Annemin ve anne olduktan sonra tabi ki benim kullandığım en klasik kelime :
"Her yer her yerde!" 😄
paran var mı, aç gezme, ıssız yerlerde dolaşmayın...
bir de yeni bir arkadaştan ne zaman bahsetsem sorgu başlıyor "o kim, okuldan mı, ailesini tanıyor musun, nasıl biri" gibi meraklı sorular.
bir de yıllarca değişmeyen bir huyu var, çocukluğumdan beri ne zaman yemeğe gitsek önceden evde yedirir içirir bana. anne ya, yemeğe gidiyoruz, adı üstünde yemek yemeye gidiyoruz. sonra millet iştahlı iştahlı yerken ben tabağımı karıştırıyorum.
Karnını doyur, gece gece çıkma.
- Geldin mi oğlum?!…
Bana hayatı en baştan sorgulatan, özlem duyan bi annenin gözlerine inanamayış cümlesi…
Oyum nerde buyum nerde sorusuna
Nereye koyduysan oradadır cevabı.
ye!
yaş olmuş bilmem kaç, kadının yaşı olmuş bilmem bilmem bilmem kaç. hala ye diyor. anne diyorum, yememek gereken yaşlara gireli çok oldu, benden tez zamanda kurtulmak mı istiyorsun! anlatamıyorum. mesafe nedeniyle görüntülü konuşuyoruz. her konuşmanın jenerik cümlesi “sen kilo mu verdin! bakamıyor musun oralarda kendine!” neyse ki konuyu hemen değiştiriyorum ve unutuyor. sonra bir punduna getirip hadi görüşürüz diyerek kapatıyorum. başka türlü çekilmez
Pazartesi Evi süpüreceğim psikolojinizi hazırlayın.
Nereye koyduysan oradadır.
succulent
