asteria

zaten durumu berbat etmiş, üzülmüş ve benim dediklerimin doğruluğunu anlamış.
sonra karşı tarafla birlikte ben de üzülüyorum, kıyamıyorum, söylememeye çalışıyorum ama içimden "ben demiştim" çığlıkları yükseliyor.

iftira, asılsız bir dedikoduyu yaymak kadar tehlikelidir.
yuva yıkar, mahkum eder, ölüme kadar götürür.
böyle ciddi bir sorumluluğu üstlenebilmek için insanın deli olması gerekir.
şu anda ilk aklıma gelen "deli" kelimesini kullandım ama aklı başında ve şerefli hiçbir insan durumlar her ne olursa olsun iftiraya baş vurmaz.

discord bu kadar kötü amaçlarla kullanılabileceği aklımın ucundan bile geçmezdi.
bütün discord kanalları bizimki gibi, içinde full eğlence, tatlı sohbetler, bilgi paylaşımları ve dayanışmadan ibaret olduklarını sanıyordum. muhtemelen insanlar ellerine geçen güzel dediğimiz ne varsa mahvetme özelliğine sahip tek varlıktır.

önce basit kelimesinin tanımı yapalım.
tdk'ya göre karışık bir yönü bulunmayan, anlaşılması kolay olan, karmaşık olmayan.
ne güzel işte, anlaşılması kolay... çoğu kadın bu tanıma göre seçim yapar.
ayrıca herkesin seçimleri bulunduğu ortama göredir. bu nedenle bana göre bulunduğumuz ortam ve çevremiz bu konuda çok önemlidir.

görüntülü aranmayı sevmiyorum. akşam saatlerinde okul arkadaşları arayınca açmıyorum. ben erken yatıyorum ve pijamalarımı çoktan giymiş oluyorum. biriyle yatağımda pijamalarımla görüntülü konuşmayı hiç uygun bulmuyorum. arayın ya da mesaj atın, zaten ertesi gün görüşeceğiz.
aciliyeti olmayan, sadece uzakta olanlarla hasret gidermeye yarayan özelliktir benim için.

perva sözlük
günde bir iki doz okuma, haftada bir doz yazma bütün gerginliğimi stresimi alıyor.
aslında aspirin kadar eski ve bilinenmiş ama ben yeni keşfettim.

konşunun tavuğu kaz görünür.
evliye bekarın bağımsızlığı, açıklama yapmak zorunda kalmadan istediği gibi hareket etmesi, bütün zamanını sadece kendisine ait olması gibi şeyler cazip geliyor.
bekara ise işten gelince karşılanması, önüne konulan sıcak yemekler ve buna benzer şeyler cazip gelir.
ikisi de karşı tarafın sadece artılarını görür ama hiç biri diğeriyle yer değiştirmeye yanaşmaz.
aslında iki durum da kendilerinin seçimi ve içten içe ikisi de halinden memnun.
sadece bazen nadir durumlarda biri yanında insan ister diğeri yalnızlığı arar.

zübeyde hanım'ın, o küçücük mavi gözlü bebeği eline aldığında, büyüyünce ülkenin tarihini yazıp bütün dünyada tanınacağı aklından geçmiş midir acaba?
bence hayır. her anne gibi sadece sağlıklı olmasını dilemiştir ve her düşüşünde elinden tutmuştur küçüklüğünde.

entry silme alışkanlığımdan yeni kurtuldum. silme butonun tiryakisiydim o derece.
şimdi ise yazdıklarıma dokunmadan sadece istediğim zaman silebileceğim özgürlüğün tadını çıkarıyorum. bu sözlüğün verdiği özgürlük hissini seviyorum.
eee, yasaklar olmayınca silmenin de tadı kalmıyor haliyle.
adı lazım değil yerde sanki yasadışı bir şey yapıyormuşuz gibi silmeye çalışıyorduk. hiç adil değiller bu konuda. bana ait bir şeyi neden geri vermek istemiyorsun ve silme kotası koyuyorsun. olmaz öyle.
rahat ve özgür yazmayı herkes ister.

sakın yapmayın. yazmasanız da arada giriş yapmayı ihmal etmeyin.
uzun süren bir rahatsızlıktan dolayı tedavi sürecinden sonra sevdiğim sözlüğe bakayım dedim. tabi aylar geçmişti. bir de ne göreyim, gitmiş...
vedalaşamadım bile, neyse ki başka yerlerde yine buluştuk.
demem o ki, aynı banka hesaplarınızı sık sık kontrol ettiğiniz gibi sözlüğü de kendi başına bırakmayın.

keşke bütün bulaşıcı şeyler gülmek kadar sağlığımıza iyi gelseydi.
onun kadar harika bir aktivite yoktur. yeter ki olumlu güzel şeylere gülelim.

oradaki kalabalık ortam bir şeylerin kayıp hissini veriyor.
yazmaya devam etseydim sanki kendimden bir şey kaybedecekmişim gibi, kişiliğimden, görüşlerimden, zevklerimden, tam tarif edemiyorum size ama ne anlatmak istediğimi anlayacağınızı umuyorum.
bazı şeyleri üstteki yazar mischief kelimesi kelimesi tarif etmiş zaten.
hala (ortaokuldan beri) okuduğum tek şey debe sekmesidir. onun dışında yazma hevesim kalmadı. dışardan harika bir yer gibi görünür, bazen adı bile yeter, ama işin içine girince tam bir hayal kırıklığı.
muhteşem fragmana sahip boş bir film gibi.

öz büyücüsü hikayesini konu alan fantastik dizi.
aynı zamanda bilim kurgu da diyebiliriz çünkü bilimle büyünün savaşına değiniliyor dizide. drama öğeleri de oldukça fazla ve dizi boyunca ağır basıyor.
baş rolde adria arjona var. person of interest ve true detective'de oynamıştı. oradan tanıyanlar olabilir.
dizi sadece 10 bölümlüktür. the witcher dizisi ile kıyaslanıyor fakat ikisinin arasında hiçbir benzerlik yok bana göre. daha çok star wars'ın uzak büyülü diyarların manzaraları ile kıyasladım istemeden.

dorothy aynı klasik bilinen hikayedeki gibi kendisini birden sihirli bir diyarda bulur, oz büyücüsünün dünyasında.
ilk giriş sahnelerinden sonra ne kadar değişik bir versiyonla karşı karşıya geldiğimiz anlaşılıyor.
örneğin, frank baum, romanındaki dorothy karakterini biraz daha yumuşak ve tatlı, daha masum, bazen çok meraklı ama genel olarak sevecen ve iyi kalpli biri olarak şekillendirmiştir.
dizideki dorothy'miz ise tam bir modern savaşçı gibi. romandaki ile hiç alakası yok karakterin. buna rağmen bu ayrıntı göze batmıyor, rahatsız etmiyor çünkü hikaye zaten baştan sona modernleştirilmiş ve her şey buna göre uyarlanmıştır.

severek izlediğim dizilerden biriydi . birçok dizi izlendikten sonra unutulur ama bu bambaşkaydı. nedenini bilmiyorum, bana inanılmaz derecede sürükleyici geldi. bölüm biter bitmez sonra ne olacak diye merak içinde bırakan bir yapım.
fantastik türleri sevenlere bir alternatif diyebiliriz.

netflix'in "the resident" dizisinin ikinci sezonundayım.
bu kadar saracağını hiç tahmin etmemiştim. bölümler art arda akıyor.
rahatlıkla önerebilirim.

(yazar: Yazuklug) ukdesi.

muhatap olmak istenmeyen kişiyi kırmamak adına yalanımızı temsil eden cümle.
buna hala inanan var mı, aranacak olsaydı çoktan aranırdı.
nadiren tamamen tesadüf sonucu tam arayacakken o anda karşı tarafın araması konu dışıdır.

özellikle küçük çocuklar bu konuda çok yetenekliler,
hem ağlıyorlar hem derdini anlatmaya çalışıyorlar, öyle tatlı oluyorlar ki...

(yazar: mefauf) ukdesi.

yazarların ikamet ettikleri şehirlerin açıklandığı bir forum başlığı.
aynı şehirden olanlar görüşebilir ve tecrübelerini sözlükte paylaşabilir ne güzel.

(yazar: marla) ukdesi.

ilk insan hayvanat bahçeleri 1970'li yıllarda açılmaya başlamıştır ve sonrasında yaygınlaşmıştır.
sergilenen insanlar Afrikalılar, Kızılderililer, pigmeler, çok zayıf, çok şişman ya da bir vücut anomalisi olanlar, kamburlar, cüceler, hatta aralarında türkler bile vardır.
o yıllarda Belçika, Hollanda, İspanya, Macaristan, Almanya, İsveç, İtalya, ABD ve daha pek çok devlet yıllarca insan hayvanat bahçelerine yer vermiştir. aralarından en son belçika 1958 yılında kapatmıştır ve dünyada resmi olarak kapatılan son insan hayvanat bahçesidir.

(yazar: nobody) ukdesi.

gelecekte olur mu olmaz mı adminin kararıdır, şahsi fikrim olmamasından yanadır.
çok risklidir.
sözlüğün kapanmasına kadar yolu var. ilk sözlüğümde discord kanalımız vardı. orada muhabbet etmekten sözlüğe geçemiyorduk. çok sıcak gerçek anlamda samimi ve rahat huzurlu bir ortamdı.
burada da aynısı yaşanır mı bilemem, bakalım, göreceğiz ama önce sözlüğün varlığını düşünmek lazım.

(yazar: fashion0034) ukdesi.

abd'nin federal soruşturma bürosudur. ülkenin iç güvenliğini sağlar.
özellikle fbi temalı diziler efsanedir. ekrandan onları çok iyi tanıyoruz, klişe repliklerini ezbere bilecek kadar.