Ephemeraltime

Bir dönem stresten yüzümde yara yapmadığım yer kalmamıştı. Bu süreçte ailemde içinde destek olmak yerine söylemleriyle sadece köstek oldular. Şimdi neredeyse hiçbiri yok. Onu da aştım. Bazı insanlar o kadar küstah ki ancak boş boş konuşuyorlar. Bazen canıma tak edince Allah sizede versin benim dertlerimden diyorum...

Eskiden birçok marka gercekten kaliteliydi ama artık oldukça zor.

Günaydın, güzel günler dilerim.

Tek sayılar kadınlar ve çift sayılar kesinlikle erkekler...

Değişik bulduğum birisi. Onunla tanışmak için zaman ayırdım mı? Hayır. Ayiracagim mı? Hayır.

Barışalım mı 🥹👉👈
O kadar çok başarisizligim var ki ama ben en çok bunu başarmak istiyorum.

Hani bazen insanın içi böyle ince ince sızlar ya öyle işte.

En son bu zevke 10 yaşında sahiptim...

Görüyorsunuz anlatmaya gerek yok... Bir çorba nasıl kötü olabilir mesela ya...

Görevlerini iyi bilmek. İş yerinde benim alakam olmayan şeyleri benden istiyorlardı. Ben de ısrarla ben vermiyorum diyorum. Gittikçe azalıyor. Benim o işi yapmadığımı bilen uzun yıllardır çalışanlar istiyor falan arada ee yuh diyorum içimden... sanki benim onu yapmadığımı bilmiyor gibi istiyor. Ben de cevabını veriyorum. Çok yoğun çalışıyoruz ve acil ihtiyacı olmayan kişiler ısrarla ayrı ayrı 4 - 5 kişi istedi farklı zaman dilimlerinde. Birinde hiç bakmayıp istemişler baktım ee var burada dedim sustular. Sonra 1 tane şey için benim yüzlerce şeyi birakmami istediler ve çok güzel konuştum. Şimdi direkt bana hiçbir şey demiyorlar. Zaten usta varken siz bir susun. O yoksa da bir kişi der yeterli. Sesini duyup işime devam ederken tamam diyorum duymuyorlar kafa sallıyorum yine anlamıyorlar. İlla işinden edecek. Sani kendisinden ben 5 saat önce mesaiye başlıyorum gibi hareket ediyorlar. Geliyorlar bir şey istiyorlar ama ne istediklerini bilmiyorlar. Saniyorlarki tek çeşit var... cahile laf anlatmak zor olduğu kadar anlamak istemeyene de anlatmak zor... Beni cekemeyip yaptığım işi küçümseyen var. İşte yok sen oyun oynuyorsun falan. Mesai başlamadan ise başlıyorum. Bir gün öncesi yine yarının ürününden baya hazırlıyorum. Sabahları ürün gelene kadar onlar aylaklik yaparken ben arı gibi çalışıyorum... senin paketledigin urun ilk benim elimden geçiyor bre gafil! Onlar gibi tek bir şey değil bir günde 15 farklı şey yapıyorsam toplamda binlerce sey var zihnimde tuttuğum. Bedavaya çalışıyoruz bu kadar çok teorik şeyler olmasına rağmen. Asgari veriyorsan banane mesela ihracattan ne istiyorsan ver listeyi ben niye takip ediyorum... diğerleri ne ise yarıyor sorguluyorum.

Valla sevgilisi evlenme teklifini kabul etmedi diye kendine vuran bir hastam vardı. Aşırı yakışıklıydı. çoğu ünlü yanında halt yemişti ama kendisine kıydı yatağa bağımlı hale geldi... umarım hala can çekişmiyordur... zihnin yerinde ama bedenin işlev görmemesi... bizden utanması... çok pişman olduğuna eminim.

Az önce farkedip sevindiğim durum.

Altın bozdurup alışveriş yaptım. (Hiç pişman değilim.)

İlk maaşımı alıp eve alışveriş yaptım sonra baba rolünde birisi bütün mutluluğumu bozdu. Böyle bir şey işte.

Tercih yapmış kadar beni heyecanlandıran durum 🥹.

Kyk yurdundan sonra sevmeyi bıraktığım ve pek yemediğim yiyecek.

Lütfen tadı kaçmasın buranın. Dost olalım düşman değil. (Çok ciddi tadı kaçık sorular oluyor.)

Birinci sinifimin 3.gunu falan ve kimj annesini istiyor geliyor kimisi kendisi çocuğunu yalnız bırakmak istemiyor. Ben de olgun bir çocuk olduğum için 3 gün falan hiç sorun çıkarmadım ve hiç arkadaş da edinemedigim için annemi istedim haliyle. Ve bu sırada en sevdiğim yemeği annem özenle hazırlamıştı. Onu yiyecektim ama yediğim tokatla bir hincla hoca yakamdan tutup kaldırarak beni ayağa kaldırıp eşyalarımı topladı. Sonra annem geldi gittim. O kadar çok onu yemek istemiştim ki lokmam boğazımda kaldı onun yüzüne. Tek bu sebeple değil ona hiçbir zaman hakkımı helal etmeyeceğim. Bugün istediğim yerde değilsem onunda payı büyük. Hala hayatta mi bilmiyorum ama umarım hala ben maaşımı alıyorum gerisi beni ilgilendirmez diyebiliyorsundur... öğrenci kayirirdi... Her okul dönüşü saatlerce ağlar yatağa sinirle vururdum. Salak, mal diye sınıftaki kötü öğrencilere saydirirdim. Bir erkek bir kız grup başkanı olurdu... canımın yanmaması için okul harcliklarimla ona hediye alırdım... çok ciddi şeylerdi okula meyve bıçağı getiriyorlardı.

En son unutamadığım rüya hamile olduğum ve daha sonra bebeğimi kaybettiğimdi. Sadece bir rüyada bile o kadar çok eksikliği hissediliyor ki anlatamam.