aileyle yaşamak

Sabah sabah neden çizgili füme pantolonu kurumamış da siyah pantolonu giymiş diye bir sürü trip yedim. Ben ayrı eve çıkmak istiyorum.

Yediğim yemekten bile tat alamıyorum. Öyle. Koskoca bir yetişkin olarak ailemizin evinde onların kullarını uymamiz bekleniyor. Ben de bu dertler olduğu sürece ancak sorunlu imajı çizerim. Hah imajmis... ben seçmedim.

Bunaldım. Ben onlar gibi değilim. Olmak için çaba göstersem de olamam. Karışmayın bana, huzurunuz kaçmasın aile bireylerim. Bol bol onlar tarafından yanlış anlaşılıyorum. Evet, kötü çocuğum ben. Kendimi ifade etmek için bile çaba göstermiyorum. Nasıl olsa doğrusunu anlamak için bir çabaları yok. Evde olmayınca çok huzurluyum. Şu iki günde etmediğimiz tartışma kalmadı. Yalnızca da ben suçluyum.

Z kuşağının yaptığı şey, iş hayatına zaten geç atılıyoruz işe başlayanların da hepsi düzgün maaş almıyor zaten,mecburen ailesiyle yaşıyor.tüm dünyada işe başlama yaşı,evlenme yaşı vs.artıyor,bombok bir sistem oldu.çok az emek vererek köşeyi dönen boomer ve x kuşağı Neslinin emeklilik maaşlarını da z kuşağı ödeyecek.

Nakit ya da kartla değil de mental sağlıkla ödeme yapılan bir lifestyle

Benim açımdan kısa süre için güzel uzun dönemde ise cehenneme dönen durum.
İmkanı olduğu halde bu şekilde yaşayan insanlara da şaşırıyorum.

İçinde bulunduğum çalışma koşulları nedeniyle bana diyar diyar uzak ve bir o kadar da özlediğim kavram.

Muhafazakar ailenin seküler çocuğu için zamanla cehenneme dönüşen durum.

Ailem ile aynı evde yaşamasam da evlerimiz çok yakın ve iş nedeniyle de neredeyse tüm gün beraberiz. Sadece yaşamak değil aynı zaman da çalışıyoruz da birlikte. Durumlar benim için aslında çok hoş. Çünkü farkındalığı çok yüksek bir babaya sahibim. Tabi ki zaman zaman çatıştığımız konular oluyor ama bunlar konuşulup çözülebiliyor.

artık zor.

çok boktan bir durum. böyle bir zarurete sahibim.
keşke olmasaydım. hepsi benim mallığım yüzünden .

normal şartlarda default moddur. nedir o normal şart? genç yaşta evlenirsin, evlenene kadar baba evindesindir, evlendikten sonra kendi evine geçersin, aile olmadan kısa bir dönem eşinle takılır ve çocuk yaparsın yine aile olursun. aileyi aile yapan çocuk olduğundan ailesiz yaşama sürecin bir kaç seneyle sınırlıdır.

bekarsındır, yaşın geçmiştir ama hala ailenle yaşıyorsundur. bu da belli şartlar altında kabul edilebilir. senin veya anne babadan biri veya her ikisinin bakıma ihtiyaç duyması bu makul ve mantıklı şartların en önemlisidir.

ama bekarsın, yaşın geçmiş, maddi problemin yok, kimsede sağlık problemi yok ve hala ailenle yaşıyorsan kendini sorgulama vaktin gelmiş demektir. git ve birey ol.

baba evine gelin getirme veya iç güveyi konularına hiç girmiyorum çünkü anlamlandıramadığım bir konu. neden ve nasıl olduğuna, nasıl yürütülebildiğine dair en ufak bir fikrim yok. şaşkınlıkla izliyoruz efendim.

bi yaştan sonra çok sarmayan durum, tabi sevenine bir şey asla demek düşmez ama bazen insanın özel alana ihtiyacı olur ve o alan aile evinde sığmaz. Yine de aile önemlidir.

Kendi evinde yalnız yaşamak kadar konforlusu yoktur. Temizliğini, yemeğini gibi ev ihtiyaçlarını kendin yapıyorsan A+

Mükemmel bir durumdur. Tabii aile ortamı huzurluysa. Benim gibi ailesine düşkün insanlar için cennete düşmek gibidir.

kimisine göre çekilemez olan kimisine göre huzur veren durumdur. benim içinse ikisinin ortası

edit: evlenen arkadaşlarım aile evinde olanlara haline şükret derler, genel olarak başkalarıyla yaşamak pek de kolay bir deneyim değil göründüğü gibi

Sorumluluklarını kaldiramadigim o şey. Ben daha çok bireysel yaşama adepteyim ve bundan zevk alıyorum. 3 çocuklu bir ailenin çocuğu olsam da herkes okul ve işte vs olduğu zamanlarda gün içinde yalnız kalarak büyüdüm ve yalnız olmaktan şikayetçi de olmadım. Ne istersem yapıyordum bir çocuk olarak 😁.