10-11 yaşlarindayim annem, abim, ben onların iş çıkışı buluşup alışveriş yapacağız. O zamanlar ev telefonumuz var beni arayıp söylediler şu saatte postanenin önüne gel diye. Guvenli gideyim diye de babam ısrarla otobüse bin dedi. Tamam dedim vakti gelince otobüse bindim. Milyon kez önünden geçtiğim postanenin orası olup olmadığına emin olmayıp 45 dakika uzaklıktaki postaneye gittim ama yanlis yer oldugunu aninda anladim jdjdjjdnd. Soruyorum falan kimse adam akıllı söyle böyle git oraya demiyor. Diyenleri de ben anlayamıyorum. Bir dükkana uğrayıp babamı aramak için rica ettim ve aradım. Annemler beni bekledi ben de yürüye yürüye tekrar oraya gittim jdjdjdjd. Bazen bir şeylere tam emin olamam ama bildiğim bir şeydir ve yanlış olanı tercih ederim o günlerden biriydi o da...
yazarların çocukken kaybolma hikayeleri
Ben de pazar da kaybolmuştum. Meğerse bi tezgah ötedelermiş. Pek kaybolmak sayılmaz azıcık enayilik gibi.
Bende pazarda kaybolmuştum.oturup kaldırımda beklemiştim,bir süre sonra gelip buldular😅
😅😅😅 pazarda kaybolmak hepimizin başına gelmiştir sanırım
Hangi birini anlatsam acaba diye düşündüren hikayelerdir.
Milattan önce fi senesi anadolu yakasındayım o zamanlar 2. Köprü bile yapılmamış birincinin inşaası sürüyor.
Neyse efendim 5 yaşında falanım anadolu yakasında dedem, babannemle bir yere gidiyordum galiba ben bir kuyunun başında donup kalmışım gözler kuyuya kitlenmiş (evet o zamanlar istanbulda kuyular vardı) onlarda kalabalıkta beni kaybetmiş bende kuyuda balıkmı ne görmüşüm onlara söylediğim buydu.
Beni bulunca ağlamalar sızlamalar bana fırça kaymalar kuyu başında ne yapıyorsun diye neredeyse beni döveceklerdi o zaman buna kızmalarına zerre anlam verememiştim.
Yıllar sonra öğrendim ki ilk çocukları benim yaşlarımda kuyuya düşme sonucu vefat etmiş belkide istemeden 5 yaşında tramvalarını canlandırdım.
Neyse efendim 5 yaşında falanım anadolu yakasında dedem, babannemle bir yere gidiyordum galiba ben bir kuyunun başında donup kalmışım gözler kuyuya kitlenmiş (evet o zamanlar istanbulda kuyular vardı) onlarda kalabalıkta beni kaybetmiş bende kuyuda balıkmı ne görmüşüm onlara söylediğim buydu.
Beni bulunca ağlamalar sızlamalar bana fırça kaymalar kuyu başında ne yapıyorsun diye neredeyse beni döveceklerdi o zaman buna kızmalarına zerre anlam verememiştim.
Yıllar sonra öğrendim ki ilk çocukları benim yaşlarımda kuyuya düşme sonucu vefat etmiş belkide istemeden 5 yaşında tramvalarını canlandırdım.
Admin yaşın çıktı ortaya 😅
E o zaman ben ölmüşüm gömenim yok
Yok daha değil :)
Yok ki. Çocukken hiç kaybolmadım, bunun için fazla temkinli veya çevremin son derece farkında bir çocuk olabilirim. Emin değilim. Sadece bir defa gittiğim bir yolu da artık sonsuza kadar hatırlarım. Fotografik bir hafızaya sahibim.
Sadece bir defa bulunduğum bir şehre tam bir yıl sonra tekrar gittiğimde tam olarak gitmek istediğim yerleri bulduğumda fark ettiğim bir durumdu.
Sadece bir defa bulunduğum bir şehre tam bir yıl sonra tekrar gittiğimde tam olarak gitmek istediğim yerleri bulduğumda fark ettiğim bir durumdu.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?