın yok bir ömür çalış bedenini eskit kendini eskit. 60 yaşından sonra bir evin araban dünya kadar malın da olsa ne gençlikte ki beden oluyor ne de o zaman ki zeka istek. 60 yaşından sonra da o zamana kadar yaşadığın gibi sadece yaşamak için yaşamaya devam ediyorsun ölene kadar.
Hayat böyle boş bir şey işte ki ülkemizin emekli maaşları ile yine zor şartlarda yaşamaya devam edeceksiniz.
“İnsan para kazanmak için sağlığını harcar sonra da kazandığı parayı, kaybettiği sağlığını geri kazanmak için harcar.” (Meşhur bir kalem'den duydum sanırım ama hatırlamıyorum)
Bugün gözlerimin önünden film şeridi gibi akıp geçen şey. Az daha maphusa düşüp don atlet sigara bekliyor oluyordum. Yine yanlış anlaşılmaymış. Pardon filminden bir karede gibi hissettim kendimi. Neyseki bir durum değerlendirmesi yapmış oldum.