Bir çoğumuz böyle büyüdük. Benim her şeyim okulumdu. Oku kızım, oku. Nasıl yetiştirildik biz böyle inanamıyorum. Koca bir nesil böyle yetişti. Şimdi mi simdi bir çoğu daha da berbat yetişiyor.(telefon, tablet çocukları...) Harap edildik. Fark etmemize izin verilmedi. Farkedilmedik. Hayatı yaşamakta bocaliyoruz.
tek hayatı okul çocuklar yetiştirmek
Vahim olay. İşin kötü yanı okulun hiçbir katkısının olmaması. Üniversite dönemim dışındaki 12 seneyi boşuna okudum,üniversitenin en azından meslek ve diploma katkısı oldu ama öbürlerinin hiçbir faydası olmadı. Ailem zengin olsa üniversite de okumazdım ama şartlar işte. Baban memur olunca mecburen okumak durumundasın, okumasan ne yapacaksın, özel işyeri olsa okumayıp başına geçerdim, uğraşmazdım bile.
Okulun en büyük katkısı sosyalleşmek.
Y kuşağı için çocukluk çok güzeldi. Z kuşağı ekran başında büyüdü. Şimdi bir alfa annesiyim. Mümkün olduğu kadar kendi çocukluğum gibi yetiştirmeye çalışıyorum. Ekranlardan uzak.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?