perva sözlük yazarlarının dertleri

Beynimdeki ses de susmuyor, etrafımdakilerinde sesi kesilmiyor. Benim bu beynim ne zaman dinlenecek ey sözlük. Ses kirliliğinden kafamdan dumanlar çıkıyor artık.

yine saçma sapan işler peşindeyim. biraz akıllanmak istiyorum artık ya. valla kendi kendimi strese sokmak dışında yaptığım hiçbir şey yok. biraz herkes gibi olsam keşke.

Gün geçmiyor ki sorunlar bitsin. Oh be rahat bir nefes aldım diyeyim. O kadar pozitiflik o kadar olumlu düşünce çabası. Böyle olmasaydım dünya başıma yıkılırdı herhalde…

İnsanın tek derdinin yalnızca kendisi olması çok güzel bir şeymiş. Kendinle ilgileniyorsun, kendinle varsın. Kıymeti bilinmeli. Bu zor günlerde geçer ama ben sağ kalır mıyım bilmiyorum.

Askere gideceğim ama gitmek istemiyorum.
Çünkü komutanlar hep kendi fantazilerini uygulattırıyor.

Toplumu anlayamıyorum. Toplum o kadar değişti ki artık hızına yetişemiyorum. İşin kötüsüde değişime uyum sağlama derdinde de değilim pes ettim.

Borsa ve kripto gibi piyasalar uçmazsa biraz dertlenecek gibiyim. Benim menajer seneye evlenelim diyor. E para lazım buna. Ev parası var da evi alırsak geriye para kalmıyor. İş hayatına dönmek istemiyorum. Piyasalar uçsun da evi alalım üstüne yine bir ev parası daha kalsın ki çalışmadan bir süre daha beleş bir yaşam sürelim istiyorum.

Çalışmak her şeyi öldürür maalesef. Ruhsuz bir robot olmak, bankaya dönüp günahlara aracılık etmek istemiyorum. İnşallah en hayırlısı olsun.

Bu arada kötü senaryo gerçekleşirse belki kiraya çıkarız.

Önemli bir sınava hazırlanıyorum,yks değil Uzmanlık sınavı, stres var, yapabilir miyim stresi.yksden önce de olmuştu.tek derdim bu.daha Önceki Büyük sınavların hepsini tek seferde geçtim, kendimi böyle avutuyorum şimdilik

şu ütülükleri yarına bırakmasaydım iyiydi.

(bkz: oblomovluk)
sabahattin âli'nin dediği üzere "kalabalıklar içerisinde yalnızlık.." irdelememiz gereken bir psikoloji. bendeniz ilaç alsam da maalesef yenemedim bu bozukluğumu. insanlara farklı şekilde, farkı kişiliklerle bakmak, sanki 1 vücudu 2 kişi yönetmek gibi.. ödünç almak gibi yani.. ve o 2 duygudan nefsin, sahip olmak için gözünü hiçbir şeyin görmediğini.. ilaç, o nefs ile mücadele ve onu yormaktır ama kaybetmek demek değil..

oblomov, aşkı bilmez çünkü görmez.. bakmak ayrıdır görmek ayrı. bazen o kadar çaresiz kalıyorum ki sözlük, anlatamıyorum insanlara.. ne diyeceğim ki zaten? benim ikinci bir kişiliğim var mı diyeceğim? akıl kârı değil.

zor azizim zor..