alaskan crab

finish him kısmında ekranda erkek uzvu görmekten kaynaklı, keşke lezbiyen kategorisinde izleseydim pişmanlığıyla karışık gelen ağlamadır.

ultra zekası ve über yakışıklılığıyla yıllar önce elimden limonumu çalan kişi. Aynı şeyi tekrarlamana izin vermeyeceğim.

en başta mesele diye tanımlaması, anlatmak istediği şeyin daha az anlaşılır olmasına neden olmuştur. Oysa olayları mesele etmezseniz ortada mesele kalmaz söylemi daha oturaklı ama dilde tekerleme etkisi yapmıyor tabi.

hayatım boyunca üç kere falan denk geldiğim hadise. İkisi mini etek giyen ve altına iç çamaşırı giymemiş kişilerdi, diğeri ise göğüsleriyle dikkat çekmeye çalışıyordu. sonuncudan hala yüzde yüz emin değilim ama diğer ikisinin niyeti çok belliydi, benim gibi niyet okumada zorlanan biri dahi anlamıştı. Erkekler arasında konuşurken, oooo yaşadık ha gidip şu kadını alıp götüreyim tarzı atıp tutarken, gerçekten de insanın başına böyle bir şey gelince hiç de sanılan gibi aslan kesilemiyorsunuz. İsteğinizin dışında ve tuhaf geliyor, cinsellik yerine farklı duygular içerisinde geziniyorsunuz.

etik, davranışları, kendi düşünce silsilesi içerisinde vuku bulan canlılar için, neyin iyi ya da kötü olduğu tartışması üzerinden, nasıl eyleme geçilmesi gerektiğinin esas konu olduğu felsefe alanıdır. İçerisinde savaş etiği, iş etiği, tıbbi etik dahil pek çok ilgi çekici alanı barındırır. Örneğin çok bilinen tartışmalardan biri olan, kalbi durmuş ancak göğüsünde "sakın beni canlandırmayın" dövmesi olan bir hastanın başındaki doktor olarak, o kalbi çalıştırmak için devam etmeli misiniz yoksa yazıya saygı duyup, hastanın ölümüne razı mı gelmelisiniz gibi düşünce deneylerini barındırarak, insanda farklı düşünüşleri canlandıran, insan için çok önemli nüanslar barındıran felsefi alandır.

doğru yönetim nedir nasıl olmalıdır ne gibi bir ortamda insan gerçekten iyi olabilir, iyi bir liderin özellikleri nelerdir, neden bir filozofun aynı zamanda da bir lider olması gerektiği de dahil pek çok konuyu ele alan ve büyük ufuklar açan alandır. Siyaseti görünce midem bulanır normalde, çünkü hep aktüel olanla ilgilidir, isimler geçer, kişiler önemlidir ancak siyaset felsefesinde temel olan fikirlerdir, burada tartışılan şeyler fikirlerin yapı taşlarını oluşturan argümanlardır.

beyaz tenli sevenler içindir.

Edit; başlık değiştiğine göre biz de tanımı değiştirelim. stoacı tutum tam da budur, telefon artık gitmiştir, yapacak bir şey yoktur, en azından yemek soğumadan tüketmek lazım gelir.

özellikle yapay zeka dil modellerinin aşırı iyi çalışmasıyla, noam chomsky gibi, dilin belli bir matematiği olduğunu ancak bunun asla taklit edilemeyeceğini savunanların yanlışlandığını açıkça gördüğümüz ve günümüzde yeni tartışmalara gebe felsefi alandır. Genelde wittgenstein ve sonrasında gelen pozitivistlerin, dili öyle bir tasarlayalım ki, söylenen her cümle, dünya üzerinde gerçekten bir şeye tekabül etsin ve böylece dilden yalanı, yanlış söylemi, mecazı ve daha nice bilim için saçma olan şeyi kaldıralım düsturunun dışında farklı şeylerin de konuşulmaya başlanması sevindirmiştir.

varlık özden önce gelir. Bunun anlamı, önce varoluruz, sonrasında ise özümüzü kendimiz yapmaya başlarız. Bir ineği incelediğimizde, onun özü, varlığıyla birdir, o doğduğu andan itibaren, yedi nesil geçmişte neyse odur, tüm dürtüleri, potansiyeli, hareketleri belli bir sınır içerisinde ve kapalıdır. Oysa insan bir bebekken, seri katili de içinde barındırır, insanları kurtaracak ilacı bulan büyük bir dehayı da. Varoluşçuluk, temelde insanların hayat içerisinde yaptıkları her şeyde sorumluluk sahibi olduklarını ve bu yapıp etmeleri de onları yavaş yavaş şekillendirdiğini söyler. Savaş zamanında bir genç Sartre'a giderek, ondan akıl almayı ümit eder, ne de olsa büyük filozoftur her şeyi bilir. Derdini anlatır, benim evde hasta annem var, onun bakıma ihtiyacı var, ben gidersem eğer o çok sıkıntı çeker ancak öte yandan savaş var, ve kendi ülkesi için savaşmayan bir adam, nasıl bir adamdır? bana akıl ver ne yapmalıyım der. Sartre alaycı bir gülümsemeyle "işte seni sen yapacak önemli anlardan birine gelmişsin, seçimini dikkatli yap" der. Kısaca herkes kendi sorumluluğunu alıp, kendi cevaplarını bulmalıdır. Büyük anlatılara kapılıp, birilerinden komut almak eskide kalmıştır.

Bilim şakşakçılarının nedense bu alanda çok eksik olduğu felsefe alanı. Bilimin tek gerçek olduğuna hükmedip, hayattaki her şeyi açıkladığını zannedenler, bu alanın yanından dahi geçmemiş kimselerdir. Bilim elbette değerli ve bizlere çok şey katan bir alandır ancak doğası gereği kısıtlı ve hayat gibi çok yönlü bir yapı için, her şeyiyle onu açıklamaya yetemeyecek kadar acizdir. Bilim felsefesi ise, bilimin ilerleyişini, nasıl değiştiğini, paradigmaları, yöntemini ve metafizik temellerini irdeleyerek, bilimin kendi içinde bilim yaparak asla vakıf olamayacağı şeyler üzerine düşünür.

Tarih, sadece olan olayların sıralı bir şekilde yazılmış hali değildir elbette. Tarih kazananların propagandasıdır der bir düşünür. Tarih felsefesi de, tarihi olayları ele alırken ne tarz bir yol izlenmesi gerektiğini, bugünün düşünce yapısıyla, geçmişi yargılamanın ne kadar doğru olduğu gibi pek çok ilgi çekici alan üzerine düşüncelerle doludur. Tarih lego oynamaya benzer, elinizdeki legolar, tarihi gerçeklerdir, değiştirilemezler ancak onlarla oluşturacağınız şeyler tamamen size bağlıdır.

episteme bilgi anlamına gelir, loji de logostan gelir, bilgi felsefesi, felsefenin temel alanlarından biridir. Temel sözünü kullanıyorum çünkü, sonraları daha özel alanlarda (örneğin matematik felsefesi) farklı düşünüşlerin toplandığı ve bir literatür oluşturduğu durumlar olabiliyor, temel olanlar ise en başından beri tartışılagelen kadim alanlardır. Platon'un mağara alegorisinden yola çıkılarak, kişilerde bu tuhaflığı sezdirmek için çekilen matrix filmi de dahil, pek çok yapım temelde epistemolojinin tartıştığı alanlardan ilham alarak ortaya konulmuştur. Özellikle yeni nesil filozofların, bilgi üzerine düşünceleri çok eğlencelidir. Kavanozdaki beyin, çin odası argümanı ve daha nicesi, bu tarz tartışmalarda anlatılmak isteneni sezdirmek için kullanılan fikirlerdendir ve bu fikirler, bir yerlerde roman, film ya da kısa bir hikayeye konu olmuşlardır.

metafizik, aristotelesin kitaplarını sonradan düzenleyen zatın, fizikle ilgili olanlar ve fizik ötesi olanlar diye bir kategori yapmasından kaynaklanarak, literatüre girmiş kavramdır. Metafizik, adı üstünde fizik dışındaki şeyler için kullanılır. Bunlar cin, peri değildir, Örneğin descartes'in ünlü cogito argümanında temel çıkış noktası olan, şüphe ettiğimden şüphe edemem noktası, metafizik bir temeldir. Bu söylemler dış alemde elle gösterilecek, ya da üstüne deneyler yapılacak şeyler olmadığı için, felsefe içinde metafizik altında geçer. Felsefenin çok kapsamlı ve derin bir alanıdır.

fenomenlerle alakalı olup, onların ölçülebilirliği ve konsensus sağlanmış paradigmaların tekrar tekrar sınanmasıyla ortaya çıkar. İşin garip yanı, bilisem yöntemin felsefi olarak düsturu, bilimsel şekilde kanıtlanmış bir şey değildir. her ne kadar günümüzde de Yanlışlanabilirlik üzerinden gidiyor gibi görünse de, ilk yanlışlanabilen söylemde, hemen paradigmayı çökertmezler, söz konusu yanlışlanan şeyin tanımında yama yapılır. Bu yanlışlamalar fazlalaşır ve paradigma artık bozulmaya başlarsa yeni bir sisteme geçilir. thomas kuhn'un ortaya koyduğu bu paradigma kaymaları ise, aslında bilimsel olanın da işimize deli gibi yarasa da, hala tam anlamıyla ideal kıvama gelemediğinin göstergesidir.

iki çeşidi vardır, pozitif ve negatif, pozitif olanı hiçbir şekilde bilinemezciliği savunurken, negatif olanı ise, şimdilik eldekilerle bilinemeyeceğini ancak ilerde belki Tanrı kendini göstermek ister ya da farklı türden kanıtlama yöntemleri ortaya çıkar, bir şekilde bilinebilirliği olabilir tarzı daha yumuşak bir tavır sergilerler.

Agnostizim bana göre mızıkçılık yapmak gibi bir şeydir, ya da kesin bir sonuç bulmak yerine meseleyi askıya almaktır. Gerçekten ateşli bir savunucusunu pek görmedim.

İş verenler salak değil, o yüzde onluk verimin bile, uzun vadede sana ve devlete ödediği paranın katbekatını çıkarttığı için, sorun görmüyorlar.

tasavvuf falan aklım bulandı yine, şunu da atayım kapatayım konuyu kötü oldum.

Açılış amacı, her önüne gelen dini yorumlayıp, kendi yapılanmasını kurup, dinin yönlendirici ve boyun eğdirici özelliklerini kullanarak bir tahakküm aracı haline getirmesinler diyedir, oldukça da yerinde bir karardır. Böyle bir İslam açısından güç makamı olduğu halde, halkı parça parça bölmüş cemaatler mevcutken, bir de hiç açılmadığını hesap edin, herkesi birbirine düşürür, o şucu diye birbirlerine vurdurturlardı ki ortadoğuda görüyoruz zaten hasarlarını.

Tasavvuf, düşünen, kafa yoran ve bol bol acı içerisinde belli başlı konulara kafa yorarak debelenen insan için değerlidir, öyle herkese yayılacak bir yapısı yoktur, zaten bu yolun yolcusu olanlara baktığınızda, söylediklerini o denli içselleştirmeden asla oraya dahil olunmayacağını anlarsınız. Aklın bir yere kadar yeteceğini, insanın yüce bilgelik karşısında çok aciz olduğunu ve buna ulaşmanın yolunun da aklı bir kenara bırakmak ve takvaya ulaşmak olduğunu düşünürler. Ibn arabi , mevlana ve daha nicesinin temel düsturu aşağı yukarı budur ve bunu da yine mantık içerisinde temellendirmeyi de ihmal etmemişlerdir. Özellikle mevlanada alegoriler ve sezgi pompaları bolca bulunur. Örneğin nasıl ki sudan hiç çıkmamış bir balık, suyun ne olduğunu bilmez ancak her yeri o suyla çevrelidir, biz insanlar için de Allah öyledir der. Bu felsefe açısından pek çok tuhaflığı içeriyor olsa da, ilk okunduğunda insana analoji olarak doğru gelir ve içerisinde bir sezgiyi canlandırır. Bu tarz söylemler sezgi pompalarıdır.

Uzun lafın kısası, çok fena kafa yormak ve bu uğurda kendinizi hırpalamanız gerekir, öyle bir yerlere bağlı olarak, arada gidilip gelinerek tasavvuf ehli içerisinde mürid falan olmazsınız ancak şirk koştuğunuzla kalırsınız, özellikle günümüzdeki cemaat yapılanmalarına bakacak olursanız. Size tasavvuf diye rabıta adı altında, kendi kutsal gördüklerine taptırırlar haberiniz olmaz.