şehrin en işlek caddesinde bir banka çöküp insanları izlemek

mümkünse güzel bir havada, karınca misali oradan oraya ışınlanan mutlu, sinirli, telaşlı, şaşkın, hüzünlü, tedirgin kalabalığı seyrederek kısa bir süreliğine de olsa herkese ve her şeye boşverip kendi sıkıntılarını rafa kaldırma eylemi.

Fırsat buldukça bunu yapıyorum.

İnsanları seyretmek, onlardan habersiz konuşmalarını dinlemek en sevdiğim eylemlerden biri. Ama artık yapamıyorum. İnsanları seyredebilecek bir yerde bile değilim artık. Sahilim bile bomboş. Sokaklar bomboş. Banklar ise hiç yok.

Bunu bulunduğum şehirde yapınca lan acaba ben türkiyede miyim? Yoksa başka ülkede mi? Diye sorgulatan eylem yoldan geçen suriyeli, arap, çinli her türlü insan var zaten her yer suriyeli dükkanı

Eskiden nereye baksam seni görürdüm şimdi nereye baksam suriyeli.

Esad garibim de suriyede tek kaldı oda gelsin bari eksik kalmasın.