perva sözlük itiraf

Kızımdan şüpheleniyorum sözlük. Sabah balkonda olan sigaram ki eminim şu an yok. Sabah su almak için 5 dk dışarı çıktım ve dönerken evden cart curt sandalye çekme sesi geliyordu. Kızımı okula yolladıktan sonra sigara paketim olduğum yerde değildi muhtemelen benim sigara paketimi sakladı. Bu da ilk değil. Son günlerde evde sürekli sigara paketlerim kayboluyordu. Sigara paketinin yerini bulursam hepsini bulmuş olacağım muhtemelen.

Eskiden milleti alt +f4 basınca program, browser, pc hızlanıyor diye troller milleti deli ederdim. Bilgisayarların yeni yeni evlere girdiği dönemlerden bahsediyorum. Hâla arada alt +f4 basınca pc hızlanıyor yazasım geliyor orada burada.

Fikirlerimi özgürce ifade ederken eksi yesem bile zevk veriyor. Hiç kimseye yalakalık yapmadan kendi savunduğum şeyleri temellendirerek söylemek ve Karşı argümanları tek tek çürütmek çok hoşuma gidiyor.

Bazen aynaya bakıp sırıtıyorum.

bizim evde hayaletlerin dolaştığına eminim. az önce tv izlerken kanal kendiliğinden değişti. ışıklar da birkaç kez yanıp söndü. ve saçma bir kapı gıcırtısı duyuyorum. o ne lan, koltuk sallanıyor galiba.

Ben bkz gbkz abkz ebkz işini bir türlü çözemedim. Hiç ugraşmadim orası ayrı bir konu da...

Yeni bir şehir, yeni bir iş. Yarın yeni şirkette ilk iş günüm, bir tık heycan var sanki 😏 eski işime göre daha tempolu, daha yorucu ama maas daha iyi😅 bana sans dileyin sevgili yazarlar.

Her ne kadar sakin ve sakin yapılı bir insan olsamda bazen beni ayakta tutan tek şey kin, öfke gibi gereksiz duygular oluyor

Bazen bir şeyler olmayınca kahrederiz. Ama şöyle bir gerçek vardır ki olmuyorsa olmaması gerekiyordur. Her şey istediğimiz üzerine gerçekleşemez ve bizim her şer gördüğümüzde bir hayır da olabilir. Bunu idrak edeli biraz zaman oldu. Artık zorlamaktan yada çaba göstermek zorunda olduğum şeylerin içinde olmamayı öğrendim sanki. Hayat zaten yorucu bir de biz ekstra yorucu şeyler koymayalım. Olana hoşgeldin. Olmayana güle güle diyebilelim.

inançsızım normalde. ateist olarak bilebilirsiniz beni isterseniz. tam değilim ama açıklamaya uğraşamam hiç. neyse efendi itirafım bununla ilgili aslında.

inançsız olmama rağmen dini filmleri izler, dini şarkıları dinlerim. severim de bunları hala. küçükken az izlemedim.

Telefonun ekranı yamuldu perva sözlüğü kavisli kullanıyorum :d ama samsung harbi sağlam markaymış kasa yamuk elran yamuk hala çalışıyor kaba kuvvetle düzeltemezsem yenisini alırım.

Son bir saattir başımın etini yedi bir de canımı yaktı şerefsiz onun yüzünden ne uykum kaldı ne başka bir şey. Ve sonunda dayanamadım onu öldürdüm. Evet sözlük itiraf ediyorum ben bir katilim. Az önce o ince bacaklı bol vızırtılı Allah'ın cezası sivrisineği duvara yapıştırmak suretiyle katlettim.

Bazı şeyleri sen hatırlattıktan sonra hiçbir anlamı kalmıyor sözlük.

soyut şeylerle mutlu olamıyorum artık. önceden tek bir iltifat mesela tüm günü güzel geçirmeme yeterdi. artık yetmiyor. somut şeyler istiyorum, elle tutulur bir şeyler istiyorum. mesela bu gün mutluyum çünkü yarın gelecek kargolarım var. minimalist yaşayayım derken materyalist oldum ve gerçekten bu durumdan çok mutluyum maalesef.

psikologa gitmem gerekıyo ama ertelıyorum

Bazen aşırı umursamaz olabiliyorum kendi açımdan dünya mı yanmış? Hayatım mı kaymış? Amaan koy dübürüne gitsin kafasına girebiliyorum

Bu umursamazlık hayatımda kafa olarak rahat yaşamamı sağlıyor ama olumsuz tarafı ben geç ilgilenmeye başladığımdan biraz geriden ilerliyorum.

Yeri gelir bir günde onlarca yıllık adım katederiz yeri gelir osmanlı'nın duraklama dönemine gireriz bende böyle birisiyim işte.

Benim anonimlik takıntımı bilen bilir arkadaşlar kimseye de kolay kolay numara falan vermem vesaire vesaire. Gerekmezse ismimi bile vermem.

Her neyse itirafıma gelirsek milattan sonra 2000 li senelerde bir mahkemem vardı salonda hazır bulunuyorum mahkeme sonlanmak üzere gerçekleşen diyolog şu şekilde:

Hakim: yazar cizer isimli şahıs telefon numaranız nedir?

Y.ç: telefon kullanmıyorum hakim bey:

Hakim: o zaman sana nasıl ulaçağız bir yakının telefonunu ver.

Y.ç: elini cebine atar telefonu yakın nosu bakmak için çıkartır...

Hakim: telefonun varmış işte niye yok diyorsun evladım.

Y.ç: telefonum bozuk ondan no vermek istemedim

Avukat: hakim bey kusura bakmayın müvekkilim biraz heyecanlı

Hakim: ver sen ver merak etme rahatsız etmeyiz mahkemen olunca arayacağız gereksiz aramayız!! (İroniyle karışık sinir öfke )


Y.ç: yaprağı yedik korkusuyla titrek sesle noyu verir.

Mahkemeden sonra avukattan hakime niye numaranı vermiyorsun telefon kullanmıyorum diye yalan söylüyorsun diye sağlam fırça yemiştim.

Ulan bendeki de ayrı gerizekalılık hakimin önünde neredeyse benim tanımadığım ebe adına kadar her bilgi var koskoca türkiye cumhuriyeti hakimi bense alışkanlıkla ona bile numara vermekten kaçıyorum !!!! Ne anonimliği ne gizliliği :d hayır yani bahis sitesi mi bu? Niye numara vermiyorsun.

Size bir tavsiye adli mercilere güvenin bilginizi vermekten çekinmeyin bir hasta doktor arasında bir de hukukta gizlilik olmaz.


Her neyse beyler buda böyle 1 anımdır.

her şey gittikçe kötüleşiyor. ertelediğim ne varsa daha beter hale geliyor.

çok sevdiğim bir grup olan skillet türkiye'ye geliyor ve ben gidemiyorum. ilk dinlemeye başladığım andan itibaren keşke türkiye'ye gelseler dediğim grup ayağıma kadar geliyor ama ben gidemiyorum. bunun verdiği acı kadar bir şey yok. sebep para da değil en kötüsü de bu. keşke para olsaydı da en azından ona üzülseydim. gidememe sebebim tamamen gecenin bir yarısı metrobüse gidemeyecek olmak. biraz uzak oluyor maalesef o saatte. gece 12'de çıkarsak zaten tek başıma korkarak gitmeye yeltenmek istemiyorum.

güvenli bir ülkede yaşamıyoruz. açıkçası o saatte dışarıda olmayı isterdim ve gecenin sessizliğinde dolaşmak iyi olabilirdi ama bunca kötülük kol gezerken değil. bir şey olursa suçlu da ben olurum. çevresindeki otellere baktım kalabilir miyim diye ama aşırı pahalı oteller maalesef. para yok bunun için ve bu benim hatam. buna üzülmüyorum bile ama gece sadece korktuğum için gidememek koyuyor bana.

bu ülke her gün cehenneme dönüyor. güvenliğimizi sağlayacak en ufak şey bile yokken kapana kısılmış hissediyorum kendimi. gerçekten berbat bir ülke insanıyla. bu kadar kötü ve iğrenç bir halk olmamalıydık. özgür ve güvenli şekilde dolaşabilmeliydik ama sırf bu yüzden gidememek bir konsere... hiçbir şey bu kadar acı vermiyor.

hayatta zaten yaşamak için sebebim yokken böyle şeyler iyice mahvediyor her şeyi. bir daha ne zaman gelecek ki? ben yurt dışına çıkabilecek miyim ki? tek dileğim bu dünyaya açılma işini bırakmamaları. zaten amerika sınırlarından çıkmaları bile mucize. umarım buralara bir daha gelirler ve ben gidebilirim.

küçücük bir olay evet ama koyuyor işte...

Buradan da sıkıldım ve sanırım daha fazla uzaklaşacağım.

çok mutsuzum ama böylesi daha iyi. ve ayrıca bu halden memnunum. belki de bize bu hayatta düşen budur?