zhs

Hiçbir şey, hiçbir şey küçük.

Siz bilmezsiniz ama ben bazen şöyle oluyorum.

Tanısabilecegimize dair bir umudum yok.

Profile entry sabitleme gelse güzel olur.

Kedi sahiplerini bu entrye bekliyorum. Biraz yumuş yumuş olalım.
✨️Ankara da arkadaşlarla kahve içerken yanımıza geldi 🥹🫶✨️

Son söz ve benim yazdığım. (yorumlara foto atilmiyormuş.)
Kendi adıma anonimlige gelirsek beni günlük hayatımda taniyan kimseleri sosyal medya hesaplarimda pek barindirmam. Beni merak eden arar sorar yazar vs aynı şekilde ben de. Sosyal medyayı bu amaçla yani arkadaşlarimi herhangi bir infulancer gibi görmeyi sevmiyorum. İletişim tamamen kopuyor ve iki yabancıya dönüşülüyor. He ama yani şurada dediğim şeyleri reelde de rahatlıkla derim. Neysem oyum ama yine de Allah anonimligime zeval getirmesin. Aslında anonimligin bozulması çok basit djdjjdjd. Profilime baksa beni tanıyan biri ben olduğumu bilir.

Tam olarak sınıfta en önde oturan, hocaların gözdesi, her soruyu cevaplayan öğrenci gibi hissediyorum xjxjjxnxjx. Ben olmazsam gözünüz entrylerimi arayabilir djdjxjjx. Birazda çok boş hissediyorum ama kısacık bir zaman dilimi içerisinde bir sürü entry giriyorum. Ve zaten işsizim (boş). Ve daha çok kişi olup aktifligin artmasını isterim.

Bu sırada üniversite okuduğum şehirdeydim. Bir önce ki gün oda arkadaşımla tüm gün gezmiş, karlarda dans ede ede yurda gitmistik ve yarını yeni hayatımızın ilk günü ilan etmiştik. Öyle de oldu ama hiçbir şey beklediğimiz gibi değildi. Sabah 10.39 civarında uyandım ve telefonuma bir baktım ki sabah 05.00 gibi ailemden 3 arama var. O an şok olup son dakika haberlerine bakıp deprem olduğunu öğrendim. Koridora çıkıp aradım ama kimseye ulaşamıyorum. Aynı zamanda benim gibi bir sürü kişinin ağlama sesi geliyordu. Öğlen civarı abime ulaştım ve iyi olduklarını söyledi ama inanmadım. Çünkü babam daha önce kalp krizi geçirdiğinde bana 2 gün boyunca soylememişlerdi... akşam civarı hepsi ile konuştum bazı akrabalar harici iyi herkes ama bu seferde ömrümde bir kez olsun gördüğüm insanlar nasıl diye merak ediyordum. Bu acıyı hiç kimse yaşamasın. Ailenin erkekleri yardımıyla kuzenim ve eşi enkazdan akşam civarı çıktı. Bebeklerini kaybettiler. Bu süre zarfında da bol bol tweet atıyorum, e devletten ihbar ediyorum. Günler sonra öğrendim ki herkes çok yalnizmis. Ailem anlatıyor kuzenimin evinin oraya gittiklerinde herkes bizden yardım istedi ama bizimde onlardan farkımız yoktu diyorlar. Sık sık deprem hala konuşuluyor. Depremde ne yaşandiysa artık sevmiyorlar. Aileme yük olmamak için onlardan uzakta olmak çok zordu. Sanki beynim işlevini yitirmiş gibi yaşıyordum. Tweet atmayı hic bırakmadım. Oda arkadaşım lütfen biraz uyu diye yalvarıyordu ama bakmadan duramiyordum. Uzun süre ailem hep benimle konuşsun istedim. Sürekli aramak istiyordum. Mekanları cennet olsun. Başımız sağ olsun.

Sorumluluklarını kaldiramadigim o şey. Ben daha çok bireysel yaşama adepteyim ve bundan zevk alıyorum. 3 çocuklu bir ailenin çocuğu olsam da herkes okul ve işte vs olduğu zamanlarda gün içinde yalnız kalarak büyüdüm ve yalnız olmaktan şikayetçi de olmadım. Ne istersem yapıyordum bir çocuk olarak 😁.

Lütfen tadı kaçmasın buranın. Dost olalım düşman değil. (Çok ciddi tadı kaçık sorular oluyor.)

Depremde evimizi kaybettik ve abimlerde kalıyoruz. Asıl sebep abimin işi ama en azından eskiden düzeni değişen ben değildim. Tamamen hiçbir şeyi bana ait olmayan bir evde yaşamiyordum. Öyle dediğime bakmayın bir oda bizim eşyalarimizla dolu ama artık gerçekten çok bunaldım. Eşyalarim kilerde bavullarda kalsın istemiyorum. Bu evde hiçbir şey yapmak istemiyorum ve zaruri şeyler harici hiçbir şey yapmıyorum. Offfff. Sahip olduğum her şeyin en kısa sürede benim olmasını istiyorum. Max 6 aya kadar evimiz yapılsın 😭🥹. Şu evde dolu tek bir günüm yok. Siz anlayın artık.

Geçen yıl bu zamanlarda bir tıp fakültesinde bedava çalışan stajyerdim. Şimdi ise bir fabrikada 17.002 maaşı olan işçiyim ✌️. Kendime akıl ve ruh sağlığı diliyorum.

İlmek ilmek usul usul olur. Asla farkına varamazsın. Varsan konduramazsin. Ne pislikler var kimbilir dünya da. Aklıma çok çok kötü şeyler geliyor malesef. Kadın olmak çok zor.

Görüyorsunuz anlatmaya gerek yok... Bir çorba nasıl kötü olabilir mesela ya...

Az önce kapattım. Bir WhatsApp bir burası kaldı...

Benim için manidar bir kitap oldu. Beklemiyordum böyle bir kitap ama kısa sürede keyifle okuyabilecegimi düşünüyorum. (Kitap seçimini admine bırakmıştım.) Teşekkür ederim ✨️.