Otu boku çokça düşünme durumu.
Aslında çocukluk çağı travması karşısında bir savunma mekanizması olduğu düşünülür. Kaotik ve tutarsız bir evde büyüyen çocuk, kendini güvende tutabilmek adına olabilecek senaryoları düşünüp önlem almaya çalışır denir.
Benim de muzdarip olduğumu bu sabah farkettiğim durumdur. Kafam hep böyle çalıştığından 30 yaşına kadar normal dışı bir şey olduğunu düşünememiş hatta kendimde de görememişim. Hiç de anlamazdım bunu yaşayanları, ay neyi bu kadar düşünüyor olabilir ki derdim. Meğerse yaşama dair olasılıkları düşünüyormuş, kendim de düşünüyormuşum gkndlfjd.
Tabii çocukluk döneminde bir nebze işe yarar dursa da yetişkinlikte ve gerçek ve geniş yaşam karşısında ciddi bir ayakbağıdır. Yaşamın olasılıkları sonsuz, hepsini ön görüp önlem almak imkansızdır. Dolayısıyla özellikle belirsizliğin yoğun olduğu durumlarda kişiyi anksiyete nöbetlerine sürükler. Başka da bi işe yaramaz.
Kişiler bazen bunu çok yönlü düşünmekle karıştırıyor veya derin ve anlamlı düşünmekle. Değil kardeşim. Tam anlamı ile manyakça düşünmek, anı yaşayamamakla alakalı.
Meditasyon öneriyorum kendime ve tüm ovırtinkırlara. Meditasyonun olayı ommmm diyip oturmak değil. Telkinlerle zihninizi sürekli bedeninizde tutmaya çalıştığınız egzersizler önemli ve faydalı. Nefesine veya kalp atışlarına odaklanmaya çalışırken düşünceler arka planda aksa bile onlara kapılmamayı ve sadece izlemeyi başararak en azından anksiyete nöbetinden yırtabiliyosun.
succulent
Bir kitap okuyorum şimdi bazı durumlara karşı bakış açımı değiştirdi tavsiye ederim . Bilinçaltının gücü belki okumuşsundur ama okumamış olduğunu var sayarak yazıyorun
ragazzo solo ragazza sola
Okumadım. Teşekkür ederim, listeme ekleyeyim:)
succulent
Rica ederim :)
