sözlük haricinde hiç bir sosyal medya platformu kullanmamak ve reelde de zorunluluk haricinde isanlarla olan iletişimi en aza indirmek. sosyofobim yok. hatta gerektiğinde gayet güzel sosyalleşebilirim. ama kota doldu. yeter bu kadar.
yazarların kendilerine yaptığı en büyük iyilik
(bkz: Hayattan umudu kesmek). Hayal kırıklığına uğramıyorsun hiç yoksa.
(bkz: bardağın dolu tarafından bakmak.)
(bkz: bardağın dolu tarafından bakmak.)
"dünya hassas kalpler için cehennemdir" sözün canlı örneğiydim.
kendime bir iyilik yapıp söktüm onu yerinden.
kendime bir iyilik yapıp söktüm onu yerinden.
şu an için belimi zorlamamak ve sesli kitap dinlemek. hee bir de tembelliği ertelemek.
Şu an baktığım kedileri sahiplenmek. Aslında onlara iyilik yaptığımı düşünürken asıl iyiliği kendime yaptığımı fark ettim.
Yaşadığım yere taşınmak ve eli zengin etmeyi bırakıp kendi işimin kölesi olmak.
'seni seviyorum ama kendimi daha çok' farkındalığı yaşayıp, beni mutlu etmediğini hissettiğim insanları hayatımdan çıkarmaktı. arada bir akıllanıyorum işte.
kendim sevip saymam.
100 insandan 99'unun bırakmayacağı bir yaşamı, hayatı, rahatlığı bıraktım. insan kendisini mutlu hissetmediği hayatını değiştirmeli. her insanın kendisini bulmaya, keşfetmeye ihtiyacı var. mutlu olduğunuz hayatı yaşayın, mutlu olacağınız hayatı arayın ve bulun.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?