anti-natalizm

Çocuk yetiştirip onu tehlikelerden korumak gibi bir şeyi ben başarabileceğimi düşünmüyorum. Her anım stresle geçer, günün 24 saati aklım onda kalır.biz elendik,
Yarışmacılara başarılar dilerim.ailemin soy ağacı benimle bitecek. Son üye olmak güzel duygu. Hiç kimseye miras falan da bırakmam siktirip giderim bu dünyadan.

Benim yaşadığım hayatı hiç bir çocuk yaşasın istemem. En azından dünya daha iyi hale gelene kadar bu fikir mantıklı.

düşününce mantıklı geldi. bir şekilde yaptık büyüttük de… cahil cesareti işte. canlılar aleminde büyütmesi en meşakkatli yavru, insan yavrusu. sağlığına dikkat edeceksin, iyi bir aile terbiyesi vereceksin, düzgün okullarda okusun diye maddi manevi yıpranacaksın. her türlü dış tehlikeden korumak için gerek küçükken gerekse ergenlikte (özellikle ergenlikte) pür dikkat kesileceksin.

tüm süreç boyunca odak noktan o olduğundan pek çok aktiviteden fedakarlık edeceksin. neyse ki biz bu kısmına pek uymadık, pek çok şey yaptık ve hepsinde çanta gibi yanımızdaydı, kolay bir çocuktu sağolsun. ama bu konuda “fatal error” veren çok aile gördüm.

neyse, üniversitesine dertleneceksin, şehir içi, şehir dışı, yurt, öğrenci evi (!) para basmaya devam… hadi bitirdi, yurt dışında yüksek lisans yapacağım diyecek “nasıl olacak bu emekli maaşıyla” diye dertleneceksin. çıkınca iş bulabilecek mi ona dertleneceksin.

evlense de kurtulsam diyeceksin ve ne kadar iyimser bir düşünce olduğunu evlendirince göreceksin. gelin ya da damat iyi çıktı mı? maddi manevi geçinebiliyorlar mı? diye kafa yoracaksın. her şey yolunda, torun geldi, hadi bakalım görev başına. en azından bir bakıcı bulunana kadar devreye gireceksin.

anneanne, babaanne, bakıcı makıcı derken okula başladı. okudu büyüdü etti. mevlam müsaade etti, onun da evliliğini görecek kadar yaşadın diyelim. koskoca dedesin, ya da anneanne/babaannesin, çeyrekle yırtamayacaksın…

yahu çok yazdım. yazarken daraldım, typo var mı diye bakarken son kontrolde bir daha daraldım.

illa ki yapacaksanız buyrun yapın, ama ben bu yazıyla vicdani yükümlülüğümü üzerimden atmış oluyorum.

dip not: anti-natalist düşünce olaya daha felsefi açıdan bakıyor herhalde. ama ben bilmem felsefe falan, makro değil mikro felsefe mi yaptım ya da başka bir şey mi yaptım onu da bilmiyorum, sayısalcı çocuğum sonuçta.

Bugünkü aklım olsa çocuk yapmazdım diyorum. Ama sonra bir yönden bakıyorum iyiki yapmışım. Kadınlar bu konuda biraz daha anaç duygulara sahip. 27 yaşında anne olmasaydım.şu an zaten evlilik kafasında değilim, içimde karmaşalar dolu bir yaşamım olacaktı. Kendimi geç kalmış veya eksik hissedebilirdim diye düşünüyorum. Çünkü o zamanın şartlarında anne olmayı gerçekten çok istiyordum. Şaka maka 10 yıla yakındır anneyim. Yaklaşık 7 yıldır kendi başıma aldığım sorumluluk ile çocuk büyütüyorum. Tek ebeveyn olmak bazen avantajlı da oluyor. Kendi doğrularına göre yetiştiriyorsun. Zaten artık biyolojik zamanımda geçiyor. Başka çocuk yapmak için uygun kişiyi bulup doğurmak falan ütopik bir düşünce haline geldi. Neyse netice olarak iyiki tatmışım bu duyguyu.

Yahu parayı,gayrimenkulleri kime bırakacağız ? bu kadar şey akrabalara mı gitsin ?! , pardon akraba demişim , AKBABA.

"doğum karşıtı" anlamına gelen vecize. İnsanların neslini devam ettirmemesi gerektiğini savunurlar.
Bence Kahpe hayata karşı Mantıklı duruş. Sisteme daha fazla köle üretmeye gerek yok gibi gözüküyor.Zaten iyi bir şey olsaydı fark ederdik. Olumlu referans göremiyoruz.
Hele Okulu bitirip kariyerinde ilerlediysen bunu yapmak intihar gibi geliyor.20- 25 sene boyunca bakmak zorunda olduğun birisi var. Bir tür kötü yatırım gibi esasen. Yaşlanınca da seni huzurevine gönderir. Mis gibi.