ev taşımak

bir gün nasip olması için hayaller kurduğum eylemdir.

aşırı stresli ve yorucu olduğunu bilsem de eğer başarırsam eminim o stres ve yorgunluk bana işlemeyecek. zaten evi bulduktan sonra gerisi kolay.

çocukluğumdan itibaren bekarlığımın son anına kadar öğretmen ailesi olarak 7 ev değiştirdiğimizden herhangi bir yere aidiyetim olmadı. bu değişiklikleri ailenin bir yaşam biçimi olarak kanıksadığımdan olsa gerek, arkadaşlardan ayrılma, yeni arkadaşlar edinme, yeni bir çevre oluşturma eylemi benim için herhangi bir travma yaratmadığı gibi aksine gayet kolay uyum sağladım. kaldı ki bu değişiklikler vesilesi ile sosyoekonomik seviyeleri farklı semtlerde ikamet ettiğimizden, her tabakandan insan tanımanın kişisel gelişimime önemli ölçüde katkı sağladığını düşünüyorum.

evlendikten sonra da enteresan bir tesadüfle yine tam 7 ev değiştirdim.

ev taşıma, uygun nakliye firmasının bulunması, ustaların birbiriyle koordineli olarak ayarlanması, elektrik, su, doğalgaz gibi servislerin kapatılması ve açılması gibi pek çok alt kırılım içerir. eskiler bir taşınma üç yangına bedeldir der ama ben bu benzetmeyi hep abartılı bulmuşumdur. taşınmalar maddi, manevi yorucu olmakla birlikte, bir plan ve program dahilinde yapılırsa daha az örseleyecektir. ayrıca evdeki safralardan kurtulma imkanı da tanıyacağından, minimalist bir insan olarak taşınma hengamesinin en sevdiğim tarafı budur.

ev taşımak inanılmaz zor bir şey. özellikle o bardakları tek tek paketlemek falan ölüm gibi. ama farklı farklı insanlar tanımak güzel yanı. aynı ortamda uzun süre bulunmakla ilgili sorunlarım var. sevmiyorum. orada ne kadar mutlu olursam olayım, bir süre sonra çevrem değişmek zorunda. sıkılıyorum, daralıyorum. değiştiremezsem mutsuz oluyorum. ama bir yandan da ev taşımayı sevmiyorum. insan aidiyet hissedemiyor. ben ev taşıyamıyorum mesela çünkü kirada değilim. o yüzden ara ara evden uzaklaşıp onda bunda kalmak cazip geliyor.

Geçen hafta başıma gelen, en sevmediğim durumlardan biri.Çekilmez.

İnsanı hayatı boyunca hem en çok üzen, hem de çok yoran olaylar bütünüdür, Anılar ve yalanmışlıklar bir yana, bir daha aynı yere uğrama ihtimali de insanı duygudan duyguya sokabilir. Birkaç kez hayatında aynı şekilde yaşanırsa devaju gibi birşey olur.

Kendimi bildim bileli taşınırım. Çocukluk dönemi de kendi hayatımı kurduğum dönem de. Son 10 senede 4 şehir 10 ev değiştirdim. Ev sayısını kesin değil artık saymıyorum.