(bkz: #4877)
(bkz: #5024)
(bkz: #8125)
(bkz: #8491)
(bkz: #8503)
(bkz: Bilgelikten zevk almak)
rastgele bir alıntı bırak
Bu tasarımı ben yapmıştım vay be. Tabii sadece fontu.
![rastgele bir alıntı bırak]( "rastgele bir alıntı bırak")
Kendi uydurduğun bir yalanı söylemek başka bir ağızdan işitilip tekrarlanmış bir gerçeği söylemekten daha iyidir. 1. İhtimalde sen bir insansın. 2.sinde ise papağandan hiçbir farkın yoktur."Sen kimsin ?
Dostoyevsky pasajındandı
Dostoyevsky pasajındandı
Zorba tiksintiyle :
— Ne biçim insanlar be! dedi. Ne erkek, ne kadın; katır bunlar. Tuh yok olasıcalar!
Gülerek başını soğuk suya soktu. Sonra yine,
— Tuh yok olasıcalar! dedi. Her birinin içinde bir şeytan var. Kimi kadın ister, kimi bakalyaros, kimi para, kimi de gazete... Hay aptallar hay!.. Neden yeryüzüne inmez bunlar? inseler de, maddeye boğulup beyinleri temizlense. Bir sigara yakıp çiçek açmış portakal ağacının kenarına ilişti.
— Ben, dedi, bir şeye özlem duydum mu, ne yaparım bilir misin? Bir daha hatırlamayacak kadar bıkıp da kurtulmak için yerim, yerim... Ya da tiksintiyle hatırlamak için. Bak bir zamanlar çocukken, kirazlara karşı anlatılmaz bir tutkum vardı. Param olmadığı için azar azar alıyor, yiyor, yine istiyordum. Gece gündüz kiraz düşünürdüm, salyalarım akardı; işkenceydi bu! Günün birinde, kızdım mı, utandım mı, bilmiyorum; baktım ki kirazlar bana istediklerini yaptırıyorlar ve beni rezil ediyorlar, ne plân kurdum bilir misin? Geceleyin yavaşça kalktım, babamın ceplerini yokladım, gümüş bir mecidiye bulup çaldım. Sabah sabah da kalktım, bir bahçeye gidip bir sepet dolusu kiraz satın aldım. Bir çukurun içine oturup başladım yemeğe. Yedim, yedim, şiştim, midem bulandı, kustum. Kustum patron. O zamandan beri de kirazlardan kurtuldum; bir daha gözüme görünmelerini bile istemedim. Özgür oldum. Artık kirazlara bakıp şöyle diyordum: Size ihtiyacım yok! Şarap için de aynı şeyi yaptım, sigara için de. Hâlâ içiyorum ama, istediğim anda «harp» diye bıçakla keser gibi kesiyorum. Tutku bana egemen olamamıştır. Yurdum için de aynı şey. Hasret çektim, bıktım, kustum, kurtuldum.
[Nikos Kazancakis || Zorba]
— Ne biçim insanlar be! dedi. Ne erkek, ne kadın; katır bunlar. Tuh yok olasıcalar!
Gülerek başını soğuk suya soktu. Sonra yine,
— Tuh yok olasıcalar! dedi. Her birinin içinde bir şeytan var. Kimi kadın ister, kimi bakalyaros, kimi para, kimi de gazete... Hay aptallar hay!.. Neden yeryüzüne inmez bunlar? inseler de, maddeye boğulup beyinleri temizlense. Bir sigara yakıp çiçek açmış portakal ağacının kenarına ilişti.
— Ben, dedi, bir şeye özlem duydum mu, ne yaparım bilir misin? Bir daha hatırlamayacak kadar bıkıp da kurtulmak için yerim, yerim... Ya da tiksintiyle hatırlamak için. Bak bir zamanlar çocukken, kirazlara karşı anlatılmaz bir tutkum vardı. Param olmadığı için azar azar alıyor, yiyor, yine istiyordum. Gece gündüz kiraz düşünürdüm, salyalarım akardı; işkenceydi bu! Günün birinde, kızdım mı, utandım mı, bilmiyorum; baktım ki kirazlar bana istediklerini yaptırıyorlar ve beni rezil ediyorlar, ne plân kurdum bilir misin? Geceleyin yavaşça kalktım, babamın ceplerini yokladım, gümüş bir mecidiye bulup çaldım. Sabah sabah da kalktım, bir bahçeye gidip bir sepet dolusu kiraz satın aldım. Bir çukurun içine oturup başladım yemeğe. Yedim, yedim, şiştim, midem bulandı, kustum. Kustum patron. O zamandan beri de kirazlardan kurtuldum; bir daha gözüme görünmelerini bile istemedim. Özgür oldum. Artık kirazlara bakıp şöyle diyordum: Size ihtiyacım yok! Şarap için de aynı şeyi yaptım, sigara için de. Hâlâ içiyorum ama, istediğim anda «harp» diye bıçakla keser gibi kesiyorum. Tutku bana egemen olamamıştır. Yurdum için de aynı şey. Hasret çektim, bıktım, kustum, kurtuldum.
[Nikos Kazancakis || Zorba]
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?