neden yalnızsın

En temel ihtiyaçlarımdan biridir. Kendimi dinlemek, bir başkasını dinlemekten her zaman daha cazip gelmiştir. Dolayısıyla, yok "kafede yalnız oturan insan," yok "cumartesi gecesini evde yalnız geçiren insan" gibi başlıkları ve bu başlıkların altında güya bu insanları eziklediğini sanan zavallıları gördükçe acıyorum. Bu başlıkların bendeki karşılığı da "kafede yalnız oturma yetisine sahip olamayan insan" ya da "cumartesi gecesi evde yalnız oturamayıp mutlaka birileriyle bir şey yapmaya mahkum olan insan" oluyor. Yalnızlık, sükunettir; yalnızlık, dinginliktir; yalnızlık, huzurdur. güçlü insanın kalemidir, Herkesin harcı değil…

şüphesiz farkındalıktandır, başka insanların kulaklarına göre ağız olamamak bunun son aşamasıdır ve insanı bilinçli bir yalnızlığa iter.

Asosyal olduğum için ve babamın holdingi olmadığı için. Mecbur iyi bir bölüm okumak zorundaydık, bu gibi şeylere vakit ayıramadık. Neyse ki sorun değil ileride anamın bulacağı güzel bir hanımefendiyle evlenicem. Anama güveniyorum.

İnsanlara güvenmem aslında kimseye kolay kolay güvenmem artık insan bir yerden sonra ihanete uğramahktan insaoğlu'nun kahpeliklerinden sıkılıyor.


Bu devirde yalnızlık iyidir çokta şey yapmamak lazım.

Armudun sapı üzümün çöpü diye diye son noktaya kadar geldik:)
Sanki çöpsüz üzümmüşüz gibi. Fazla farkında olmak ve analiz yapabilmek bazı hataları görmezden gelmeye engel oluyor. Görmezden gelemeyince de katlanamıyorsun. Katlanamayınca da yalnız oluyorsun. Matematik bu

Ağaca yaslanma çürür, insana güvenme ölür felsefesini düstur edindiğimden kaynaklı.

Genel olarak kafam insanlardan kaynaklı yeterimce saçma anıyla dolu zaten işin kötüsü buradaki entry silme gibi anı silmek kolay değil maalesef. Bende kafamı dinlendiriyorum son bir kaç yıldır az insan çok huzur.

Bir de ben çıkar yolundan baktığımdan fazla arkadaş edinmem gerekmedikçe en yakınlarımla dahil muhattap olmam. (Bencil piç) dediğinizi duyar gibiyim ama benim çıkarım maddi değil. Karşımda ki insan bana ne katabilir yönünde elbette ki benim kültür seviyeme yakınsa oturur sohbet eder belki dost bile olurum.

En son eski komutanımla görüşüp bir çay ısmarlamış hesabı ona kitlemiştim :d

Yalnızlık insanlara muhtaç olmayacak kadar kendimi üstün görmemden kaynaklı bir insanla uzun vadeli doat olabilmem için hatrı olması lazım ki hatırla kimsenin ayıp'ı örtülmez hatırla kimse yaşamaz. Hata yapanın hatası affedilmez.

Gerçi ne kasıyorsam yeni insanlarla tanışmak adına bu site için çabalayan yine benim :d çıkarımın aksine hareket ettiğim tek yer burası olabilir.

Başlığı görünce bir düşüneyim dedim, yalnızlığı ben mi seçtim, yalnızlık mı beni seçti. Günden güne biriyle birlikte olmak fikrinden fersah fersah uzaklaşıyorum gibi hissediyorum. Hayır bir süre sonra istesem de muhtemelen flörtleşmeyi falan da unuttum ben. Tahammülüm yok. Olsa keşke belki o zaman biraz belki