Bir çocuk büyütüyorum. Ve öğrendim ki önceden yaptığın hiçbir plan program çocuk büyütürken sökmüyor. Mükemmel annelik diye de bir şey yok. Çocuğa verebileceğiniz en güzel şey sevgi.
Değil mi çocuklar o kadar çok ebeveynlerini örnek alıyorum ki şaşıyorum bazen. Birini tanıyorum evladını bağırarak seviyor. Bağırarak gulusuyorlar vs ama aynı zamanda bunun harici de hayatında kavga vs esnasında bağıran birisi. Bu annen çocuğu ise bagirarak komik olduğunu sanıyor. Şu an küçük tatlı gelebilir de ama ben doğru bulmuyorum. Bunu nasıl ifade edebilirim bilmiyorum da çünkü anlatsam anlamayacak... Bu durum oldukça üzüyor şahit oldukça. Olumsuz şeyleri örnek alıyor çocuk.
Her gün mütemadiyen kavga ettiğim ama hiç küs kalamadığım insan türü canlısı. Bir tek babam olsun bana bir şey olmaz diye de slagon da yapayım tam olsun.
Okulların açılması ile herkesi tek tek ayağa kaldırıp sorulan saçma bir uygulama. Cevap olarak babam dolandırıcı annem kayıp diye cevap verilip öğretmeni dumura uğratılması gereken soru.
Yolcu koltuğunda emniyet kemeri takmama cezası yediğim, trafik polisleri tarafından muhtelif yerlerde durarak ehliyet vb belgelerin sorulduğu, ülkenin güvenliğini sağlamak için yapılan bir çeşit uygulama.
Duygu olarak, insanın istemediği şekilde sonuçlanan meselelerinde derinden etkileyen durum. Bir tat olarak ise dilin en arkasında duyu merkezi olan, tattığında insana dünyayı dar eden bir lezzettir.