konu konuyu açıyor. tam sonuca bağlayacağım aklıma başka bir şey geliyor. yazıyorum, sonra ne alakası var konuyla deyip silmek istiyorum ama silersem de içimde kalacak diye silemiyorum. uzun oluyor ama amaç birilerine okutmaktan çok iç dökmek. o yüzden sıkıntı yok.
bazen ajanda falan tutayım, planlı hareket edeyim istiyorum ama yok, ben anlık işlerin insanıyım.
en basitinden yarın temizlik yapayım dersem onu yapamam. ama mesela film izlerken bir anda aa ev ne kadar pislenmiş deyip, temizliğe başlayabilirim.
ya da benimle günler öncesinden buluşma planı ayarlarsanız ben o buluşmaya geç kalırım. ama bir saat sonra şurada buluşalım derseniz tam zamanında orada olurum.
kurtulamıyorum şu özellikten valla lanet olsun ya.
17 yaşımdayken bir hesap açtım burada ki o zamanlar acayip popülerdi. işte bir gün kuzenimin çocuğunu parka götürmüştüm. o sırada uygulamadan bir mesaj geldi. selam, napıyorsun falan. iyiyim, yeğenimi parka getirdim yazdım ben de. bir süre mesaj gelmedi. aradan yarım saate yakın bir süre geçti. yanıma genç bir erkek oturdu. elinde telefon bir şeyler yazdı, sonra bana bildirim geldi. ben ona cevap yazıp gönderince de ona bildirim gitti. orada bir bakışmamız oldu ama ödüm koptu. yani kimse beklemez uygulamanın birinde mesajlaştığın kişiyle bir parkta karşılaşmayı falan. çocuk gerçi bilinçli gelmiş beni görünce.
bir de sürekli yolda kiminle göz göze gelsem uygulamada mı gördü diye panik oluyordum. alt tarafı sohbet uygulaması halbuki, sanki onlyfans açtık. öyle işte.
soyut şeylerle mutlu olamıyorum artık. önceden tek bir iltifat mesela tüm günü güzel geçirmeme yeterdi. artık yetmiyor. somut şeyler istiyorum, elle tutulur bir şeyler istiyorum. mesela bu gün mutluyum çünkü yarın gelecek kargolarım var. minimalist yaşayayım derken materyalist oldum ve gerçekten bu durumdan çok mutluyum maalesef.
Düzeltme yapmak istiyorum, büyük ihtimalle materyalist değilsin, materyalizm somut şeylere değer vermek değildir, madde dışında varlık olmadığu görüşüdür, tanrıya, ruha falan inanıyorsundur dolayısıyla materyalist olmazsın.
aslında tanrıya inanmıyorum da o açıdan da düşünmedim. oraya hangi kelimeyi koyacağımı bilemedim o kelimeyi yakıştırdım. daha uygun bir kelime aklıma gelirse düzeltme yaparım
Kavram karmaşası oluyor çoğu yanlış biliyor o yüzden yazdım, materyalizm maddeyi esas alır ama soyut şeyler yoktur demez, soyut olgular da maddeden köken alır der bu farkı bilmek önemli çoğu doğrusunu anlatmıyor
@violence ben mi ters gibi duruyorum şaşırdım açıkçası , entrylerimde bazen sivri dil kullandığım doğrudur ama kimseyle tersleşmedim bu sözlükte
@succulent Birincisi Düşünceleri neden maddeye dönüştürelim ki, İkincisi düşünceler zaten maddeden çıkma soyut kavramlar, beynin loblarında çeşitli elektromanyetik dalgalar sonucu düşünce dediğin olay oluşuyor, maddeden gelen kavramı tekrar nasıl maddeye dönüştüreceksin
tartışmayı okumadım ama entryye cevap olsun. bu normal bir şey bence. yani bence mutluluğu hissetmek istiyorsak gerçekten somut bir şey olmalı elimizde.
şu devletin bir uygulama içinde yaşanan olayları engellemenin ilk yolunun uygulamaya erişim engeli getirilmesi olduğunu sanması beni delirtiyor. ya instagrama da getirdiniz erişim engeli, e girmedik mi? vpn ile girdik. yine girecekler, yine kız çocuklarını taciz edecekler, yine milli değerlere hakaret ettikleri yayınlar açacaklar, yine hayvanlara eziyet edecekler. bizim bu pisliklerden kurtulmamız için hepsinin yakalanıp ceza evine tıkılması gerekiyor. yahu twitter'da sıradan insanlar bu konuda devletten daha fazla çalışma yapıyor. nasıl bir ülke olduk gerçekten. halk kendi adaletini kendi mi uygulasın bu saatten sonra?
internetten bir ürün aldıktan sonra ara ara fiyatını kontrol ederim. fiyatı yükseldiyse daha uyguna aldığım için sevinir, düştüyse az daha bekleyemedin mi diye kızarım kendime.
gecenin bilmem kaçında uykumdan uyandıran ses. camları kapatayım diye kalktım yataktan, biraz oturup izleyeyim dedim sonra ama öyle dalmışım ki güneş doğana kadar izlemişim.
kendimi mi kandırıyorum yoksa gerçekten mi böyle bilmiyorum ama ne yapacağımı bilemediğim konular hakkında olacağına varır deyip rafa kaldırmak büyük rahatlık sağladı bana.
yorucu bir günün ardından iyi hissettirendir ama tercih olduğu sürece. bazen düşünmekten beynim duracakmış gibi hissediyorum o anlarda o kadar kalabalık olsun ki çevrem kafamın içindekileri duyamayayım istiyorum. o anlarda da hep yalnız oluyorum. bu da büyük ironi aslında.
boş uğraş. yani milyonlarca erkek varken neden gidip istediğim özelliklere sahip olmayan erkeklerle zaman kaybedeyim mesela? illaki tüm istediğim özellikleri karşılayan bir erkek de vardır. değmez.
yengemle dayım daha nişanlı olduğu dönemde beni dışarıya çıkartmışlardı. 6-7 yaşlarında falanım, barbieli bir sırt çantası aldılar. o kadar mutlu olmuştum ki, hala o an hissettiklerim aklımda.