kendim sevip saymam.
yazarların kendilerine yaptığı en büyük iyilik
'seni seviyorum ama kendimi daha çok' farkındalığı yaşayıp, beni mutlu etmediğini hissettiğim insanları hayatımdan çıkarmaktı. arada bir akıllanıyorum işte.
Yaşadığım yere taşınmak ve eli zengin etmeyi bırakıp kendi işimin kölesi olmak.
Şu an baktığım kedileri sahiplenmek. Aslında onlara iyilik yaptığımı düşünürken asıl iyiliği kendime yaptığımı fark ettim.
şu an için belimi zorlamamak ve sesli kitap dinlemek. hee bir de tembelliği ertelemek.
"dünya hassas kalpler için cehennemdir" sözün canlı örneğiydim.
kendime bir iyilik yapıp söktüm onu yerinden.
kendime bir iyilik yapıp söktüm onu yerinden.
(bkz: Hayattan umudu kesmek). Hayal kırıklığına uğramıyorsun hiç yoksa.
(bkz: bardağın dolu tarafından bakmak.)
(bkz: bardağın dolu tarafından bakmak.)
Sonunda tüm korkularımı aşarak sevdiğim kişiye açılmam :)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?