evlenme oranlarının düşmesi

efendim bu konuda bir bakış açısı oluşturup bakış açınızı zenginleştirmek istiyorum.

evlenme, boşanma ile ilgili mevzuatı bilen, iyi gözlem yaptığını düşünen biri olarak bu oranın düşme sebeplerini sıralayayım size.

1- eğitim.
2001 yılından bu yana zorunlu eğitim süresinin önce 8 yıla sonra 12 yıla çıkarılması ile artan eğitim süresi nedeniyle evlenme ertelendi. ayrıca eğitim oranı arttıkça toplumda evliliğe bakış açısı da değişti. evlenenler daha geç evlenmeye başladı ve hiç evlenmeyen sayısı da arttı.

2- ekonomik sebepler.
2001 yılındaki ekonomik kriz malum, ardından özellikle 2009 yılındaki kriz ve maalesef 2015 yılından sonra ekonominin her geçen zaman diliminde kademeli olarak kötüye gitmesi toplumda evlenme isteğini ve imkanını baltaladı.

evlenmek isteyen insanlar imkanlarının olmamasından ya evliliği erteledi ya da dünya kadar borçla evlenip ödeyemediler ve huzursuz olup boşanma oranlarını arttırdılar. boşanma oranı arttıkça da evlenme oranı düşüyor haliyle.

3- değişen çağ gerekleri ve teknoloji.
doksanlı yıllarda ve daha önceki dönemde evlilik dışı yaşam şimdikine göre çok ama çok daha fazla ayıpsanırdı. teknolojik gelişmeler ve toplumun değişen bakış açısı sayesinde insanlar eskiye göre daha rahat evlilik dışı yaşam sürebiliyor. bu da doğal olarak evlilik oranının düşmesine katkı sağlıyor.

ayrıca sosyal medya yüzünden insanlar imkanı olanların cafcaflı düğünlerini veya ilişkilerini seyredip bunları yapamayacaklarını görünce umutsuzluğa düşüyorlar. evlilikten bu yüzden soğuyor bir çok insan.

bununla birlikte sosyal medya üzerinden insanların birbirine daha hızlı ulaşması aldatma ve buna bağlı boşanma oranlarını arttırıp evlenme oranlarını da düşürdü tabi.

4- yasal düzenlemeler.
şuan yürürlükte olan medeni kanun 2001 de çıktı. medeni kanunda evlenme ve boşanma konusunda kadın ve erkek eşit konumlanmış iken toplumda maalesef kadın ve erkeğin eşit konumlanmaması durumu var.

yani sosyal yaşantıda erkek egemen bir yapı ve zihniyet hakimken yasal düzenlemelerde kadına pozitif ayrım yapılması da sorunlar doğurdu. mesela kadının beyanının esas alınması erkeğe kendini değersiz hissettirdikçe erkek daha agresif bir ruh haline büründü.

ayrıca boşanma sonrasında erkek ömür boyu nafaka ödemek zorunda kalıyor. üstelik çoğu zaman bir çok kadın sırf nafaka almaya devam etmek ve erkeği daha çok yıpratmak için yeniden evlenmeyip evlilik dışı ilişkiye yöneliyor. bu şekilde olup resmi kayıtlara geçen binlerce evlilik dışı çocuk var. (bu konu ayrıca incelenmeli. çünkü bu durum toplumu başka türlü sorunlara hazırlıyor)

değinmeden geçemeyeceğim bir durum daha var. o da sırf babalarının sgk maaşlarını alabilmek için sahte boşanma yapan kadınlar, kadınlarımız. hiç azımsanmayacak sayıda boşanma yapılıyor bu yüzden. (bunu ekonomik sebepler başlığına yazacaktım ama yasal açıklar yüzünden yapılabildiği için buraya yazdım)

yazdıklarım tamamen kendi düşüncelerim olup kimseyi zan altında bırakmak veya karalamak için yazılmamıştır. biraz olsun bakış açınıza katkım olduysa ne mutlu bana.

son olarak; hayat kısa, sevin sevişin.
kalın sağlıcakla...

herkesin 25 yaşına kadar okuduğu ve o yaşta ancak iş hayatına girebildigi, uçuk ev fiyatları nedeniyle yuva kuramadığı ucube bir sistemde gayet doğal olan durum. kürtler okumadığı ve miras mülk aldığı için onları etkilemiyor olan kentli türke oluyor.

türklerin çoğalmaması için kasıtlı yaratılmış bir problem.

Feminizmin de büyük katkısı var bu olaya. Kendilerini erkekten üstün görmeye başlayan bir kadın toplumu var. Haliyle bunlar kalıcı ilişkiler kurmayıp kedi/köpek annesi olmayı tercih ediyorlar. Geçici ilişkileri övenlerin evlilik gibi kutsal kurumları övmesini de bekleyemeyiz.

Bir de cinsiyet rolleri karıştı. Erkek kadın gibi, kadın erkek gibi oldu. Dengeler şaştı. Geleneksel yöntemler tekrardan değer kazanmaya başladığında evlilikler de eskisi gibi kalıcı olmaya başlar.

ekonomik sebepler başta gelir. evlenmeden birlikte yaşamanın normalleşmesi de büyük etkendir.

En başta kesinlikle ekonomik koşullar geliyor. İkinci olarak aşırı fazla seçenek olması illüzyonu da var. Üçüncü olarak da tahammül etme, tamah etme vb kavramlar eskisi gibi insanların içselleştirdiği nosyonlar değil çünkü eskiden kendisini komşusuyla kıyaslayıp az ya da çok mutlu olurken, şimdi bilmem ne adalarında tatil yapan, normal şartlarda aynı sosyal statüde asla denk gelmeyecekleri insanlarla, yan yanaymış gibi sürekli maruz kalıp, birbiriyle kıyaslıyorlar. son olarak da boşanmaların aşırı fazla artması. Çevremde evlenen kim varsa 2 yıl içinde boşandı.

Ortalama bir düğün yapacak biri için bir düğün masrafı yaklaşık 1.5 milyon civarındadır. Ev yok ama içinde sadece düğün ve ev eşyaları. 1.5 milyon harcayıp evlenmek biraz riskli geliyor olabilir.

Evlenmek dediğiniz şey iki kişinin, belediyenin verdiği yetkiye dayanarak seks yapabilme özgürlüğünden başka bir şey olarak görmüyorum ben. Bu minvalde insanlar böyle bir şey için neden gereksiz strese girsinler. Ayrıca yukarıda belirtildiği gibi ortalama standart bir düğüne 1-1.5 milyon gibi komik rakamlar vermek akıl kârı değil.

Ekonomik koşullar sebep olarak gösterilse de aslında onunla alakası olmayan olay. Milyonlarca tl harcamana gerek yok. Düğün yapmana hiç gerek yok. Evlen, eşyalı eve yerleş, masraf yapmana gerek kalmadı. Ev araba almana da gerek yok, çifte maaş olduğu için rahatça kirada oturursun, para biriktirmek istiyorsan geçici olarak ailenin evinde kalabilirsin."Çocuğun özel okul masrafları ne olacak" diyorsan kimsenin umrunda değil. Kimse çocuk için zorlamadı. Devlet okuluna gönderiver bir zahmet.
Esas sebep doyumsuzluktur.bir ömür sadık kalabilecek çok az insan var, aldatmalar yaygın. "şeytana uydum, nefsime yenik düştüm" diyebilirsin, bu o.çocuğu olduğun gerçeğini değiştirmez. Herkes umarım iyi kişilerle yuva kurar.

Dünyanın cefasını çekmek bize mi kaldı ?Ondan mı ? nüfus 8milyar şuan .Türkiye ilk kurulduğu zamanlarda 14milyon kadarmış .şu an ise istanbulda bile bu sayıdan fazla insan var .