stoa

Nikahına beni çağır sevgili.
İstersen şahidin olurum senin

İçerim ama içmiş kafamla ayık kafam hep aynıdır. O yüzden herhangi bir yere dadanmam . En fazla uyurum

hepside birbirinden komik repliklerdir. ama memleket kıyağı geçmek gerekirse kendime; 'ben bugün hiç nazilliye gidebilirim gibi uyanmadım' hafızamın şark köşesine bağdaş kurup oturmuştur.

zamanla giderilmesini umduğum durumdur. ülkede darbe olsa hakkında bir tane entry girilmeyecek kadar gündemsizlik mevcuttur. geyik,sohbet odası formatına doğru evrilmeye meyletmiş perva sözlüğün,aslolan konseptine dönmesi dileğim ve yazarlardan ricamdır.

Muğla'nın ilçesi olan bir yarım adadır. 3 tarafı denizlerle çevrili olan bu ilçe Ege denizi suları içindedir. Yunan adası olan kos'a çok yakındır. Yunan esintilerinden kaynaklı olmasından dolayı mimarisi de onlara benzer. Coğrafi özelliklerinden dolayı kat mülkiyeti maksimum 2 kattır. Evlerin tematik bir sınırlaması vardır ve ya beyaz olacak yada taş kaplama olacak şekilde yapılır. Evlerinde çatı yoktur. Ilıman iklime sahip olduğu için evlerde izolasyonda yoktur. Ama bilindiğinin aksine kışları yoğun yağmurlu ve rüzgarlı geçer. Alt yapısı berbattır. Kanalizasyon sistemi henüz çözülememiş, artan nüfusla gerekli olan kaynak suyu yetersizdir. Revaçta bir ilçe olduğu için her yeri betonlaşmış olsa da hala doğa güzellikleri mevcuttur. Denizi çok güzeldir. Haberlerde çıkan çok pahalı algısına inat 7 senemin geçtiği bu yerde oldukça refah içinde yaşadım. İnsanları ise değişkendir, çok güzel insanlar da tanıdım beş para etmezler de. Genel olarak benim sevdiğim ve güzel anılarımın olduğu bir yer.

tüm hücrelerimle
sana akıyorum
çağlayan bir ırmak gibi.
şifa olsun sana özlemim,
ateşinle ben yanayım
uzakta değil
yanyanayım.
uyu sen bebeğim
güzel düşler gör
ilmek ilmek
taze aşklar ör.

Şu kedideki keyif ben de yok yemin ederim

Asla beraber olamayacağız.
Aynı evi, aynı teni paylaşamayacağız.
Aynı masada oturmayacağız.
Hatta aynı şehirde bile oturmayacağız.
Belki bir gün son kez görüşeceğiz, ikimiz de bunun son olduğundan habersiz.
Son kez el ele gezeceğiz, belki de son kez söyleyeceğiz birbirimizi sevdiğimizi.
Yine beraber planlar yapıp, tutamayacağımız
Son sözleri vereceğiz birbirimize.
Ve elbette yollarımız yine ayrılacak bir gün.
Sonra aramıza şehirler girecek,
Hiç karşılaşmayacağız.
Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek.
Sonra da belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek.

Pofidik

Hava yağmurlu, sobam yanıyor. Kedim açık perdenin önündeki kanepe kenarından dışarıyı seyrediyor. Kafamı dinliyorum. Zira baya yorgun.

Bitmeyen çilemin, bitmeyen uğraşları ile günümü doldurup, yüce tanrıdan huzuru diliyorum.

Çok uslu bir kızdım, tüm öğretmenlerim anneme teşekkür ederdi, “ne güzel bir evlat yetiştirmişsiniz” diye. Ama çok manyak arkadaşım vardı. Okulun kullanılmayan tuvaletinin anahtarını çalıp kendilerine karargah yapan mı ararsın? Bally çekip, porsuk çayında boğulup ölen mi? Tramvay vatmanı bıçaklayıp hapse giren mi? Mezun olduktan sonra hemen evlenip 5 ay sonra doğuran mı?

Dün sabaha karşı kendimle konuştum.
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum.
Yokuşun başında bir düşman vardı.
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum.

Özdemir asaf

Bir kere derste hıçkırdığım için matematik öğretmeni tarafından dersten atılmıştım.

bir gece önce tomurcuk olan çiçeğin sabah çiçek açması..

iki hafta önce melek olan güzel annem gülçin hanıma..

vardım diye istanbula
kimi arayacağım şimdi ben
solan çiçeğim için
kime danışacağım
dopingti bir öpücüğün
bu hayatla şimdi ben
nasıl yarışacağım..

on gün oldu gülçin hanımı uğurlayalı. ansızın çekti gitti. bizi böyle naçar bıraktı. aşk olsun gülçin hanım. rüyamda gördüm dün. yüzünde güller açıyordu. hiç solmasın.zamansız gittin,aşk olsun.

sen daha iyilerine layıksın tüm bahaneleri döver.

uzayda yalnızlıktan dergi sayfalarına uhu süren efsane karakter.