mizah

En sevdiğim şeylerin başında gelir.yerlileri bilmem Yabancıları takip ederim.George carlin,louis ck,Ricky Gervais,Dave Chapelle,Tom segura,Chris Rock,David Cross, jimmy carr,frankie Boyle sevdiğim komedyenlerdendir.

hamurumuzda olan gülmece.bizim topraklarımızda mizah varken daha amerika bile yoktu. nasreddin hoca,kel hasan efendi,ismail dümbüllü,ferhan şensoy a,ordan cem yılmaz a ve daha nicelerine taşınan bayrak biraz şekil değiştirse de yüzümüzü güldürmeye,düşündürmeye devam ediyor. katkıda bulunmuşluğum,ekmeğini yemişliğim de vardır.

Mizah konusunda yanılmıyorsam yılmaz erdoğan'dan duyduğum şey uymsuzluktur. Neye gülüyoruz derseniz o ona uymadığı için beyin gülüyor. Dikkat edin güldüğümüz şeyler hep uyumsuzluktan kaynaklanır. Tabi bunlar işin psikoloji tarafı. Teknikleri abartma, hiciv gibi çeşit çeşit olabilir. Örneğin taklitlerde taklidi yapılan kişinin hareketleri bilerek büyütülür.

Nesiller içinde mizah da değişiyor onu fark ettim. Örneğin levent kırca mizahı çoğunlukla kelime oyununa dayanırdı çünkü politik mizah yapardı. Nejat uygur da kelime oyununu çok yapardı fakat onunki tuluattan gelir. Cem yılmaz'da başka bir kırılma yaşandı. Cem yılmaz 80'lerde doğan çocukların daha kültürlü olmasıyla birlikte ona uygun "siz zeki adamsınız" mottosuyla mizah üretti. Her dönem toplumda yaşanan olaylar sebebiyle mizah da değişiyor.

Bugünlere geldiğimizde stand up kültürü epey yerelleşti ve oturdu. Bugünlerde cem yılmaz'a en yakın mizah olarak baturay özdemir'i görüyorum. Beni epey güldürüyor. Yunus emre gündüz mizah'ını da kendine has olarak görüyorum. Emrah kaman nam-ı değer sivaslı emrah da güzel güldürüyor. Bir de sektörel stand upçılar turedi. Avukat grubu. Ali congun'un farklı bir havası var.

Benim için bir yaşam tarzı olan eğlence unsurudur. Zeki insan işidir. Günlük yaşamımda olsun internette olsun mizah yapmadan duramam. Genelde yaptığım esprilere de en çok kendim gülüyorum. Bazen insanların gülmemesi için espri yapar ona gülerim. Mizahşörlük bir sanat gibidir ben de onu iyi başarıyorum.

Bazen de kırıcı oluyorum bilmeden. Sürekli mizah ve espri yapmak dozu kaçırmaya sebep olabiliyor.

mizahın temeli punchline'dır. Buna vurucu yer diyelim. Vurucu yerin, adı gibi vurucu olabilmesi için, eğer anlatımla yapılıyorsa, uzatılabildiği kadar uzatılır. Çok fazlası tat kaçırır, esas ustalık bu aralığı bulabilmek. Sonrasında ise, bir beklenti oluşturulur ancak bu beklenti yerine, vurucu olan ve bir anda farklı bir şey çağrıştıran olay, kavram artık bağlanan şey her ne ise o öne sürülür. Bu aradaki uyumsuzluk ve aniden sonucun bağlanması, kişide fitili ateşler ve güler. Schopenhauer ise buna iki uyumsuz ucun, bir anda bağlanmasından oluşan anlama safhası der. Mizahın temelinin bu olduğunu düşünür.

İki matematikçi aralarında matematiğin önemi hakkında konuşuyorlarmış. Birisi demiş ki;
"efendim matematik o kadar önemlidir ki, bu ilimi bilmeyen herkesten vergi alınması gerekir!"
İkinci matematikçi hafif güler bir yüzle
"yahu onu zaten yapıyorlar, sayısal loto bunun için değil mi?"

Şu saçma sapan dünyayı çekilir kılan unsurlardan biri, güldürmece.
Mizah günlük yaşamda benim için vazgeçilmezdir. Özellikle kendimi ve başıma gelenleri mizah malzemesi haline getirmeye bayılıyorum. Başkasının yaptığı mizahta ise en azından gülümseyebilmek için mutlaka bir zeka belirtisi arıyorum. Küfür, argo ve bel altı konuşmak bana göre kesinlikle mizah olarak adlandırılamaz. Değildir. Var olan durumdan zeka ile birlikte komik bir yön çıkarabiliyorsak bunun adına mizah denilebilir.