hiçbir şeyi beğenmeyen insan

Evet kendini beğenen insan nazarım da hiçbir şeydir. Kendini beğenmişse şayet, sonuç hiçbir şeydir zaten… neyi, kimi beğense n'olur ki?!… - sıfır gibi etkisiz eleman yani-

Öğrencilerimden biri böyle. Asla hiçbir şeyden mutlu olmuyor çocuk. Hiç gülmüyor hiçbir şeyi beğenmiyor...
Enerjimi sömürüyor resmen

Hem kendine yorucu hem etrafına yorucudur. Memnuniyetsizdir. Eline aldığı her şey elinde patlar. Maddeye tapar, taptığı içinde madde ile sınanır hep. Aynı madde iki kişide olsun, bu arkadaşın maddesi illa arızalı çıkar bozuk çıkar çizik çıkar. Aynı zamanda takıntılıdır da. Kısacası yorucudur yorucu. Arkaya bakmadan kaçmak gerekir böylelerinin yanından

Hiç bir şeyi beğenmeyen nesil var şimdi bak bu konudada haklılar aslında. Her gün yeni ilkler çıkıyor piyasaya. Hep yeni olmayan bişey ya da olan bir şeyin daha gelişmişi ne yapsın abi beğenme zevkini ortadan kaldırdınız o neslin. Yeni bir şey çıkmış kim s.ker nasılsa daha yenisi çıkacak. Bence sorun bu. Şimdi ben hatırlamamda eskiler anlatır, zamanında 1979/80 yılbaşı gecesi trt'de ilk defa nesrin topkapı çıkmış sahneye dansöz olarak anovv. kadın iki oryantal kıvrak dans figürleri sergilemiş sonra merak ettim izledim fena değil ama hani şimdi o zamanki ergen jenerasyon artık bu ilk gösteriyi nasıl beklemiş ve merak ettiyse yıllar sonra aynı heyecanla anlatıyor böyle gözler büyüyor anlatırken mesela. Şimdi zamanı bunlar yaşadı baba mutlu olanlar bunlardı yani. Bizde ucundan bir kısmını yakaladık yaş itibariyle. Tabi şimdiki nesil varlık içinde yokluk çekiyor garibanlar ne yapsın. Abi mesela çok iyi hatırlıyom ortaokul zamanı o dergiler falan aylarca elden ele gezerdi aman allahım neler neler. Bu anlamda şimdiki zaman mutlu etmiyor insanı.

uzak durun. negatif insanları hayatınızda tutmayın.

-nasıl gidiyor abi?
+berbat. sanki bilmiyorsun.
-ne oldu, hayır mı?
+uzatma tamam.
-alo, kime kızdın?
+kes be.
-birer sigara mı içsek?
+hayır, bıraktım.
-valla mı, süpermiş. hadi gel sana bi kahve ısmarlayayım.
+off kahve de istemiyorum.
-sırayla fıkra anlatalım.
+külahıma anlat sen fıkrayı.
-sinemaya iki tane biletim var, gidelim mi?
+cehenneme kadar yolun var.
-hmm pelin nasıl, neler yapıyor?
+sana ne lan it.
-neyse. ben kaçıyorum abi. bir ara şu arkadaşlığımızı gözden geçirelim.
+niye lan, ne güzel konuşuyorduk...

küçükken çevresi tarafından onay almamış, çok fazla uyarılmış veya uyarıcıya maruz kalmış, bir şeye değer vermenin öğretilmediği insanlarda gördüğüm davranış.

bu insanlar ne incelir ne kısalır, ne taraf tutar ne de kendi taraflarını oluştururlar. daima ortada bir yerlerde dolanırlar. tabiri caizse her b-k hakkında da bir fikirleri vardır.