arnavut ciğeri

türk mutfağının olmazsa olmazıdır. dana veya kuzu ciğerinden yapılıp soğan ve sumakla servis edilir. tabii yanında patates de olmalıdır.

bunlar hepimizin bildiği jenerik bilgiler. benim asıl dikkat çekmek istediğim nokta şudur: arnavut ciğeri dediğinizde, Arnavutluk'ta yaşayan Arnavutlar yüzünüze bön bön bakar, böyle muhteşem bir olgunun varlığından bihaberdirler. bunun da nedeninin şu olduğu söylenir:

Rivayet odur ki, Osmanlı zamanında Arnavutluk'tan Anadolu'ya göç eden Arnavutlar, oldukça fakir olduklarından, et almaya paraları Yetmezmiş. Dolayısıyla ciğer ve benzeri sakatatlarla nefis köreltirlermiş. Bunu biz nasıl daha yenilir hale getiririz diye kafa yora yora şimdilerde yediğimiz bu güzelliğe imza atmışlar ve bu tarif Arnavutlar tarafından bulunduğu için, adı da arnavut ciğeri olarak kalmış. hadi afiyet olsun.

İlk tanımda da belirtildiği üzere japonların japon yapıştırıcısından haberleri olmadığı gibi, arnavutların da kendi isimlerini taşıyan ciğerlerinden haberleri yok.

Sakatat, oldum olası, etten daha çok sevdiğim bir hayvansal gıdadır. Hatta daha dün lavaşın arasına ciğer şiş yürek şiş dürüp yedik söylemesi ayıp. Arnavut ciğeri bambaşka bir olay ama pişirmek gerçekten meziyet ister. Zarı güzel alınacak, ciğer dinlenecek kanı boşalacak, bir gece rendelenmiş soğanda yatacak. Sonra unlanıp kızgın yağda pişecek, en güzel de küp patates kızartması ve soğan söğüşle iyi gidiyor. Üfff canım istedi.