ben de deli gibi var bu maalesef. maksimum son bir seneyi hatırlasam geri kalan her şey hafızamdan silinse ne güzel olurdu.
eskileri özlemek
Kafamdan çıkmayan duygu. Lise zamanlarını özledim,sevdiğim kitapları okumayı, akşamları bilgisayar başına geçip sevdiğim oyunları oynamayı özledim. Şu an nedense eski tadı vermiyor. Demek ki küçükken dert tasa daha az olunca yaptığın şeyler zevk veriyormuş. Hayat sorunlarıyla uğraşmak insanı bezdiriyormuş.
özlemek aslında basit bir şekilde bakıldığında vücutta salgılanan hormonlar bütünüdür. endorfin, dopamin, seretonin vs. ama özlemek bundan daha fazlası.
özlemek, birinin varlığını özlemekten ziyade bir olay veya durum karşısındaki eski benliğimizi, eski duygularımızı özlemektir. insanoğlu için ulaşamadığı her şey çekici olmuştur. geçmişe ulaşamadığımız için elimizde kalan tek duygu öfkedir.
öfkenin ötesine geçtiğimizde ise elimizde özlem kalır. insan kılıç misali dövüldükçe sertleşiyor ve keskinleşiyor. eğer bir şeyleri hala özleyebiliyorsak, hala derinlerimizde bir yerlerde duygularımızın kırıntılarını taşıyoruzdur.
özlemek, birinin varlığını özlemekten ziyade bir olay veya durum karşısındaki eski benliğimizi, eski duygularımızı özlemektir. insanoğlu için ulaşamadığı her şey çekici olmuştur. geçmişe ulaşamadığımız için elimizde kalan tek duygu öfkedir.
öfkenin ötesine geçtiğimizde ise elimizde özlem kalır. insan kılıç misali dövüldükçe sertleşiyor ve keskinleşiyor. eğer bir şeyleri hala özleyebiliyorsak, hala derinlerimizde bir yerlerde duygularımızın kırıntılarını taşıyoruzdur.
yaş, kişinin kendine bile kolayca zikredemeyeceği noktalara geldiğinde iş çevresinden eser kalmamıştır, sosyal çevre de oldukça daralır. tanıdık, eş, dost, akraba kendi hayat gailesine yoğunlaşalı yıllar olmuştur, irtibatlar azalır. enerji, merak ve tahammül den de eser kalmadığından sosyalleşme sıfıra yakındır. kişi kendi kabuğuna çekilmiştir. meşgale yokluğunda yapılabilecek belki de tek şey eski güzel günleri yad etmektir. eskiye özlem elbette her yaş dönemi için geçerlidir ama ileri yaşlarda tavan yapar. dedelerinizden aynı askerlik anısını 17.856 kere dinlemenizin nedeni belki de budur, elinde kalan tek şeydir adamcağızın. her seferinde ilk kez dinliyormuş gibi dinlemektir belki de onları hayata bağlayan.
Biz eskide kalmıyoruz günümüze adapte oluyoruz
Her 90'lar pop dinlediğim de kapıldığım his. Ne varsa eskilerde varmış derken buluyorum kendimi.
Her daim geçmişi özleriz ancak geçmişte de yaşayamayız. Eğer şimdiki aklım önceden olsa askeriyede en kötü uzman çavuş olarak kalırdım.
En çok sanırım 90 ların ve 80 lerin analogdan dijitale yavaş yavaş geçişteki arabaları özlüyorum bir madde olarak emisyon kaygısından nispeten uzak ve kendi ruhunu taşıyan arabalar
çoğu zaman aklıma geliyor işin kötüsü o duyguyu bastıramıyorsun.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?