Bu konuda en çok sahip olduğunuz bir din, inanç var ise bunu ona nasıl ifade edeceğiniz? Nasıl bir yaşam biçimi oluşturmak istediğinizi merak ediyorum. Bu konular hakkında düşünceniz nedir?
Bu yaşıtlarım ile uzun uzun konuştuğum bir konu. Bizim tercihimiz dini kurallarimizı önceliğe alarak yetiştirmemek. İnancı olan her anne baba inançlarına göre evlatlarını yetiştirmek ister fakat bunun avantajlarindan daha çok dezavantajları olduğunu düşünüyorum. O kadar hassas bir konu ki doğru eğitimi ve ilerlemeyi sağlamak oldukça zor. Birçok muhafazkar uzun yıllar boyunca çocuğunu kuran kursuna göndererek güzel bir ilerleme kaydetememistir. Ben bir insanın ömrünün en güzel yaşlarının 5 - 10 senesini sadece buna ayırmasın doğru bulmuyorum. Ayrıca din derslerinin okullarda ancak degersizlestirildigini düşünüyorum. Saygılı farklı görüşlere açığım. Bugün böyle düşünüyorum.
çocuğunuzu nasıl büyütmek istersiniz
Bir çocuk büyütüyorum.
Ve öğrendim ki önceden yaptığın hiçbir plan program çocuk büyütürken sökmüyor. Mükemmel annelik diye de bir şey yok. Çocuğa verebileceğiniz en güzel şey sevgi.
Ve öğrendim ki önceden yaptığın hiçbir plan program çocuk büyütürken sökmüyor. Mükemmel annelik diye de bir şey yok. Çocuğa verebileceğiniz en güzel şey sevgi.
Değil mi çocuklar o kadar çok ebeveynlerini örnek alıyorum ki şaşıyorum bazen. Birini tanıyorum evladını bağırarak seviyor. Bağırarak gulusuyorlar vs ama aynı zamanda bunun harici de hayatında kavga vs esnasında bağıran birisi. Bu annen çocuğu ise bagirarak komik olduğunu sanıyor. Şu an küçük tatlı gelebilir de ama ben doğru bulmuyorum. Bunu nasıl ifade edebilirim bilmiyorum da çünkü anlatsam anlamayacak... Bu durum oldukça üzüyor şahit oldukça. Olumsuz şeyleri örnek alıyor çocuk.
Tabi ki çocuklar bizim birer aynamız
Nasıl bir anne olacağınıza tek başına siz karar veremiyormuşsunuz ben de bunu öğrendim
Müthiş bir öğreni
İlerde bir çocuğum olacaksa benim yetiştiğim şehirde yetişsin istemem bende pek iyi etki göstermedi. Farklı bir şehire taşınırdık.
Eğitim konusunda ise istediĝi okula gitmesini sağlar okumasına kesinlikle izin verirdim saygı sevgi ve dini eğitimi öğreten öğretmeni de ben olurdum. Beraber camii'ye giderdik. Kuran-ı kerim'i ise tecevitli olmasa da öğretirdim daha unutmadıysam.
Sahi ben kuran okumuyordum bayadır hatırlatmanız iyi oldu.
Eğitim konusunda ise istediĝi okula gitmesini sağlar okumasına kesinlikle izin verirdim saygı sevgi ve dini eğitimi öğreten öğretmeni de ben olurdum. Beraber camii'ye giderdik. Kuran-ı kerim'i ise tecevitli olmasa da öğretirdim daha unutmadıysam.
Sahi ben kuran okumuyordum bayadır hatırlatmanız iyi oldu.
Bence anne baba sadece iyi bir anne baba olsa yeterli. Ebeynlerin çocuklarına öğretmenlik yapmasını doğru bulmuyorum. Dengede tutmak oldukça zor ama zaten sizler bahsi geçen şeyleri yapıyorsanız iyi bir öğretici olursunuz fakat aksi söz konusu ise sonuç alınamıyor. Düşünerek yazarken farkettim ki sanırım en iyi öğretmen, yol gösterici anne baba olmalı :).
Özgür bırakarak. Elbette tamamen değil. Baskılarla büyüyen çocuklar genellikle baskılanan düşünceden uzaklaşırlar. Özgür bırakılan çocuklarsa doğru şeylere yönlendirilerek eğitilmelidirler. Bol bol kitap okuyan biri olduğum için çocuklarımı da kitaplara, özellikle kutsal kitaplara yönlendireceğim. Benim inancım şudur ki her insan kendi kendisini eğitip düzeltebilir. Başkalarının dedikleriyle yol yürüyenler taklitçi olmaya mahkumdur. O yüzden benim çocuğum her şeyi kaynağından, kendi kendine keşfederek öğrenecektir inşallah. Çünkü ben böyle yaptım. 🤗
Peki bu konuda eksiği olanlar için yol gösterici bir entry yazar mısınız?
Ayrıca sizi ve ailenizi tebrik ederim
Doğal olunmalı diye düşünüyorum. Çocuğa samimi olduğunuzda, ailede yalanlar olmadığında hayal kırıklıkları da olmaz. Her şey şeffaf olduğunda, gerçek bir aile bilinci verildiğinde ve hayatın gerçekleri ona anlatıldığında çocuğun yetişmeme gibi bir şansı kalmaz... Ben de teşekkür ederim.
Teşekkür ederim tam olarak kendimi ifade etmemişim. Yetişkin çocuklarında din konusunda eksiklikleri olabiliyor da bu konuda kendimize nasıl yol gösterici olabiliriz hem biliyorum hem hiç bilmiyorum gibi. Mükemmeliyetçi olmak beni zorluyor. Namaz kılıyorum diyelim ardından kuran okuyayım sonra diyorum meal ee sonra dini kitap ve hiçbir şeye zaman ayiramamaya başlıyorum. Bu da beni bunlardan tamamen uzaklastiriluyor. Çocukluğumda tam olarak anlayamadığım bir şeyi zihnimde oturtamadigim için motivasyonumda olmuyor.
Anladım... Din konusunda eksik olmamanın en büyük yolu kutsal kitapları okumaktır şöyle diyeyim en az 2-3 kere türkçe kur'an meali okunmalı. İyice sindirmiş olursunuz. Ondan sonra tevrat-zebur-incil okunmalı. (kitabı mukaddes olarak geçer tamamı, benim bunları sindirerek okumam yaklaşık 1.5 yıl sürmüştü.) daha sonrasında apokrif metinler ve diğer inciller. (barnabas, thomas incilleri gibi.) kur'an mealini okurken de hızlı değil tek tek ayetler üzerinde düşünerek okumalısınız. Bu aşamaları geçtikten sonra diğer bir sürü dinin bir sürü kutsal kitapları mevcut. Odaklanmanız gereken nokta burasıdır. Zaten bunlara odaklandığınızda ek dini kitaplar da ilginizi çekmeye başlar. Asla ama asla din konusunda aklınızda soru kalmaz. Gönlünüz mütmain olur. Lakin uzun bir süreç. Yıllarınızı buna vermeniz gerekiyor. İnsanın görevi de budur. Allah'ın sözlerini öğrenmek ve uygulamaktır. En kısa sürede bu şekilde başlamanız dileğiyle.
Çok teşekkür ederim, umarım 🥹
Rica ederim. Motive olmak için bol bol ölümü hatırla çünkü şahsen ben bu kutsal kitapları okumadan ölemem demiştim... 😄 Ömrümüz boyunca tekrar tekrar okumalıyız bence çünkü bu insanın görevidir ve kafayı pisliklerden resetliyor.
Güzel bir bakış açısı ama o kadar karmaşık biriyim ki yada tabularla dolu bir toplumda büyüdüğünden mi bilmiyorum sadece din olarak baktığımda bir motivasyon sağlamaz gerçekten kutsal kitapları okumadan ölmek istemem. Sadece hep ertelediğim diğer şeylerden birisi...
Geçmişte ertelemekle ilgili bir broşür okumuştum. Ertelenen şeylerin genellikle yapılamadan kaldığı ve kişilikte bir boşluk oluşturduğu şeklinde. Beni etkilemişti. Ertelemeler insanı çok kötü anlamda etkiliyor olabilir. Güzel bir bakış açısı.
Kesinlikle öyle.
cocuk büyütme fikri başlı başına o kadar korkutucu ki. kendinde eksik olan ne varsa onda yapmaya çalışıyorsun ama sonuç hüsran olmuş yıllar da olabilir. ona sayısız travma ve kötü anılar verebilirsin. korkutucu.
Değil mi ya ama ben bunu düşünebilen biri ile rastgele çocuk yapan birinin daha iyi çocuk büyüyeceğini düşünmüyorum.
fikri bile elimi ayağımı titretiyor..
İnsan 5 saniye düşününce bütün kurduğu hayallerden vazgeçiyor...
Asla çocuğa hiçbir şey dayatmamak lazım asla...
Şu yaşımda ailemin yapma dediğini yapasım geliyor...
reddet veya kabul et, hepimiz ailemizin yansımasıyız. ne acı.
Bunu kabullenmek oldukça acı olmuştu ki ama oysa onlar olmak istemezken onlar olduğumu farketmistim.
canavarı öldürürsen kahraman değil katil olursun. :))
;)
Fikirlerini beyan eden ve edecek herkese teşekkür ederim. İnsan bazen bunlari kanusabilecegi insanlar bulamıyor. O zaman iyi ki perva sözlük ✨️.
fikri hür,vicdani hür.
Kaostan kavgadan uzak. Neşe içinde.
duygusal yaklaşacak olsam yorgos lanthimos'un köpek dişi isimli filmindeki gibi dünya işleyişinden bi' haber, yaşamları boyunca evden çıkmayan kontrolün ebeveynlerde olduğu çocuklar büyütmek isterdim aslında. ülke gündemindeki korkutucu gelişmeler de zaten şu aralar malumunuz… ama kesinlikle sağlıklı bir durum değil tabii ki de. o yüzden kontrollü özgürlük ile büyütebilirim ve sunabileceğim en önemli şey ise koşulsuz sevgi olur sanırım.
Bol bol kitapla mümkünse şehirden uzak 20 yaşına kadar da arkadaş çevresini bilmek isterim.
Her kahramanın ve her kötünün bir korkusu vardır benimki de çocuk yetiştirmek... sadece çocuk yapmakla olmuyor o kolay iş asıl mesele çocuğu topluma hayırlı bir insan olarak yetiştirebilmekte asıl mesele büyütmekte ki bu devirde çocuk yetiştirmek de zor 1 kötü arkadas hayatını kaydırabilir sonra sizinde hayatınız kayar.
Her kahramanın ve her kötünün bir korkusu vardır benimki de çocuk yetiştirmek... sadece çocuk yapmakla olmuyor o kolay iş asıl mesele çocuğu topluma hayırlı bir insan olarak yetiştirebilmekte asıl mesele büyütmekte ki bu devirde çocuk yetiştirmek de zor 1 kötü arkadas hayatını kaydırabilir sonra sizinde hayatınız kayar.
Diğer insanların çoğundan daha iyi büyüteceğim kesin.çok basit maddeler var, bunu yaparsan dört dörtlük çocuk yetiştirirsin.
-sevgini eksik etme.
-küçük meselelerden ötürü kızma.
-çocuğunla arkadaş olma,anne-baba rolünü bırakma,senin üstünlüğünü hissedecek,arkadaş gibi yaklaşıyorsan sıçtın.
-her istediğini yapma,bırak ağlasın,hatta sümüğünü yesin.hayatı öğrensin.her ağladığında istediğini yapıyorsan sıçtın.Hayat boyu şımarık olacak.
-tablet,telefon verip başından savma,büyüyene kadar her gün birkaç saat vakit geçir.
-sevgini eksik etme.
-küçük meselelerden ötürü kızma.
-çocuğunla arkadaş olma,anne-baba rolünü bırakma,senin üstünlüğünü hissedecek,arkadaş gibi yaklaşıyorsan sıçtın.
-her istediğini yapma,bırak ağlasın,hatta sümüğünü yesin.hayatı öğrensin.her ağladığında istediğini yapıyorsan sıçtın.Hayat boyu şımarık olacak.
-tablet,telefon verip başından savma,büyüyene kadar her gün birkaç saat vakit geçir.
Bir anne olarak söylüyorum. Boşuna planlar yapmayın. Her birey gibi çocuklarda kendi şahıslarına münhasırdır. Siz şöyle böyle yapacağım derken farklı farklı şeyler yaptırır.
Bir anne olarak herkes gibi ben de acemi olarak başladım bu işe,
Ama çocuk yetiştirmek zaten profesyonellik de istemiyor. Sadece kendinde gördüğün değerlendirdiğin şeyleri doğrusuyla yanlışını ayırt edip tamamen de içgüsel bir şekilde ebeveyn olunuyor.
Ama bazı maddeler de koymak gerekirse;
Bol sevgi
Dinleme ve anlama (çocuklar dinlenmek ve anlaşıldığını bilinmek ister)
Kurallar (kesinlikle disiplin sağlayacağınız ve yavaş dozunu arttıracağınız şeyler olmalı en temeli de uyku düzeni)
Kızacağın yerin doğru yer olduğunu tespit etmek ( her şeye kızmak çocuk da artık yalama gibi bir hal oluşturuyor)
Hayırı evete çevirmemek( çocuklar ağladığında istediklerini istemediğiniz halde yapmak onun eline koz vermeniz anlamına gelir)
Mahrum bırakmamak ve yalnız bırakmamak(her ne kadar Avrupa'da katı kurallar olsa da ((beşiğinde ağlamaya terk etmek vs)) aslında temelden ilişkileri sarsan bir durumdur)
Çocuklar sadece sevilmek ve anlaşılmak ister bunun dışında yapacağınız her şey onların gelecek yatırımı olur ve bunları ancak büyüdüğünde anlar.
Ama çocuk yetiştirmek zaten profesyonellik de istemiyor. Sadece kendinde gördüğün değerlendirdiğin şeyleri doğrusuyla yanlışını ayırt edip tamamen de içgüsel bir şekilde ebeveyn olunuyor.
Ama bazı maddeler de koymak gerekirse;
Bol sevgi
Dinleme ve anlama (çocuklar dinlenmek ve anlaşıldığını bilinmek ister)
Kurallar (kesinlikle disiplin sağlayacağınız ve yavaş dozunu arttıracağınız şeyler olmalı en temeli de uyku düzeni)
Kızacağın yerin doğru yer olduğunu tespit etmek ( her şeye kızmak çocuk da artık yalama gibi bir hal oluşturuyor)
Hayırı evete çevirmemek( çocuklar ağladığında istediklerini istemediğiniz halde yapmak onun eline koz vermeniz anlamına gelir)
Mahrum bırakmamak ve yalnız bırakmamak(her ne kadar Avrupa'da katı kurallar olsa da ((beşiğinde ağlamaya terk etmek vs)) aslında temelden ilişkileri sarsan bir durumdur)
Çocuklar sadece sevilmek ve anlaşılmak ister bunun dışında yapacağınız her şey onların gelecek yatırımı olur ve bunları ancak büyüdüğünde anlar.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?