yazarların kötü olduklarında aradıkları ilk kişi

yalnızlık iyidir kötü hissettiğimde ekstra moral bozacak yada kafa şişirecek birisini pek aramak istemem.

kimseyi aramıyorum. samimi gelmiyor yalandan teselliler, anlıyorum seni, üzme kendini tarzı söylemler. aksine sinirim bozuluyor.

Hiç kimseyi aramam.
Zayıf yönünü gösterdiğin an yenilmişsin demektir.

Hiç kimse,ailem de dahil.kişiyi sadece kendisi anlar, kişi zorlukların üstesinden kendi gelmek zorundadır, bazı istisnalar hariç hiç kimse senin yanında olmaz.herkes esasen yalnızdır,tabii bu dediğim kişisel sorular için geçerli ama toplumsal sorun olduğu zaman başka insanlara muhtacız.

Cevabı boş küme olan sorudur. İnsanlar bir sorunu olduğunda, kötü hissettiklerinde beni ararlar o kadar.

Ben bana yeterim. Hayat bunu sert bir şekilde öğretti yıllar evvel sağ olsun.

Hayatım boyunca yardım istemeyi hep bir eksiklik olarak görmüşümdür. Aşırı derecede zora düşmeden kimseden bir şey istemem. O nedenle de pek çok işi kendi başıma yapabilmenin yollarını buldum. İş aradığım zamanlarda da sırf bu nedenden dolayı, iş aramayı bırakıp kendi işimi yapmaya giriştim. Bu tavrım yüzünden çok egolu olarak adlandırıldım, pek çok olumsuz analiz yapıldı üzerimde. Bir sorun olduğunda önce kendim nasıl çözebilirimi düşünürüm ve çoğunlukla da bir çözüm yolu bulurum. Tam da bu yüzden kötü olduğumda da kendime iyi gelen ve kendi başıma yapabileceğim şeylere sararım. Ben aramam, aranan kişiyimdir genelde.

Manipülasyon tekniklerinden biridir, birilerinden yardım istemek, çünkü aranızda bir bağ yaratır, yardım eden kişi ister istemez size zaman ayırdığı için, sizin değerli biri olduğunuz kanaatine varır. Bu yardımlar biriktikçe de sizinle olan bağı güçlenir ve kolay kolay kopamaz. Benim bu hallerim yüzünden kimseyle bağ yaratamadım. Benim gibi birisiyle de tanışma fırsatım oldu, gerçekten çekilmez biriydi.

En yakın arkadaşım dahil hiç kimseyi aramam. Bu bir şeyi değiştirmez. Yaşamam gereken bir duygu varsa yaşarım. O an biriyle konuşmam gerekiyorsa kendimle konuşurum. Ben aşmadan başkalarına anlatmayı sevmiyorum. Arkadaşımla buluşunca haftalık rapor geçerim o kadar. Sormasa anlatmak aklıma bile gelmeyecek şeyler var. Bir şeyi birden fazla kez ne anlatmayı ne dinlemeyi sevmem.

Kendimi arıyorum.Eğer kötü olmuşsam kendimi kaybettiğimdendir.

kardeşim

Kendimi arıyorum da hep meşgul çalıyor. Kimle konuşuyor acaba