ilişkilerin kısa sürmesi durumu

belki genel olarak değil ama çoğunluk olarak durumun bu olduğu aşikar, 2024 yılının en başından bu yana kadar 3 ciddi ilişkimi bitirmek durumunda kaldım ya da kaldık. Belki artık tahammülüm yoktur ama hakikaten gitmiyor, ne kadar sevip değer verirsem ve karşıdan aynı durumu göremezsem bir ilişkiden aniden kopuyorum, bağlar hızlı kopuyor ayrılıyoruz sonrasında 2 haftalık bir özlem pişmanlık duygusu geliyor ve beynim bunu sıfırlıyor, resetliyor denebilir. Bu 3 kişi de aslında yakından tanıdığım ve gerçekten olur diye düşündüğüm kaliteli insanlardı ama belki de sorun bende midir falan diye düşünmüyor değilim. Hızlı yükselip hızlı biten duygular içerisindeyim aslında. Bir anda bir ilişkide fazla hype durumu yaşıyorum, öfori denebilir, her şeyin mükemmel olduğuna inandırıyorum, sonra gerçekleri farkedince inanılmaz hızlı bir kopukluk süreci baaşlıyor. Bitti diye üzülmüyorum ama genel olarak bu ilişkinin bitmesinin sebebinin karşımdakinin haksız kendimin haklı olduğunu cidden biliyorum.

Günümüzün getirdiklerinden biridir. Seçenek o kadar fazla ki, bir manava bir markete gider gibi sevgili seçiyor insanlar. Kafalarında da geçici ilişkiler yaşamak oluyor. Geçici ilişkiler yaşandıkça da karakter esnemeye başlar, kişi kimseye bağlanamayabilir. Bu bağlamda evliliklerin yarısı da boşanmayla sonuçlanıyor. Bu yüzden zina yapılmamalı, genç yaşta evlenilmeli. Denetim olmazsa ilişkiler iyice yıpranır. Kişi mutlak şeylere inanıp onların peşinden koşmalı.

kime göre neye göre? kimine 6 ay uzun,kimine 3 yıl kısadır. öte yandan tahammül seviyesi her şeyde olduğu gibi ilişkilerde de yok denecek kadar azalmıştır.

pek çok sebebi olmakla beraber, biriciklik kavramını bilmemekten kaynaklanıyor. Her insan yaşanmışlığı, olaylara verdiği tepkiler, yetiştiriliş biçimi, aldığı eğitim vb pek çok değişkenle beraber aslında biriciktir. Hiçbirimizin ne şimdi ne gelecekte ne de geçmişte daha bir benzeri yok. Olur mu ya dışarı çıksam şimdi pek çok erkek ya da kadın bulurum nasıl yok senden başkası denilebilir ki bu da tikel olana değerin aşırı azalmasından kaynaklı bir durum. Nietzsche gibi bakabilmek, yere düşen bir ağaç yaprağını eline aldığında, o yaprağın alelade bir yaprak olarak görmekten ziyade, şu an bu yaprakla böylesine bir etkileşimde bulunmanın bir daha mümkün olmadığı düşüncesiyle hareket etmek, ilişkilerinize de bu şekilde yaklaşmak çok şey fark ettiriyor.

Tabi böyle uzun uzun anlatıyorum ama, sırf güzel diye sürekli sosyal medyada takılan ve gördüğü her trend şeye ağzı sulanarak atlayan, dm kutusu 100 sayfa abazan erkek mesajlarıyla dolu, hepsini toplasan hiçbirinden düzgün bir ilişki çıkmayacağı gerçeğini göz ardı edip, çok aranan biri triplerine giren bir hanımefendiyle hiçbir şekilde sağlıklı bir hayat yaşayamazsınız. Sürekli başkalarıyla kendini kıyaslayan, onun sevgilisi şunu yapmış diye haset duyan o kadar çok kız var ki. Erkekler de sütten çıkmış ak kaşık değil elbette.

Benim dediğim tarzda bir ilişki için, zaman emek ve karşılıklı anlayış gerekiyor. Günümüzde bunların hiçbiri satılmıyor. 7 saniyede verebildiği maksimum zevki verip sonra hayatınızdan çıkan videolar dahil her şeyimiz çok hızlı. Eskinin insanları mektup gönderip, ardından günlerce mektubun ulaşıp, kendilerine yeni cevap gelmesinin heyecanıyla beklerlerken, bizler 5 dakika wp'den cevap gelmeyince kuduruyoruz. Böylesine bir ortamda bu tarz bir ilişki yeşermez maalesef.

bir ilişkiye ciddi diyebilmen için 12 ayı devirmesi gerekir. siz tanışma aşamasında uyuşmamışsınız. bu asamada sevişmenizin,ya da birbirinize canım-cicim yahut seni seviyorum demenizin de bir önemi yok. zaten bir insanı tanımak için baya süre gerekiyor.

Güven, sadakat, samimiyet kalmaması...

Hiç ilişki yaşamamakla çözülebilecek olay.kafan rahat olur.korkmayın zararlı bir şey değil.toplum Normlarına karşı çıkabilen cesur insanların işidir yalnız kalmak.

en uzun ilişkim 5 yıl sürdü ve bittiğinde sudan çıkmış balığa döndüm. sanki onunla doğmuşum, onunla var olmuşum ve onsuz olamazmışım gibi hissettim. yanlış üstüne yanlış yaptım. ne kadar dibe batılırsa o kadar battım. toparlandım mı peki? evet toparlandım ama burada yazdığım gibi kolay olmadı. yıllarca sürüp de sonradan biteceğine, kısa sürsün çok daha iyi.

Bu kadar kısa sürede nasıl ciddi olunabilir ki? Ancak tanımaya çalışırsın ve daha fazla tanımadan bitirirsin.

Bir insanin genelde iliskileri kisa suruyorsa ve bunu ogrendiyseniz siz de fazla oyalanmadan topuklayin ordan

Dağılan dikkatlerimiz, yok olan özgüvenimiz, karar veremeyiş.

İhtimallerin sonsuz oluşundan bahsedilir. İhtimallerin ulaşılabilir oluşundan bahsedilir. Sorun ihtimaller değil, her çağda vardı ihtimaller. Sorun "ben bu adamı/kadını seviyorum. Burada iyiyim, burada durmak istiyorum, buna emek vermek istiyorum. Ötekilere de gidebilirim ama burada kalmayı seçiyorum." diyemeyiş.

Herkes aldatılmaktan, aptal yerine konmaktan, tüm çabasının boşa gitmesinden korkuyor. O yüzden gemiyi ilk ben terk edeyim diyor.

İlişki bir yolda yürürken kendine yol arkadaşı bulmaktır aslında. Ne zaman sağdaki sapağa girecek kaygısıyla yürünüyor yol. Halbuki yürüyüşün kendisi işte ilişki. Yürüyüşten keyif almak gerekiyor. Manzaraya bakmak gerekiyor. Bir köşeye çadır atıp sevişmek gerekiyor. Patates közlemek falan gerekiyor. Sapaklara aldırmadan yürünen yollarda insanlar sapakları unutuyor aslında. Yol o kadar keyifli oluyor ki, bunu kaçırdım ötekinden dönerim diye diye bir bakıyor aslında artık yolun başındaki kişi değil. Artık sapaklardan dönmek istemiyor. Artık yol arkadaşının yanında, elini tutup devam etmek istiyor, böyle biri olmuş yolculuk sırasında. Yeni biri. İşte ilişki bu.

Sapakları saya saya gidilen bir yoldan nasıl keyif alsın insan? Sürekli biteceğini varsayarak neye başlasın, neyi sürdürsün? Anda kalamayış bi süre sonra ilk kim o sapağı görecek de koşup oradan dönecek yarışına dönüyor.

Tanımadan hayal alemine dalındığı için ve sonra tanıdıkça hayaller suya düştüğü için.