plan yapmak

genellikle mutfakta yaptığım çalışmadır.
öyle hevesli öyle harika fikirler geliyor ki adeta coşuyorum.
özellikle bulaşık yıkarken zihnimin en çalıştığı zaman dilimi, o kadar güzel kararlara imza atıyorum ki...

mutfakta işim bitip de odama döndüğümdeyse adeta hafızamı kaybetmiş bir insana dönüşüyorum, bütün planlar yok oluyor, aldığım kararların kırıntısı bile kalmıyor. daha sonra dönüp baktığımda kendimi oyalayacak sıradan şeylerle günlük rutinlerle meşgul olurken buluyorum.
keramet mutfakta bence.
acaba odamı mutfağa taşısam mı diye de düşünmüyor değilim.

Benim genelde anlık planlarım oluyor. Planlar hep zihninim içinde şekil değiştiriyor. Bukelamun gibiyim her koşula göre rahatça renk değiştirebilirim. Hızlı çalışma anında da işler hep kafamda planlıdır. 3.,5.,10. Yapacağım iş bile bir liste gibi aklımın içindedir. Zamanla yarışan insanların geliştirdiği taktik.

her saniye yaptığım ama asla uygulamadığım eylemdir. mükemmel planlayıcı berbat uygulayıcıyım.

Yapılan planlar hayatın planlarıyla ters düştüğünden plan yapmayı bıraktım şahsen akışına bıraktım.

Zihnimde sabaha kadar planlar yapacağım kesin ama gündüz neredeyse hepsini unutacağım. Bakacağız artık onunda icabına. Yol sana gelmez sen yola gideceksin. Zihnim öyle abartabilir ki üniversite sınavına çalıştığım dönemlerde kitaplarımı rüyamda görüyordum... umarım yeniden aynı hataları yapmam. Büyüdüm, üç eşek yaşını geçtim yahu!