alaskan crab

Eğer biriyle iletişim kurmam gerekiyorsa evet kesinlikle gürültülü ortamda olmuyor bu iş ancak öyle ortada konuşulacak pek bir şey yoksa ve kafa dağıtmaksa amaç, gürültülü mekanlara da hayır demem. Tercihim her zaman güzel bir sohbet ortamı sağlayan sessiz yerler tabi.

Hayatım boyunca yardım istemeyi hep bir eksiklik olarak görmüşümdür. Aşırı derecede zora düşmeden kimseden bir şey istemem. O nedenle de pek çok işi kendi başıma yapabilmenin yollarını buldum. İş aradığım zamanlarda da sırf bu nedenden dolayı, iş aramayı bırakıp kendi işimi yapmaya giriştim. Bu tavrım yüzünden çok egolu olarak adlandırıldım, pek çok olumsuz analiz yapıldı üzerimde. Bir sorun olduğunda önce kendim nasıl çözebilirimi düşünürüm ve çoğunlukla da bir çözüm yolu bulurum. Tam da bu yüzden kötü olduğumda da kendime iyi gelen ve kendi başıma yapabileceğim şeylere sararım. Ben aramam, aranan kişiyimdir genelde.

Manipülasyon tekniklerinden biridir, birilerinden yardım istemek, çünkü aranızda bir bağ yaratır, yardım eden kişi ister istemez size zaman ayırdığı için, sizin değerli biri olduğunuz kanaatine varır. Bu yardımlar biriktikçe de sizinle olan bağı güçlenir ve kolay kolay kopamaz. Benim bu hallerim yüzünden kimseyle bağ yaratamadım. Benim gibi birisiyle de tanışma fırsatım oldu, gerçekten çekilmez biriydi.

Tavsiyeler arasında genelde sonlarda yer alıyor, React başta sonrasında ise genelde Vuejs öneriliyor. Google destekli olduğu halde böyle olmasını tuhaf buluyorum, React'ı ise meta destekliyor. Ben sadece react ve vuejs3 ile biraz haşır neşir olduğum için, genel mantık itibariyle hepsi aslında iş görür gibi duruyor çok da şey yapmamak lazım.

Bende oluşturduğu intiba, anı yaşayan, yapacağı şeyi çok düşünmeyen, dışa dönük ve sevecen biri. Ayrıca kız kardeşlere has bir saflığı da var. Kötü anlamda saf salak değil, sadece yaşama sevincini tam kaybetmemiş diye anlatayım. Türkiye'de Yaşayıp da bunu korumak zor iş.

bilmeyen, bilmediğini de asla kabul etmeyen kimsedir.



(bkz: #10112)

bunu kim nasıl bulmuş bilmiyorum da aşırı hoş görünüyor. Her ne kadar çizen kişiye bakarken gözünü çıkartacakmış hissi oluşsa da sonucu mükemmel. Kadınlar gözleri konusunda aşırı korkusuzlar.

arduino uno ile küçük projeler yapıyorum. özellikle esp cam ile, yapay zeka temelli recognizer kullanarak, materyalleri ya da bir insan yüzünü tanıyan sistemler yapmak aşırı keyifli oluyor. Yazılan kodların, dış dünyada bir karşılığı olduğunu görmek, insanı sevindiriyor baya. İleri seviyesi biraz pahalı bir hobi olsa da, sadece 1500 liraya falan temel düzeyde başlanabilir. En son yaptığım şey, açık kaynak kodlu yayınlanan bir 2.4 ghz bandındaki wifi ağlarını tespit eden ve engelleyen dstike watchdu. 2.4 olunca pek fazla yere etki etmiyor tabi ama 5ghz versiyonu için de kocaman anten lazım, pek saat gibi kompakt olmuyor.

airsoft oynuyorum doğal olarak kamp, taktik giyinme vs pek çok şeyi de içinde barındırıyor. en yüksek para harcadığım hobi bu olabilir. Ortamı güzel oluyor, en hoş kısmıysa oyunların bitip artık herkesin arabalarının yanına çekildiği ve mangal yakıldığı zaman.

arkadaşlarımla oyun oynamak da zevkli baya, eskiden daha sık yapardım da şimdilerde epey azalttım.

En büyük hobim ise yazmak, uzun yıllar bıraktığım bu hobimi perva sözlük sayesinde yeniden icra edebiliyorum. Tabi bir site açıp, blog tarzı da yazabilirdim ama kendim bir konu bulup uzun uzun yazmak pek hoşuma gitmiyor, en sevdiğim şey, olmadık anda bir başlıkla beni yazmaya iten durumlar oluyor ki bu da buraya aşırı uygun bir yapı.

başlığı okuyana kadar öyle bir hissiyatım yoktu artık kötü hissediyorum ama şunu da belirtmeliyim ki, sırf ezik ve yalnız yaftası yememek için kendini dışarı atmaya zorlayan ve bir şeyler planlamaya çalışan insan, şu anki halimden daha acınasıdır bence.

aslında çoğu şey böyledir ancak o kadar yavaş etki eder ki, 80 senelik yaşamda belirtileri ortaya çıkmaz o yüzden fazla umursanmaz.

Oyuncular arasında hızla yayılıp meme olmuş, insanın kalbine dokunan konuşmanın ss'inin vurucu noktasıdır.



oyunda kalabilmek ve kimsesiz olduğu için oyunu bir türlü deneyimleyememenin verdiği çaresizlikle, hızlı bir şekilde yazılan ve bu yüzden de friend kısmı yanlış yazılmış o melum cümle "i am frend"

cahil kişi, istenilen işin gereklilikleriyle, kendi yeterliliği arasındaki bağlantıyı iyi analiz edemediği için cahil cesareti diye bir şey gerçekten de ortaya çıkıyor. Herhangi bir alanda, bir şeyler öğrenmeye başlanıldığında, onun daha da derinleşebildiğini ve ne kadar öğrenilirse öğrenilsin, sanki hep bir şeyleri kaçırmış ve eksik kalmış gibi bir hissiyat ortaya çıkıyor. Cahil kişide, o alanla ilgili bir bilgisi olmaması, öyle bir çabaya da girmiyor oluşu, kafasında çok daha kolay bir düzleme koyup, halledilir diye öne atılmasına sebep oluyor.

Russell'ın dediği gibi, Dünya'nın asıl sorunu cahillerin kendilerinden aşırı emin olup öne atılmaları, bilgelerin ise, bilgeliğin getirdiği o şüphe etme duygusu yüzünden önce bir tartma ve analiz etmeye ihtiyaç duymalarıdır. Dünyamız pratiklik ve ani kararlar alınması gereken, zamanın hızla aktığı bir yerdir, bir sorun çıktığında hemen çözümü olduğunu ileri sürenlere verilir yetki. Niye bu kadar kötü durumdayız, bu bile bir göstergedir aslında.

Web sitesinde, neyin nereye konumlanacağı, rengi, yapısı gibi pek çok şeyin belirlendiği kodlama dilidir. basit ve güzel bir yapısı vardır, basit olmasına aldanmayın, üstüne düştükçe derinleşir. Sadece css kullanılarak çok fazla fonksiyonu olan öyle siteler yapıyorlar ki insanın ufku açılıyor. Tabi pratikte öyle bir şeye gerek yok, sadece yapılabildiğini göstermek adına profesyonellerin uğraşı alanıdır.

nadir olması gereken şeydir, ota boka özür dileyen kişi alışkanlık haline getirmiş ve yaptıklarının sonuçlarına katlanmayan basiretsiz biri intibası uyandırır.

Biri gözüme yumruk atsa, morarır, şişer, bir şekilde dışarıdan kolayca görülebilen bir tepki ortaya çıkar ve gözüm ağrıyor dediğinizde çok da sorgulanmaz. Aynı şey zihinsel yorgunluk olunca, bunu yakın zamanda yaşamayan kişide pek bir karşılığı olmuyor. Bana dışarıdan bakan birisi, oldukça rahat ve galesiz bir hayat sürdüğümü düşünebilir. Çünkü ağır bir iş yoğunluğum yok, kendi işimle uğraştığım için, gün içinde bir şey olursa anında zaman ayırabiliyorum. Bir yerlerden yorgun argın gelmiyorum. Tam olarak hayat sana güzel be diye laf atılacak biriyim.

Bir de benim perspektifimde bakarsak olaya, kendi işimi yönettiğim için, üstten bir baskıyla beni yolda tutacak bir mekanizma yok tamamen kendi kendimin efendisi olmak durumundayım. Depresyona girip, biraz savsaklasam kimse sorun etmez ancak sonucundaki tüm olayların sorumluluğu sadece bana ait olur. Yapacağım işleri önce zihnimde kurup, ardından yolda çıkabilecek pürüzleri hayal edip, en sonunda da onlara çözüm bulup, bunları yapmam gerekiyor. Mükemmelliyetçi bir yapıdaysanız, bu süreç daha da uzayıp, insanı çileden çıkaracak duruma getirebiliyor. Bu da günün çoğunda boşluğa bakan, kendisi bir yerde aklı başka bir yerde olan birine çeviriyor beni.

Bu yorgunluk illa işle olacak bir şey de değil, gelecek kaygısı, başka bir şeyin umudu, ne olursa olsun, aşırı düşünmeye yol açıp sizi içten içe bitiriyor ancak dışarıdan buna da rahat batıyor denilebiliyor maalesef.

Türk tarihi çok eskidir, Kemalizme gelene kadar manas destanı gibi say say bitmez çok şey bulursunuz.

kendisi değerli bir sağlık çalışanı.

bir korku oyunu vardı,

küçük bir kız çocuğunu oynadığımız. Doğdumuzdan beri bodrum dışında bir yer görmemişiz. Babamızla sadece akşamları, bir kapı aracılığıyla konuşuyoruz, onu da çoğu zaman görmüyoruz. Bizden sürekli haplarımızı almamızı istiyor, dışarıda bir sürü canavarın olduğunu, kendisinin çok zor şartlarda mücadele ederek bize yemek getirebildiğini, kesinlikle dışarı çıkmamamız gerektiğini hatırlatıyor her gün. Oynadığımız oyunlar ve yaptığımız hareketlerden bir kız çocuğu olduğumuzu anlıyoruz. Oyunda ilerledikçe, seçenek olarak hapları almama çıkmaya başlıyor. Hapları almadığımızda günümüzün çoğunu uykulu geçirirken, artık uykumuz gelmiyor ve dinçleşiyoruz. Bir gün babamız çok değerli bir şey getirdiğini söylüyor. Onun adı elmaymış, çok tatlı ve sulu olduğu için aşırı hoşumuza gidiyor. Tekrar getirebilir mi bilmiyoruz ama umarım babamız zarar görmeden tekrar bir elma bulabilir.

Hapları almadığımızdan bir haber olan sözde babamız gece geliyor ve o zamana kadar tam anlaşılmayan oyun, o an tüm iğrençliği ve çıplaklığıyla insanı beyninden vuruyor. Uykuda numarası yapıyoruz, o betimlemeleri tekrarlamak istemiyorum öyle kötü etkilenmiştim. Kız çocuğu, uzun zaman önce hatırladığım karnımdaki o garip şişkinlik gibi çok masumca şeylerle olayı anlamamızı sağlıyor.

büyük ihtimalle bunun gibi kansızların gerçek hikayeleri örnek alınarak yapılmış bir oyundu. Hayatımı sikmişti.

yakalanması en zor olanlar da, aralarında bir bağlantı olmayan, rastgele işlenen suçlarmış, seri katiller belli bir pattern yapmadan ve bilinme duygusuna girmeden devam etseler, çoğu yakalanmadan hayatını sürdürebilirmiş ama nedense bilinmek isteyip, kendilerini ele veriyorlarmış.

Öğrencilerin en büyük dostu olan canlı. kendi türlerini de yiyorlar hiçbir sorun çıkarmadan. Ayrıca t-rex kolajenindeki aminoasit dizilimiyle tavuklarınki çok benziyormuş o yüzden bir akrabalık var diyorlar dikkat etmek lazım.