sura

(bkz: cemre demirel)
cemre demirel'in mahlası.

öğretim üyesi olduğunda felsefe ve din ilişkisini, elinde birayla anlatacak herhalde.
evvelâ hepimizin olmuştur, dersinde otobiyografisini dinlediğimiz bir muallim müsveddesi.. herhalde cemre demirel, üniversiteye de taşıyacak bunu.

bir başka din tasavvuf kitabı da yazılmak için yazılan bir kitabı.
facebook ergenliği zamanlarından kaleme alıp tasavvufi metodolojisi hakkında bilgisi olmayıp, hepinizden çok okudum havasında.

kuşeyri'nin risalelerini okuduğundan bahsedip, tasavvufi literatürü yalnızca arabi ve mevlana'nın ekolleri arasında görüp, insanların huşu dediğimiz duyguyu acziyet içerisinde olmakla kavramasını eleştirir komik şekilde.

abdülaziz bayındır dahi doç. olduğu zamanlarda en azından bu eleştiriyi sual-cevab şeklinde yapmıştır. evvelâ cemre ise malayani konuşur.

edip yüksel'le olan arkadaşlığından belli zaten. evvelâ adnan oktar ve edip yüksel ilişkisini de kaleme almıştım, bakabilirsiniz.

ben hep cemre demirel gibileri hakkında düşünürken bir cevamiul kelim ederim,

"bir dinsizle dini mes'elede aynı fikirde olmak, dinsizliğin alametlerindendir."

bu zadla diamondun yapmış olduğu söyleşi için tam bir cevab-ı muskit olmuştur bu sözüm.

newage, illüminati konulu teorilerle kafa ütülüyordu,
şimdi de kurancılığı çıktı başımıza.

vesselâm.

ey vahdet! bahr—i bîpâyân! sensin mevcezen
kesret—i emvac içinde rûnüma sensin yine
bin isim, yüzbin çeşit vermişsen de kendine
her ne dense, asuman, eflâk, ervah-ı beden
yalnız sensin, sen!

dikkat—ü im'anla baksa çeşm—i insan âleme
asumane, kubbe—i minaya, mihr—i envere
alem-i balâya, arşa, bir de bu esfel yere
dürbûn-i marifetle baksa vech-i ademe
yâlnız sensin, sen!

sûmbül-ü reyhanda da şevke ve gülanda da
dilhıraş—ı feryad—ı arslanın, nevası bülbülün
gonce-i şevk-bahsi, bûy-i ruh-nüvazı bir gülün
zerre-i camitte de, en ufak hayvanda da
yalnız sensin, sen!

cümle havâssımda, kalpte, akl-ü vicdanımda
şevk-i aşkla mest-ü bîhuş olduğum demlerde
derdnak yârdan mehcur kaldığım demlerde
hasret—ü firkatle sûzan, bıkar ar canımda
yalnız sensin, sen!

ağuş-ı vuslatımda mehlika lerzan iken
cavidanî bir hayatı sığdırırken âne
bîhuş nigeran olurken kar gibi gerdâne
havi—i ulviyette ruhum valih—ü hayran iken
yalnız sensin, sen!

psikolojik idamdır.
kumandan mirzabeyoğlu, bu işkence ile şehid olmuştur.

Ey insanoğlu! Allah sizi kendi gibi nur olasınız diye yarattı. Sizi bütün yaratıklara üstün kıldı. Size her türlü nimeti ihsan etti. Fakat sizi, nur iken karanlıklarla karıştırdı, ruh iken cesetle birleştirdi. Bunu, sevmediği karanlıkları, sevdiği aydınlık ile ortadan kaldırasınız diye yaptı. Ey insanoğlu! Nur benim. Bana gelin, benim olun. Ben olun. Nurun gereği olan güzel huylarla ahlaklanın. Allah'ın emirlerini tutup, yasaklarından kaçının. Başkalarını nefsinize tercih edin. Kin, kıskançlık, nifak, hiddet, düşmanlık, hırs ve haset gibi karanlığa özgü sıfatlardan kurtulun. Her durumda Allah'a şükredin. Verdiklerine kanaat edin. Kısacası bu imtihan dünyasından nur olarak aynim ki, nurlar âlemi sonsuza dek karargâhınız olsun.

hay maşallah.
https://www.youtube.com/watch?v=TbKFsq9xAhY

İbn Receb'in risalesinde varid olan uzun hadisten bir cüzdür. Hadisi Ahmed Ebu Davud,
Tirmizi ve İbn Mâce rivayet etmişlerdir.
İbn Derda'dan rivayet edilen hadisin tamamı şöyledir:
Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyuruyor:
"Kim ki ilim öğrenmek amacıyla yola çıkarsa, Allah ona cennet yolunu gösterir.
Melekler ilim talep etmeleri sebebiyle, kanatlarını onlara gererler. Gök ve yerdekiler,
hatta denizdeki balıklar dahi âlim için istiğfar ederler. Âlimin âbid üzerine fazileti
dolunay halindeki ayın diğer yıldızlara üstünlüğü gibidir. Âlimler peygamberlerin
varisleridirler. Onlar dinar ve dirhem değil, ilim miras bırakırlar; kim ondan alırsa tam
nasibini almış olur.")

Bilinmesi farz olan ilimleri geciktirmeden öğrenmek vâciptir.

Bir kimse merhamet etmezse merhamet olunmaz. Bir kimse affetmezse af olunmaz. Bir kimse tevbe etmezse mağfiret olunmaz ve günahlardan korunmayan da korunulmaz.

İslam dini temizdir. O halde sizde temizleniniz. Çünkü Cennet'e ancak temiz olanlar girebilecektir.

Hiçbir amel, Allah için öfkelenmeyene fayda vermez.

Kişinin şerefi dinidir, kişiliği aklıdır, soyu ise ahlâkıdır.

Bir mü'min bir mü'minin kalbine sevinç koyarsa, Allah bu sevinçten bir melek halk eder. Allah'a ibadet eder, onu yüceltir. Mü'min kabrine konduğu zaman, mü'minin kalbine soktuğu o sevinç ona gelir ve: "Beni tanıyor musun?" diye sorar. "Sen kimsin?" "Ben falan adamın kalbine soktuğun o sevincim. Ben sana arkadaşlık edeceğim. Sana delilini telkin edip kavl-i sabitle seni sarsılmaz yapacağım. Kıyamet meşhedinde sana tanıklık edeceğim. Rabbinden şefaat dileyeceğim. Sana cennetteki yerini göstereceğim" diye cevap verir.

"Bir kimse için hayâ olmazsa, din olmaz!
Dünyada hayâsı olmayan, Cennete giremez..."

"Musibete uğramış mü'minin duasını ganimet bilin."
gümüşhânevi hz.
ramuz'ul e-hadis

rasulullâh der ki: İnsanları idare etmek bir nevi sadakadır.

"Haya hissetmedikten sonra, istediğini yap."

Kul namaza durunca bütün günahları getirilip başına ve omuzlarının üstüne konur. Rüku ve secde yaptıkça o günahlar ondan bir bir dökülür,gider.
ahmed ziyaüddin gümüşhanevi,
ramuz'ul e-hadis

"ameller niyetlere göredir."
işte bil ki ey insan, o hadis'i bu hadis ile şerh et.
"Allâh (cc), insâna niyetinin sağlamlığı nispetinde yardım eder."

Bu devirde hakikat hayal ile birbirine karışık bir şey oldu. Ne oldu biliyor musunuz :
İnkâr...