Hayatta sürekli bir erkeği ya da bir kadını sevmek zorunda mıyız ki? Yani böyle bir zorunluluk hissinden doğuyor zaten arayışlar. Sonra gidip ilk sizi seviyormuş gibi gözüken, hiç tanımadığınız, ortak şeylerden zevk almadığınız, sadece hoş göründü hoş hissettirdi diye birlikte olduğunuz insanların acılarını çekiyorsunuz. Tanımadan sevdiğinizi sanıyorsunuz. O sevgi değil hormonlarınız kimyasal tepkimeleri ne yazık ki.
sevdiğin bir kız bile olmaması
Çok oldu zamanında. İki kere de evlendim, boşandım. Olması ayrı dert, olmaması ayrı dert ama olması daha büyük dert. Kadın dediğin erkeğin başına bela, onu öğrendim. En sonuncudan öyle bir kaçtım ki soluğu Kars'ta aldım. Evlenmekten amaç benim için diğer kadınlardan bir kadın sayesinde uzak durmak. Yani sonuçta uzak durmak. Biriyle bile uğraşmak o kadar sıkıcı ve yorucu ki; birden fazlasıyla uğraşanlardaki azmi takdir ediyorum kendi hesabıma. erkek olup boşta da olunca kadın peşine düşmemek nereden baksan zor yani. Yalnızlık gerçekten de Allah'a mahsus. Zor iş. Ama eskisine göre uzak durmak konusunda daha iyiyim. Bundan sonra ciddi anlamda hayatımda bir sevgili falan istemiyorum. Tabii bu işler de istemekle olmuyor. Umarım düşmem. Harbiden düşülecek iş değil. Neyse ki Kars'ta çok sexist bir ortam yok da burada bir nebze olsun rahat edebilir insan. Yoksa batıdaki seks bombardımanı çekilecek gibi değil.
Böyle olanların bir kısmı Para kazanmakla meşgul, kariyer anlamında kendini geliştiriyorlar çünkü kimse çulsuz adamı sevmiyor :) bilmem anlatabildim mi.
acınacak bir durumdur.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?