vicente

babylon berlin olabilir. almanya'nın büyük savaştan sonra içine düştüğü boşluk, ekonomik ve sosyal hareketler, siyasi oluşumlar, faşizmin kökenlerini gayet iyi işlemişler. nazilerin iktidara geldiği ileri sezonları ise dizinin nirvanasıdır. gerilim adım adım yükselir ve hep en üst noktada kalır.

bir ara çok popülerdi bunlar. hikaye de hep aynı olurdu, bir yerde bir radyasyon, patlama, nükleer reaksiyon, bilmem ne olurdu, herkes ama herkes zombiye dönüşürdü. ama ne hikmetse dizinin başrolündeki 5-10 kadın ve adam zombiliği ''pas'' geçerdi. sonra başlardı ebe oyunu. zombiler bir ayağı sürüyüp, çarpıla çarpıla yürürdü bunlara, bir omuz yukarıda, eller aşağı sarkık, bu sırada kahramanlarımız sohbet, muhabbet kaçardı. bazen kaçtıkları yerde aşk meşk yaşarlardı. sonra sezon sonuna doğru zombiler diziden ayrılacak oyuncuyu bir güzel tas kebabı yapıp yerlerdi falan. ve hooop yeni sezonda, zombiliği pas geçmiş yeni bir human bro'ya hi denirdi. bir iki örnek dışında çok önemli olduklarını düşünmüyorum bu kategorideki dizilerin.

20-32 arası direkt delete.

d max kanalında yayınlanan bir diğer realitydir. nasıl depo savaşlarında her bölümde alınan depodan çıkan eşyalar para ediyorsa, bir şeyler bozuluyorsa, bir aksaklık çıkıyorsa bunda da olurdu her bölümde bir haltlar. bir kere program dibine kadar ırkçıydı çünkü dükkanda hır çıkaranlar çoğunlukla zenciler olurdu. dükkanın sahibi les amca amerikan kekosuydu ve ikide bir kavga etmeye falan çalışırdı. bir de bunun dükkanda çalışan ikiside birbirinden gıcık bir oğlu ve şişman bir kızı vardı bazen bunlar da müşteriler ile tartışır ve aşırı itici olurlardı. depo savaşları kadar ilgi çekici olmasa da bir yere kadar izlenir ama sonra bayar.

dead man filmi en sevdiğim filmidir. filmdeki o absürtlük, o düş-halüsinasyon arasında seyreden gerçeklik algısı ve acid ortam insanı sarar, düşündürür ve ayrı bir keyif verir. bir de üstüne neil young müzikleri fonda verilir ki iyice lezzeti artar filmin.

better call saul dizisinin suçlu avukatıdır kendisi. dizide önce jimmy mcgill adıyla gördüğümüz bu adam, zamanla hukukun arkasından dolanan bir avukata, en sonunda suçlular ile işbirliği ve ortaklık yapan bir suç makinesine dönüşür ve bu adı alır. suç imparatorluğu çöktükten sonra ise gene takavic adı ile bir süre kaçak hayatı yaşayacaktır.

anlamak gerekmiyor çünkü çoğu kadın da erkekleri anlamıyor. burada önemli olan, kişinin doğru iletişimi kendisini anlayacak bir kadınla kurmasıdır. yoksa işler kötü gidince kadınlar kötü der, kadınlar beni anlamıyor der, saydırır durur.

bir diğer olay da kadınlara karşı irade göstermektir. kadınların, en azından çoğu diyelim, elbette ilgi bekler ve çok sevilmeyi isterler. ama zamanı geldiğinde aynı adamdan masadan kalkıp gitmesini, bazen küsmesini ve kendini çekmesini de beklerler. bu da onların bakış açısıyla gayet makul bir istektir.

gündem gündem olsa bari... her hafta farklı bir cinayet haberi, hayvan katliamları, türlü türlü psikopatlıklar, yolsuzluk haberleri, esenyurtta 3000 kişinin birbirine girmesi, zam haberleri, siyasi partilerin zaten gergin olan ortamı iyice ve iyice geren açıklamaları. yetmezmiş gibi bir de futbol üzerinden kutuplaşma ve bir doz daha gerilme...

pakito - living on video

en sevdiğim filmlerden birisidir.

yavuz akyazıcı project - senden daha güzel

yayın lisansları rtük tarafından iptal edilmiş. sebebi de bir programda ermeni soykırımı demeleri ve kendilerine rtük tarafından verilen cezayı uygulamamakmış.

-mesela bir caps ile pozitif bir giriş yapılabilir



-veya utanmadan, sıkılmadan, birden ''eee naber '' falan denilerek risk alınabilir. doğru bir anda tutabilir. ama yanlış bir anda direk engel yiyebilirsiniz.

- uzun ve anlamlı paragraflar da kullanılabilir. kafa kurcalar, etkileyebilir veya tepki uyandırabilir. ters teperse bir görüldü ve kısa süre sonra engel gelebilir. veya ahahahaha deyip bırakabilir karşınızdaki.

ama bana kalırsa, bir tercih olarak eski sevgiliye mesaj atılmamalıdır. çünkü iş işten çoktaaan geçmiş olur genelde.

-gündemi takip etmek
-haber kanallarını takip etmek
-hemen hemen bütün televizyon içerikleri
-parti yayın organı durumundaki gazeteleri takip etmek (neredeyse hepsi)
-tüm sosyal medya platformlarının varlığı. buralarda türlü gruplara katılmak ve sabahtan akşama kadar tartışmak, cemaat moduna geçmek ve birilerine sallamak
-çözülmeyecek sorunlara kafa yormak
-başkalarının meselelerini kafaya takmak ve çözmeye çalışmak
-mantık olmayan şeylerde mantık aramak ve niye böyle diye düşünmek
- fan mantığı. birini ne olursa olsun desteklemek, arka çıkmak ve bundan gurur duymak

deniz taylan sağır

bu abinin kanalında mafya hikayeleri ve çeşitli dizi karakterlerinin psikolojik analizleri ve arada tarihi videolar bulunur. bir tür film ve dizi okuması yapar. videoları uzun olsa da doyurucu ve güzeldir.

25.kare

bence türkçe içerikler arasında en iyi film analizi ve okuması yapan kanal. bunu saatler süren videolarla değil daha kısalarıyla yapabiliyor.

tarih 101

isminde girişi simgeleyen 101 rakamı olsa da amatör tarihseverler için bence biraz ağır. daha konuya hakim meraklılar ve tarih öğrencileri, tarih öğretmenleri ve profesyonellere yönelik bir kanal. ama gerek oluşturulan metin, gerek görsel zenginlik açısından üst düzeydedir.

dizi boyunca james gandolfini'nin oyunculuk resitali sunduğu mükemmel bir dizidir.

bir zamanların film ve müzik dosyası indirme uygulaması ve birçok uygulamanın atalarındandır. her müzik ve film bulunmazdı ve ayrıca bazen dosya ismi ve dosyanın içeriği birbirini tutmazdı. mesela terminatör filmi diye indirdiğiniz dosyadan kalkıp yabani kuş belgeseli falan çıkardı. veya shaggy dosyasından kalkar klasik müzik falan çıkardı. bir süre sonra bunun yerini limewire almıştı.

belli yönlerden evet. sayıları az olsa da en azından bir şeyleri kaliteli, düzgün ve güzel yapmaya çalışan insanlar olurdu. az da olsa bazı şeylere özen gösterilirdi. batı özentiliği had safhada olduğundan ilginç kopyalara rastlamak mümkündü. genelde insanların bir arayışı, bir ideali ve hedefleri olurdu. bu derece bir umutsuzluk, iç kararması ve depresyon hali yoktu veya bunların olduğu zamanlar kısa sürer sahte bir mutluluk evresi falan olurdu.

şu andaki durum ise çok farklı. artık kimse hiçbir iş için uğraşmak istemiyor. bu insanlara bomboş bir çaba olarak geliyor. hiçbir işte bir özen ve fiyaka yok ayrıca herhangi bir konuda özene karşı büyük bir istemezük deme durumu mevcut. insanların hedefleri tamamen tanıdık, network edinme ve bir yere kapağı atıp, taksit ödeme ve yer kapma üzerine kurulu, idealizm tam bir dalga konusu olmuş durumda. umutsuzluk konusunu ise uzun uzun anlatmaya gerek yok.

insanların 90'ları sevme konusu o yıllarda karışılmayan pop kültürle alakalıdır. karışılmadı çünkü o yıllarda islami hareketler ve islamcılık çok yükseliyordu. sırf bu yüzden her türlü pop kültüre ve gırgır makaraya izin verildi, tvlere karışılmadı. biz de fırsattan istifade yıldoları, yılbaşında meme açan kadınları, dansözleri, okan bayülgeni, mehmet ali erbilin absürt programlarını ve daha nicelerini görebildik.

çok eskiden yapardım. biriktirirdim, biriktirirdim ve ya patlardım ya da üzülürdüm. sonra anladım ki bu çok faydasız bir yönelimmiş. önce etrafımda olan şeyleri umursamamaya başladım, derken keyfime bakmaya başladım. niye saçma sapan şeyler için kendimi yıpratayım ki? büyük olaylar haricindeki günlük olaylar ve küçük hacimli hiçbir sıkıntı biriktirilmeyi ve kafaya takılmayı haketmiyor.

sadece entelcilik oynadıklarını düşünüyorum. kendileri hakkındaki düşüncem bu kadar.