Bu benim. Hayatımın hiçbir anını planlı yaşayamıyorum. Çok nadir zamanlarda planlı işler yapar riayet ederim. Ama bu çok geriyor beni. Yetişememe korkusu sarıyor içimi. O yüzden spontane yaşamayı seviyorum. Ani kararlarda sosyalleşmek önceden planlanandan daha çok zevk veriyor çünkü beklentiye girmiyorsun. İşler konusunda da program yapabileceğim bir işe sahip değilim. Gün içinde 10 dk sonra ne olacağını bilemeden yaşıyorum. O yüzden aslında hep tetikte ama bir o kadar rahatta gibiyim. Bu bünyeme işledi sanırım. Rahatsız etmiyor.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?