alaskan crab

yanağımda, dudağımın kenarında görmekten hoşlanmadığım ancak bir kahve fincanında ya da bir sigara izmaritinde görünce görsel bir hazza ulaştıran şey. Kırmızı olması bende asiliği ve zorluğu uyandırıyor ki ikisini de severim.

Küçükken oynadığımda, no russian sözünü canlı rus koma yiğidim tarzında anlamıştım, sonradan öğrendim ki, amerikan saldırısı gibi göstermek için, amerika silahları kullanarak, kendi halkını katleden, soğuk kanlı rusları oynuyormuşuz ve no russian sözü, rusça konuşmak yok anlamındaymış. Size karşı hiçbir şansları olmayan insanları vura vura gitmek, canını kurtarmak adına, sağa sola kendini atanları kaçırmadan indirmek gibi bir takıntım vardı ve çok büyük haz veriyordu. Oysa görev gereği rastgele tarayıp, birkaç eleman öldürmek bile yüce amaca hizmet etmek için yeterliyken, kendini görece kurtarmış insanları dahi kovalayıp, ecelleri olmak, kötülüğün en rafine haliydi ve bundan hoşlanmıştım.

iki haftadır falan kafamda dönen bir sorunun çözümünü gördüm. Hızlıca iş görsün diye yazdığım kodda, veriler tutulmadığı için her seferinden tekrar ayarlıyor, her ayarlarken de, bunu düzelteyim uğraştırıyor diye düşünüyor ancak harekete geçmiyordum. İster istemez içime dert olmuş olacak ki, rüyamda baya baya yazdım kodu, şu an gideceğim yol haritası baya belli ancak gidip yine koda dökmedim orası ayrı tabi.

Fake it till you make it düsturunun en ateşli savunucularındandır. Yıllarca ulaşmak istediği hedefe, hali hazırda ulaşmış sanrısıyla yaşamayı başardı.

Uzun bir süre entel feridun diye benle yakın çevrem tarafından dalga geçilmesine neden olan arkadaşların youtube kanalıdır.

Gazinolar, pavyonlar. Aslında hiç gitmeden de iğrenç yerler olduğuna emindim ancak yakın çevreden buranın manyağı birkaç arkadaş var, beni bilmemek, denemeden yargılamakla falan suçladılar, onların da zoruyla gidip hali hazırda bildiğim şeyi teyit etmek istedim. Şimdi burada da gazino seven birisi olabilir, sen kötüsüne gitmişsin diyebilir tabi ama şöyle söyleyeyim, oraya giden adamın hiçbir şekilde bir kadınla iletişime giremeyecek durumda olması ve tek çare olarak buraya gelmesi falan lazım ki, öyle olsam dahi şerefimle yalnız kalırım daha iyi. Bangır bangır müzikten sohbet etme imkanı zaten yok, bir de yanına kadın oturtma diye bir gelenek var ki aşırı tuhaf. Hayal alemi gibi bir yerdi. ilk ve son adımım oldu daha da gitmem asla.

Şimdilerde olsa, taciz sayılabilecek kadar sinir bozan özellik.
ilkokul 7. sınıfa gidiyordum galiba, böyle dinlediğin müziği falan paylaşır, msnde çevrimiçi olanlara bakardık. Hiç unutmam yanlışlıkla sınıfımdaki kızın birine titreşim atmıştım öyle utanmıştım ki anlatamam. Sonra kaşarlandık, ünide wp'den profil fotoğrafına bakarken görüntülü aradığım kıza, "noldu" diye sorduğunda, hiç fotoğrafına bakıyordum aramışım yanlışlıkla demiştim. O da fotoğrafının büyük haline atıp, burdan bak daha iyi görürsün demişti sohbet açılmıştı.

Gayet haklı bir sanrıdır, yanlış olduğunu düşünen varsa herhangi bir kadının sosyal medya hesabına girsin biraz gezsin, hak vermeye başlar.

Ağzımdan güzelim çıkmıştı, başkası dese keko der midem bulanır da sen dediğinde aşırı hoşuma gitti demişti. Buradan çıkan ders, sevince karşıdakinin ne dediğinin pek önemi olmuyor galiba.

genelde yavrum, güzelim, kuşum, tavşanım gibi söylemlerdir.

En acı tarafı da, mantıksal olarak son kez oynadığınız bir oyun oldu ancak kimse o oyunun son olduğundan haberi yoktu. Son çevrimiçi tarihi 3 sene önce...

Aktüel dertlerle gram ilgilenmiyorum hatta aşırı boğuyor. Yok iş yerinde biri şöyle yapmış da böyle olmuş tarzı dertlerden ziyade, daha derinde, insana has, varoluşsal diye tabir edebileceğim tarzda serzenişler olunca çenem açılıyor, onda da dinlemekten ziyade sazı elime alıyorum yine olmuyor. Kısaca dertliyseniz, kendi başınıza çözebilecek bir yol bulun, kimseden hayır yok.

comfy-ui'da pek çok geliştiricinin yazdığı kodları, silsile bir şekilde çalıştırdığımız için, en ufak bir güncellemede pek çok sorun çıkabiliyor. En son bu sorunun çözümünü hintli bir arkadaştan bulmuştum uzun aramalarım sonucunda. Şu devride insana sadece kendi kendine öğrenebilme ve interneti efektif kullanabilme yeteneği versinler, o kişi yürür gider gerçekten öyle bir bilgi deryası var. Tabi ingilizceniz yoksa yüzde seksen düşüyor bu derya ama olsun.

Girdiği entrylere ne olduğunu merak ettiğim sözlük yazarı. Kısa bir zaman dahi olsa, yokluğunu farkettiğim birkaç yazardan birisidir. üslubu görebildiğim kadarıyla sert-dobra ve katılıp katılmamaktan bağımsız olarak da okumaktan zevk aldığım yazar. Umarım bırakmamıştır.

Böyle bir şey gerçekten var, şimdiye kadar başıma çok nadir gelmiştir ama bu an yaşanırken, karşı tarafın da aşırı istekli olduğunu anında kavrayabiliyorsunuz. Bu istek hali, azgın bir cinsellik değil, daha çok böyle yamacına sokulmak, tenini koklamak, ne bileyim onun hakkında daha çok şey öğrenmek ama bunu yaparken olabildiğince yanında olma isteği falan oluyor. En azından benim yaşadıklarım böyleydi ve istisnasız, hiç tek taraflı olmadı, galiba büyüsü burada, karşı tarafın seni arzulamasını anlayıp oradan başlayan bir kıvılcım galiba bu.

Teknik olarak herkesin öyle ya da böyle bir doğum günü olacağından dolayı, tüm yazarların içinde olduğu kümedir.

Yarın spor var yatmam lazım ama belki beni içine çeken bir şey olur diye bekliyorum öyle.

Sırt-Göğüs ağırlık antrenmanı

Bokunu çıkarıp kafein töleransınızı yukarı taşımazsanız eğer, kahve sadece tat anlamında değil, sizin yapabileceklerinizi yukarı taşıma anlamında da çok güzel bir içecek oluyor. Gerek Spor öncesi bol kafeinli bir kahve içmek, gerekse yapılması icap eden uzun işler ve odaklanılması gereken şeyler için sizi fokuslayarak tam bir performans ürünüdür.

Öte yandan çay, harareti güzel alıyor, ne içelim sorusuna hızlı bir cevap olarak yetişebiliyor falan filan ama öyle aşırı bir yeri yok bende. Kahvesiz sabahları uyanamıyorum tipi de değilim, ikisini de içiyorum ama kahve işlevselliği açısından önde. Üstelik soğuk tüketimi de, soğuk çay gibi zorlama değil, gayet güzel.

Eskiden deli gibi takıntılıydım, tamamen ideal olarak bir şeyleri tartışmaya ve kendim salakça bir düşünce içerisindeysem eğer, ondan uyanamayacak kadar o fikre gömülü kalmak korkusuna, bu nedenle de sürekli farklı düşünenler arasında bir tartışma ortamında bulunmayı kendime şiar edinmiştim. Başlarda anonim değilken, ister istemez bir ego devreye giriyor, belki de karşı taraf haklıyken, sırf egom yüzünden onu anlayamıyordum. Anonimlik tam da ihtiyacım olan şeydi, sıfır egoyla, her türlü tartışma içerisine dalabilecek, ve tartışma içinden belki "kazanan" olmasam bile, kendi fikirlerimi geliştirme açısından gerçek bir kazanan olacaktım. Tabi işler öyle gitmedi, insan ne kadar anonim olsa da, yine de kendine, o anonimlik üzerinden yine bir persona yaratıyor. Bu personaya yapılan saldırı da, yine egoyu tetikliyor. Uzun lafın kısası öyle ideal bir tartışma diye bir şey yok, başta canın acıyarak maruz kaldığın argümanlara, hayatın içerisinde on kere falan daha maruz kaldıktan sonra, acaba mı diye araştırıp ancak tüm bu süreçten sonra fikir değişebiliyor.

Anonimlik ego düzeyinde yararı olmayan, ancak birisi size çok kızarsa, gelip kafanızı kırmasın ya da çok severse gelip sapığınız olmasın diye işe yarıyor hala.

Kimse gerçekten de nasıl olduğunuzu bilmek istediği için bu soruyu sormuyor o yüzden geçiştirmelik olarak idare eder, ya da çok iyi, aynı ne olsun gibi bir şey diyip geçin.